Ericsson wint Indy 500 na late rode vlag: “Ik kan het niet geloven!”

Marcus Ericsson mag zich sinds zondag Indy 500-winnaar noemen. De coureur van Chip Ganassi Racing kon aanvankelijk niet geloven dat de race enkele ronden voor het einde stilgelegd werd na een crash van teamgenoot Jimmie Johnson.

Bekijk: Indy 500: Ericsson wint 106e editie na late rode vlag

Lange tijd leek Marcus Ericsson een outsider voor de overwinning in de 106e editie van de Indianapolis 500. Terwijl teamgenoot Scott Dixon 95 ronden aan kop ging, reed de Zweed lange tijd net buiten de top-vijf rond. Pas na de laatste ronde pitstops meldde hij zich – mede doordat Dixon te hard reed in de pits – in de top-drie, achter Arrow McLaren SP-duo Felix Rosenqvist en Pato O’Ward. Ericsson haalde beide coureurs kort na zijn stop in en slaagde er daarna in om een voorsprong van drie seconden op te bouwen, de grootste marge van alle leidende coureurs tijdens de race. Het leek een kwestie van uitrijden te worden, tot Jimmie Johnson zijn bolide in ronde 194 in de muur zette.

Met nog vier ronden te gaan werd de rode vlag gezwaaid en na een relatief korte onderbreking werd het veld nog op pad gestuurd voor twee ronden onder de groene vlag. Ter verdediging slingerde Ericsson over het rechte stuk om de slipstream te breken, waarmee hij de eerste aanval van O’Ward afsloeg. De Mexicaan kwam later die ronde echter beter uit bochten 3 en 4, waarna hij bij het ingaan van de laatste ronde zijn auto naast die van Ericsson zette. De Ganassi-coureur had echter de binnenkant en kon zijn lijn houden, terwijl O’Ward momentum verloor en weer moest aansluiten op P2. Een aanval zou er daarna niet meer komen, want de race eindigde onder geel na een crash van Sage Karam in bocht 2. Ericsson werd zo de tweede Zweed die de Indy 500 won, na Kenny Bräck in 1999.

Na afloop van de race leek Ericsson verbaasd dat hij de zege had gepakt in een van de grootste races ter wereld. Over de voorlaatste neutralisatie en daaropvolgende code rood zei hij: “Ik kon het niet geloven. Ik denk dat je nooit iets voor lief mag nemen, en natuurlijk waren er nog een paar ronden te gaan”, vertelde hij. “Ik hoopte heel erg dat er niet nog een gele vlag zou komen, maar ik wist dat het waarschijnlijk wel ging gebeuren. Het was moeilijk om de focus weer te vinden, maar ik wist dat de auto geweldig was. De crew van auto nummer 8 en Chip Ganassi Racing-Honda hebben zulk goed werk geleverd, dus ik wist dat de auto snel genoeg was. Maar het was nog altijd moeilijk, weet je? Ik moest op het einde echt alles uit de kast halen om ze achter mij te houden. Ik kan het niet geloven, ik ben zo blij!”

Voor zijn IndyCar-debuut bij Schmidt Peterson Motorsports in 2019 racete Ericsson vijf seizoenen in de Formule 1. Veel succes had hij bij Caterham en Sauber echter niet. In de Verenigde Staten heeft hij meer succes: na twee zeges en een zesde plaats in de titelstrijd van 2021, heeft hij met de Indy 500 de grootste zege van zijn loopbaan behaald. Ook is hij de nieuwe leider in het kampioenschap. De overwinning betekent veel voor Ericsson, van wie veel vrienden en familieleden present waren: “Mijn familie is hier: mijn vader en moeder, mijn broer, mijn vriendin, mijn manager, de mensen die mij mijn hele carrière al steunen – ze zijn er vandaag allemaal. En… ik kan het niet geloven.”

Meer over de Indy 500:

Sluit je aan bij de Motorsport community

Praat mee
Vorig artikel Marcus Ericsson wint Indy 500 na drama voor Scott Dixon
Volgend artikel Grosjean vol vraagtekens na crash in eerste Indy 500-deelname

Beste reacties

Er zijn nog geen reacties. Wil je er één schrijven?

Meld je gratis aan

  • Snel toegang tot je favoriete artikelen

  • Stel alerts in voor breaking news en je favoriete coureurs

  • Laat je horen met de reactiemodule

Motorsport prime

Ontdek premium content
Abonneer

Editie

Nederland