Rahal dendert naar zege in enerverende Indy Fontana

De MAVTV 500 op de Auto Club Speedway is gewonnen door Graham Rahal. De 26-jarige coureur, die voor het team van vader Bobby Rahal uitkomt, vertrok van de negentiende plek op de grid. Na 250 zinderende ronden kon de Amerikaan met een neuslengte verschil voor Tony Kanaan finishen. De incidentvolle, tweede 500-mijlsrace van dit jaar werd zeven ronden voor het einde stilgelegd en eindigde uiteindelijk ook onder een neutralisatie.

Een zintuigenprikkelend spektakel. Zo valt de elfde ronde van het IndyCar-kampioenschap het beste samen te vatten. De op-één-na-belangrijkste wedstrijd van het seizoen, op de oval in Fontana, stond in het verleden al garant voor close-racing en sensationele uitslagen. Na een (voor IndyCar-op-oval termen) koest begin kwamen de coureurs in de tweede helft van de race los. Gevechten voor de leiding met vier rijen dik waren gebruikelijk, in wat toch een slechtbezocht evenement was. Doordat Fontana van het seizoenseinde naar begin zomer was gehaald, stond er aanmerkelijk minder op het spel dan in de afgelopen edities. De onorthodoxe starttijd (één uur zaterdagmiddag lokale tijd) was mede debet aan een hoop lege tribunes.

Vanaf de start af aan kwamen de kijkers die er waren echter ogen tekort. Tristan Vautier luidde het foutenfestijn in. De Franse Dale Coyne-rijder zag, voor de tweede keer dit seizoen, een van zijn teamleden bij een pitstop naar de grond gaan. De monteur moest worden afgevoerd naar het ziekenhuis. In de openingsfase waren het polesitter Simon Pagenaud en zijn Penske-teamgenoten Will Power en Helio Castroneves die stuivertje wisselden om de kop, waarbij de Braziliaan erg sterk leek. Na een touché met Ryan Briscoe kon er een kruis door zijn naam worden gezet. De vervanger van de geblesseerde James Hinchcliffe kwam te hoog, waardoor Castroneves in de problemen werd gebracht. Alhoewel de drievoudig Indy 500-winnaar zijn wagen van een zware crash wist te behoeden, was zijn race over.

Ed Carpenter, de winnaar van 2012, zag een mogelijk topresultaat in het putje eindigen nadat hij zijn CFH-bolide verloor en tegen teamgenoot - en Toronto-winnaar - Josef Newgarden aan stuurde. Beiden konden uitstappen. De door het veld heen daverende Rahal had een momentje in de pits; bij het wegrijden hing de tankslang nog in de auto, die pas na een halve ronde loskwam.

Tien ronden voor het einde kwamen Power en Takuma Sato, die ook een prima optreden kende, onzacht met elkaar in aanraking. Vanwege de rommel op de baan besloot de wedstrijdleiding tot een code rood. Nadat de brokstukken waren opgeruimd, werd er begonnen aan een sprint naar de streep. Een aantal coureurs, waaronder Ryan Hunter-Reay, kwam een paar ronden voor tijd de pit in voor nieuw rubber, wat ze aanzienlijk sneller maakte dan de rest. Hunter-Reay leek even een zicht op de winst te kunnen hebben, alvorens hij in contact kwam met Briscoe. De laatstgenoemde maakte een snoeiharde klap, waarbij de neus van de wagen zich in de grond hapte. De Schmidt Peterson-rijder wist ongedeerd uit te stappen.

Na tachtig leidingswissels tussen veertien coureurs, een nieuw record, was het uiteindelijk Rahal die met de zege aan de haal ging. Het is zijn tweede IndyCar-overwinning; de eerste kwam in zijn tweede deelname, zeven jaar geleden. Achter Kanaan was een krachtige Marco Andretti derde. Juan Pablo Montoya breidde met een vierde finishplek zijn klassementsleiding weer een beetje uit, Sage Karam kwam na een knappe race als vijfde binnen.