Dixon had Bourdais op pole verwacht in Indy 500 kwalificatie

Dixon pakte zondag de pole voor de Indy 500 met een snelheid van 232.164 mijlen per uur in zijn Chip Ganassi Racing-Honda en was reed het snelste gemiddelde sinds Arie Luyendyk’s record uit 1996. De Nederlander reed destijds 236.968 mijlen per uur. Dixon had echter Sebastien Bourdais op de pole verwacht als de Fransman niet de enorme crash op zaterdag had meegemaakt, Bourdais liep diverse breuken op waaronder in zijn bekken en een gebroken heup.

Dixon zei na afloop: “Ik moet even Sebastien Bourdais noemen, ik zag hem deze morgen en hij doet het goed. Hij is een teamgenoot van me in het Ford GT-programma en we hebben veel tijd met elkaar doorgebracht de afgelopen jaren, hij is een fantastische coureur. Om eerlijk te zijn denk ik dat hij degene zou zijn die de pole zou pakken vandaag. Ik wens hem veel beterschap. Ik weet dat hij snel weer aan de beterende hand zal zijn en dat hij maar gauw weer in de auto zit.”

Dixon was geschokt toen hij hoorde dat de eerste ronde van zijn run bijna de snelste was in de afgelopen 21 jaar. “Ik dacht dat het dashboard op mijn stuur gebroken was en dat het verkeerde cijfers aan gaf. Ik denk dat we deze snelheden niet hadden verwacht. Kort voor de kwalificatie was ik nog met mijn engineer, Chris Simmons, in gesprek. Ik was ervan overtuigd dat we de auto niet goed hadden en wilde wat extra downforce. Hij zei: ‘Geen zorgen, het komt goed’. Toen ik voor het eerst mijn tijden zag, was ik erg onder de indruk. Ik wil Honda bedanken, zij hebben enorm gepusht met de motoren en werken op de limiet.”

De viervoudig IndyCar-kampioen en winnaar van de Indy 500 in 2008 gaf toe dat hij blij was met de pole, maar dat de focus nu op de race van komende zondag ligt. “Indianapolis draait altijd om het beklimmen van twee grote bergen tijdens deze weken. Eerst de pole, dan de race. Dit is de eerste stap, maar nu concentreren we ons op morgen als we nog vier uur hebben om de auto zo snel mogelijk te maken voor de race. Vandaag was fantastisch, maar het draait om de race.”

Voorbereidingen op de kwalificatie waren niet makkelijk met de vele regen van de afgelopen dagen. Het was een zenuwslopende bezigheid, zei Dixon. “Het is vreemd om op beide dagen geen training te hebben en dat we voor de eerste keer in de auto stappen om de kwalificeren. Dat had ik nog nooit gedaan. Je ziet allerlei gekke dingen gebeuren, zeker als andere deelnemers de muur raken of slechte runs hebben. Je denkt dat je in de verkeerde richting werkt en dat de computer niet de juiste afstelling voor de omstandigheden biedt en meer van dat soort dingen.”

Het waren zware dagen, aldus Dixon. “De laatste twee dagen zijn zenuwslopend geweest. Ik weet niet of het komt dat ik ouder wordt en de emotie sterker, maar het is zeker zwaar. Dit jaar is het ook nog zwaarder omdat de eerste ronde erg goed gaat, en je denkt dat het niet slecht gaat, maar daarna komen de tweede, derde en vierde ronde waar het verval best groot is. De piek van de banden is maar heel kort en dat is lastig. Zeker als je eerste of tweede ronde niet perfect is, worden de laatste ronden echt zwaar en dat was het geval voor ons zaterdag.”

Via IndyCar-verslaggever David Malsher