Rossi dolblij met sensationele Indy500-zege: "Emotionele achtbaan"

Zijn eerste kennismaking met een oval was Phoenix, eerder dit jaar. Zijn tweede? De Indianapolis Motor Speedway. Rossi begon als elfde aan de race en na een zinderende slotfase mocht hij de Borg Warner Trophy in ontvangst nemen. “Ik weet nog steeds niet wat er gebeurd is. Voor mijn gevoel zit ik nog steeds in de laatste ronde, met Bryan [Herta] schreeuwend in mijn oor. Hij riep: ‘Trap de koppeling in en rol uit’. Dus ik had zoiets van: ‘Wat? Oke…’.”

De 24-jarige had geen brandstof meer aan boord en kwam sputterend over de finish, maar doordat zijn concurrenten net een splash-and-dash hadden gehad voor een laatste beetje brandstof, was de voorsprong van Rossi groot genoeg: “Het was toch nog behoorlijk spannend”, erkende de winnaar. “Maar onze mensen met de tussentijden voor hun neus wisten wat er gaande was. Het is ons gelukt. Het is een ongelofelijk resultaat voor het team. We waren vanaf het eerste moment erg sterk, dat heeft mijn leven heel wat gemakkelijker gemaakt.”

Loodzware race

Rossi jaagde jarenlang zijn droom achterna: een zitje in de Formule 1. Op jonge leeftijd verhuisde hij naar Europa en won races in de GP3 en GP2. Afgelopen jaar stond hij met Manor aan de start in vijf Grands Prix, waaronder in zijn thuisrace in Austin. Drie maanden geleden stapte hij over naar de IndyCars toen hij zonder F1-zitje kwam te staan, al blijft de koningsklasse nog altijd in zijn hoofd spoken. Met deze zege heeft hij zijn toekomst in Amerika in elk geval veiliggesteld: “Ik ben door het dolle heen. Vanaf de eerste race voelde ik me thuis in dit kampioenschap. We hebben veel problemen gehad, en daardoor moeilijke weekenden. Het is allemaal nog nieuw voor me.”

“Het feit dat ik gewonnen heb, moet nog bezinken. Ik wil nu genieten van dit moment. Het is een geweldige eer en een privilege, ik ga dit met veel verantwoordelijkheidsgevoel dragen. De emotionele achtbaan van deze race is belachelijk. Er waren momenten dat ik dolblij was, er waren momenten dat ik doodongelukkig was, toen was ik weer blij… Ik moet binnenkort maar eens langs een psychiater nu ik dit heb meegemaakt, haha! Het was zwaar.”