Interview met IndyCar-kampioen Newgarden: "Mei was het dieptepunt"

Newgarden stapte voor dit IndyCar-seizoen over naar topteam Penske, waar hij zich voegde bij topcoureurs Simon Pagenaud, Helio Castroneves en Will Power. De Indy Lights-kampioen van 2011 had naar eigen zeggen wat moeite om zich aan te passen aan de wagen van de kampioenenmakers, maar was desondanks in staat om sterk voor de dag te komen. Een constant seizoen, met uitzondering van een dipje in mei, leverde hem uiteindelijk de titel op. De strijd werd pas beslecht tijdens de seizoensfinale in Sonoma. Hoewel de druk op zijn schouders enorm was, bezweek Newgarden niet en legde zo beslag op zijn eerste IndyCar-titel. Motorsport.com sprak met hem. 

Je deed het gehele jaar mee om de titel, maar halverwege het seizoen had je het lastig met de negende plaats in Phoenix en problemen in beide Indianapolis-evenementen. Wat dat een grote tegenvaller?

“Ja, enorm. Als je terugkijkt naar mei en de Indy 500 anders was verlopen, dan was de puntenstand totaal anders geweest. Dan was het voor ons een stuk gemakkelijker geweest. Mei was het dieptepunt van het jaar. Het begon met de GP, waar we als tweede hadden kunnen eindigen als de pitlimiter niet had gehaperd. Vervolgens hadden we het lastig in de 500. Ik had moeite met de auto, als team hadden we het zwaar. De gewenste snelheid bleef uit.”

Wat waren de voornaamste problemen tijdens de Indianapolis 500?

“Het was een combinatie van meerdere dingen. We hadden moeite om het maximale te halen uit de combinatie van de aero-kit en de motor. Die twee zaken kregen we niet op orde. Gelukkig vonden we een goede oplossing voor de rest van het jaar.”

Wat was de voornaamste verandering of doorbraak waardoor je na de Indy 500 weer echt mee kon doen om de prijzen?

“Ik geloof altijd stellig in het credo: ‘Het maakt niet uit wat er afgelopen week gebeurde, ga gewoon verder met de nieuwe week’. Ik probeer het verleden nooit invloed te laten hebben. Dus na die paar slechte races ontdekten we wat er veranderd moest worden. We vonden de juiste weg weer.”

Heb je je rijstijl veranderd of heb je na de Indy 500 de auto radicaal omgegooid?

“Aan het begin van het jaar wilde ik de auto drastisch veranderen. Ik vond het gevoel met de Penske in eerste instantie helemaal niets, ik voelde me totaal niet op mijn gemak. Het was heel anders dan ik gewend was bij Ed Carpenter Racing. Ik moest een bepaald gevoel opbouwen in de auto en dat lukte totaal niet. Het positieve is dat ik wel altijd veel grip had. De auto leek altijd in staat om goede rondetijden te produceren, ook al voelde ik me niet prettig. Ik was behoorlijk snel. Het was een kwestie van wennen aan de Penske en leren wat er wel en niet werkte. Daarmee boekte ik succes. Ik bekeek hun historische data en zag in wat er voor hen goed werkte. Dat probeerde ik toe te passen op mezelf en daaraan te wennen. Uiteindelijk voelde ik me prettig.”

Tijdens de seizoensfinale werd de titelstrijd beslecht, een situatie die je niet eerder had meegemaakt. Hoe ging je daarmee om?

“Ik wist altijd al dat de titel in Sonoma beslist zou worden. Daarom maakte ik me niet zo druk over Watkins Glen [de voorlaatste race waarin hij als achttiende eindigde]. Uiteraard hadden we in Sonoma graag een grotere voorsprong gehad. Van binnen wist ik al: ‘De winnaar van Sonoma wordt kampioen’. Zo heb ik er altijd naar gekeken. We moesten er gewoon voor zorgen dat we daar een auto hadden waarmee we konden winnen, zodat we de titel zouden pakken. Met die instelling begon ik aan de race. We wonnen het kampioenschap feitelijk al in de kwalificatie. Starten op pole betekent dat je kunt dicteren.”