Sato dolgelukkig met tweede Indy 500, Dixon baalt

Dixon pakte bij de start van de race meteen de leiding over van Marco Andretti en leek lang dé te kloppen man in zijn wagen van Ganassi. De Nieuw-Zeelander reed 111 van de 200 ronden aan de leiding en leek op weg naar zijn tweede Indy 500-overwinning, twaalf jaar na zijn eerste triomf in 2008.

Takuma Sato was naast Dixon als derde gestart en bleef de vijfvoudige IndyCar-kampioen de hele race schaduwen, zonder daarbij de leiding te nemen. De Japanner van Rahal Letterman Lanigan, de winnaar van 2017, kwam met 32 ronden te gaan binnen, een ronde eerder dan Dixon en net buiten de maximale stintlengte van 30 ronden. Daardoor moest Sato dus iets meer brandstof sparen dan Dixon, maar met 28 ronden te gaan pakte hij toch de leiding van Dixon over, die zelf ook aan het sparen was.

Met zo'n 15 ronden te gaan kreeg Dixon van zijn strateeg Mike Hull het signaal om de gaskraan weer vol open te draaien. Dixon probeerde Sato meteen aan te vallen, maar twee keer verdedigde Sato zich sterk. Door gedubbelde wagens moest Dixon tot de laatste ronden wachten op een nieuwe kans, maar na een zware crash voor Spencer Pigot werden de laatste vijf ronden achter de pace car afgewerkt en was de zege voor Sato.

Dixon was erg teleurgesteld en vroeg zich af of Sato het einde wel gehaald zou hebben, aangezien de Japanner een ronde eerder was komen tanken. "Deze komt zwaar aan", vertelde Dixon. "Ik zat vandaag zeker in het juiste zitje, maar ik weet niet goed wat er is gebeurd met het verbruik. Sato kwam een ronde eerder binnen en wij moesten al veel sparen. Ik weet niet of hij het zou gered hebben. Ik denk dat ze hadden besloten om er gewoon voor te gaan."

Sato bevestigde dat het met een normale finish nog moeilijk zou geweest zijn om Dixon af te houden. "Dit is ongelooflijk, ik ben zo gelukkig", stelde de 43-jarige Sato. "We wisten allemaal dat Scott de beste man was de voorbije twee weken. Dixon en Ganassi waren fenomenaal. Hij pakte de leiding en verdween gewoon. Ik kon nog net volgen en speelde wat met mijn brandstofinstellingen om te kijken hoever ik kon gaan. Ik wilde de eerste 100 ronden in de top-drie blijven. Ik wilde best wel aan de leiding rijden, maar dan verbruik je veel brandstof. Het was heel erg nipt, daar is geen twijfel over mogelijk. Die laatste gele vlag heeft ons gered, maar zelfs zonder die neutralisatie spaarde in genoeg. Ik denk dat ik oké zou zijn geweest tot het einde, maar Dixon zou me de laatste ronden zeker hebben bedreigd. Het was heel erg nipt."

Sommige fans waren ontevreden dat de race achter de pace car eindigde en ze dus geen spectaculaire shootout kregen voor de overwinning. Na de crash van Pigot was de schade aan de pitmuur echter enorm en was er volgens de wedstrijdleiding te weinig tijd. "IndyCar doet steeds alle moeite om races met een groene vlag te beëindigen, maar er waren te weinig ronden over om het veld achter de pace car te verzamelen, een rode vlag uit te vaardigen en dan de race te herstarten", klonk het in een mededeling.