Kijktip van de dag: de legendarische Indy 500 van 1982

Eenmaal aan de race begonnen draaide het uit op een duel tussen Mears en de bloedsnelle veteraan Johncock, in 1973 en 1976 al winnaar van de 500. Met nog veertig ronden te gaan was er een herstart waar Mears de leiding pakte tot hij op het achterste rechte stuk weer gezelschap kreeg van Johncock. Mears kon met zijn wagen verschillende lijnen rijden in de bochten en probeerde zijn tegenstander op die manier van de wijs te brengen, maar de superieure topsnelheid van Johncock zorgde ervoor dat hij er keer op keer voor kon blijven. Het was een briljant gezicht.

In de slotfase van de race moesten beide heren nog eens naar binnen voor een splash and dash. Mears kwam in de 183ste ronde als eerste binnen. Daarbij beschadigde hij niet alleen zijn voorvleugel op de achterkant van een achterblijver, hij kreeg ook veel brandstof waardoor zijn tempo erna niet geweldig was. Johncock kwam drie ronden later binnen en had een voorsprong van elf seconden na de stop. Mears gaf alles en wist de achterstand weg te werken. Aan het eind van de voorlaatste ronde was het snelheidsverschil zo groot dat het leek alsof een wissel onvermijdelijk was.

Maar opnieuw was Johncock te slim en de jonge Mears kreeg geen kans zijn wagen langszij te zetten. In een uiterste poging, bij het uitkomen van de laatste bocht, zette Mears zijn wagen nog eens aan de binnenkant, maar hij kon de overwinning van Johncock niet meer voorkomen. Het verschil was een schamele 0.16 seconde, tot dan toe het kleinste verschil ooit tussen de winnaar en de nummer 2 tijdens een Indy 500.