Sterke Power deelt de lakens uit op Road America

De eerste race van een grote openwielklasse sinds 2007 op het vermaarde circuit van Road America is gewonnen door Will Power. De IndyCar-kampioen van 2014 had een rustige middag, totdat hij twee ronden voor het einde de opstomende Tony Kanaan plots in zijn spiegels zag. De Braziliaan kwam uiteindelijk zeven tienden tekort om Power te kloppen. Simon Pagenaud leek lange tijd op weg naar een tweede plaats, maar liet zich door een late neutralisatie van zijn stuk brengen waardoor de Fransman slechts als dertiende eindigde.

Wat waren de fans en coureurs uitzinning van vreugde, toen aan het einde van de zomer van 2015 bekend werd dat het IndyCar-circus terug zou keren in de bossen van Wisconsin. Het asfaltlint van Road America, met 6,2 kilometer de langste van de serie, staat bekend als een waar rijderscircuit, waar de jongens van de mannen gescheiden worden. De heren coureurs lieten zich niet foppen door het veeleisende circuit, waardoor een fullcourse-yellow lang uitbleef.

Aan de macht van Power viel niet te tornen. De Australiër vloog gisteren (zaterdag) met hoog tempo richting de pole, de enige rijder die hem enigszins bij kon houden was viervoudig kampioen Scott Dixon. Continentgenoot Power lijkt echter het pechduiveltje te hebben overgedragen aan zijn Nieuw-Zeelandse concurrent: waar Power vorig jaar meermaals een zeker lijkende zege door zijn vingers zag glippen door een neutralisatie of mechanische pech, ziet Dixon zijn bolide dit jaar vaker stilvallen dan hem lief is. Ook vandaag was het rijden hem niet lang gegund: al na zeven ronden moest de winnaar van de race in Avondale zijn wagen langs de kant parkeren met panne.

Hierdoor erfde Kanaan de tweede plaats, die hem snel ontvreemd werd door Pagenaud. Graham Rahal, die met een zesde plaats in de kwalificatie wederom zijn visitekaartje afgaf, kon de snelheid van de Penske- en Ganassi-rijders goed volgen. Even stormde de Amerikaan naar de tweede stek, alvorens Pagenaud en Kanaan hem weer verwezen. Het terugvallen van Pagenaud bracht hem echter weer een plaatsje omhoog, waardoor de 27-jarige zijn tweede bokaal van het jaar wist te veroveren.

Wat zal Pagenaud balen. De 32-jarige Fransman, die eerder in het seizoen drie races op rij wist te winnen, leek een bijzondere slag te slaan doordat Dixon uitviel. Zijn voorsprong in het kampioenschap was immens te noemen (tachtig punten), maar met een tweede plaats had hij deze nog iets kunnen uitbreiden. Men weet na het debacle van Juan Pablo Montoya van vorig jaar (de Colombiaan verspeelde zijn zeker geachte titel in de laatste race, waar dubbele punten werden uitgedeeld) hoe belangrijk elk punt kan zijn. Veertig punten werden er echter slechts zeventien, doordat Pagenaud in de laatste vier ronden liefst elf plaatsen verloor. De neutralisatie waardoor het veld weer als een harmonica ineen schoof, werd overigens veroorzaakt door een wederom sterk rijdende Conor Daly. De jonge Amerikaan dacht in eerste instantie van de baan te zijn gerost door Ryan Hunter-Reay en trakteerde zijn landgenoot dan ook op een hoonapplaus, maar later kwam hij er achter dat er iets afbrak bij zijn linkerwielophanging.

Behalve verliezers waren er ook spekkopers: Hunter-Reay kende een goede laatste stint en boog zijn zevende plaats om in P4, Helio Castroneves consolideerde met de vijfde plek. Charlie Kimball werd zesde, Montoya kwam binnen op P7. Josef Newgarden reed naar een razend knappe achtste plek: de 25-jarige beleefde twee weken geleden een doodsmak op de oval van Texas en leek het treffen in Elkhart Lake te moeten missen, maar kon te elfder ure toch deelnemen, al zij het met dertien titanium plaatjes in zijn sleutelbeen. Door het uitvallen van Dixon is Castroneves nu de naaste belager van teamgenoot Pagenaud, hij neemt de tweede plek in de tussenstand over. Power katapulteert naar de derde plek: ondanks dat hij de eerste race moest missen heeft de Australiër inmiddels al 294 punten. Pagenaud heeft er 375, Castroneves 301.