Briscoe wint spannende race in Kentucky

Ryan Briscoe zag dit jaar al zoveel overwinningen door zijn vingers glippen, maar is er in Kentucky dan toch eindelijk in geslaagd om zijn eerste zege op een oval van het seizoen te behalen. Na 200 ronden kwam de Penske-coureur met slechts 0.016 seconden voorsprong op Ed Carpenter over de streep. Robert Doornbos eindigde als negentiende, op vijftien ronden achterstand.

De laatste jaren was inhalen op ovals steeds moeilijker geworden en daarom werd dit seizoen een 'push to pass'-systeem ontwikkeld, iets wat al langer gebruikelijk is in raceklassen als de A1GP en ook in de voormalige ChampCars werd gebruikt. Het systeem werd in Kentucky geïntroduceerd, en bleek meteen een succes bij de coureurs, die er na afloop van de race erg over te spreken waren.

Bij de start bleef Scott Dixon aan de leiding, nadat hij van pole-position was vertrokken. Ryan Briscoe won een plaatsje en steeg naar de tweede plek, om Dixon vervolgens bijna vijftig ronden lang onder druk te zetten. Pas na 49 ronden wist Briscoe Dixon te passeren, nadat deze wat tijd verloor achter achterblijver Robert Doornbos. Bij de pitstops herpakte Dixon de leiding en weer stond hij rondenlang onder druk van Briscoe, die pas bij de tweede serie pitstops weer voorbij de Ganassi-coureur wist te komen.

Vlak na de tweede serie pitstops viel Justin Wilson uit met een kapotte motor, en dat zorgde voor de enige gele vlag van de avond, en alle coureurs maakten een pitstop. Alleen Will Power bleef buiten, en dat gaf hem de leiding in de race, voor Briscoe, Helio Castroneves en de erg sterk rijdende Ed Carpenter, die zich door goede inhaalacties had opgewerkt naar de vierde positie.

De Amerikaanse coureur van Vision Racing, die nog nooit op het podium had gestaan in zijn IndyCar-carrière wist vervolgens met weinig moeite Castroneves en Briscoe te passeren en maakte daarna jacht op Power. De Australiër moest echter nog stoppen en deed dat in de 156ste ronde, waarna Carpenter zichzelf terugvond aan de leiding van de race. Daarna ontstond er een treintje achter hem, bestaande uit Briscoe, Castroneves, Dixon en Tony Kanaan, die eindelijk weer een goede race voor Andretti Green reed.

Kanaan wist bij de laatste serie pitstops zelfs de tweede plaats te pakken, voor Dixon en Briscoe en wist daarna jacht te maken op Carpenter. Briscoe gaf zich echter niet gewonnen en nadat hij Dixon had gepasseerd, wist hij het gat met Kanaan te dichten, en de Braziliaan vervolgens te passeren. Daarna reed hij rondenlang zij aan zij met Carpenter, en pas in de laatste bocht wist hij de overwinning veilig te stellen.

Door zijn tweede zege van het jaar, na de openingsrace in de straten van St. Petersburg, gaat Briscoe nu aan de leiding van het kampioenschap, met acht punten voorsprong op Dixon, die in de eindfase van de race was teruggezakt naar een zevende positie. Een stuk beter ging het met Carpenter, die zijn eerste podiumplaats uit zijn carrière behaalde, terwijl Kanaan voor het eerst sinds de race in Kansas weer op het podium stond dankzij een derde plaats.

Castroneves finishte als vierde, voor Graham Rahal en de onopvallende Dario Franchitti. Dixon werd zoals gezegd zevende, en liet Danica Patrick, Will Power en Marco Andretti daarmee achter zich. Robert Doornbos finishte als negentiende, na problemen bij zijn pitstop.