Voorbeschouwing: de Toyota Racing Series 2017

Voor de echte 'racejunks' zit het meest taaie deel van de winter er alweer op. Na weken waarin de circuits vrijwel leeg bleven, wordt er vanaf komend weekend weer geracet. De Toyota Racing Series, de afgelopen jaren op de kaart gezet door zeges van Lance Stroll (2015) en Lando Norris (2016), vormt voor veel talenten én racefans de aftrap van het nieuwe autosportseizoen. GPUpdate.net blikt vooruit op de raceklasse, waar Red Bull-talent Richard Verschoor namens Nederland een gooi doet naar de titel.

Nieuw is de raceklasse niet. In 2005 zag de Toyota Racing Series (TRS) het levenslicht, ondersteund door de autosportbond van Nieuw-Zeeland. Zeventien van de achttien coureurs in het eerste jaar kwamen uit Nieuw-Zeeland, de Oostenrijker Walter Grubmuller was de vreemde eend in de bijt. Brent Collins werd de eerste kampioen, de meest bekende naam in het deelnemersveld was Brendon Hartley. Hij werd later opgenomen in het Red Bull Junior Team en pakte in 2015 de wereldtitel in het WEC, met onder meer Mark Webber.

In de eerste jaren van zijn bestaan bleef de Toyota Racing Series een voornamelijk Nieuw-Zeelandse aangelegenheid, maar dit decennium werd de raceklasse 'ontdekt' door coureurs uit andere landen. In 2011 dook Daniil Kvyat op in de TRS, in 2012 waren de Nieuw-Zeelanders voor het eerst in de minderheid. In een veld met onder meer Jordan King, dit jaar reservecoureur van Manor, werd de Nederlander Hannes van Asseldonk tweede achter Nick Cassidy. Twee jaar later was er voor het eerst een 'buitenlandse' kampioen: Andrew Tang uit Singapore. Hij werd opgevolgd door Lance Stroll en in 2016 bleek Lando Norris de beste. Met name de zeges van Stroll en Norris, twee hoog aangeschreven talenten, gaf de raceklasse cachet en zette het op de kaart. Wat begon als Nieuw-Zeelands experiment, is uitgegroeid tot een raceklasse waarin talenten vanuit de hele wereld worden klaargestoomd.

Seizoen 2017, deelnemers en materiaal

Komend seizoen bestaat het veld in de TRS uit twintig coureurs, waaronder 'slechts' drie Nieuw-Zeelanders. Interessant is vooral dat diverse Formule 1-teams een talent uit de eigen stal naar Christchurch, waar komend weekend de eerste races gehouden worden, gestuurd hebben. Namens Red Bull is dat Richard Verschoor, het nieuwe 16-jarige toptalent uit Nederland. Hij werd dit jaar kampioen in de Noord-Europese en Spaanse Formule 4 en mag zich in Nieuw-Zeeland, dankzij Red Bull, bewijzen in een nieuwe raceklasse. Verder zijn ook Ferrari-talent Marcus Armstrong en Force India-opleidingscoureur Jehan Daruvala van de partij. Daarnaast heeft Red Bull, naast Verschoor, ook Luis Leeds gestuurd. Hij was in 2016 nieuw in het Red Bull Junior Team.

De kampioen van vorig jaar, Norris, is er ditmaal niet bij. De nummers twee tot en met vijf van 2016 daarentegen wel; Daruvala, Brendon Leitch, Ferdinand Habsburg en Pedro Piquet. Piquet was een jaar geleden de belangrijkste rivaal van Norris, al viel de Braziliaan door een slecht slotweekend ver terug. Maar de zoon van drievoudig Formule 1-wereldkampioen Nelson Piquet, het afgelopen jaar voor Van Amersfoort actief in de Europese Formule 3, geldt ditmaal als topfavoriet voor de titel.

De coureurs krijgen allen de beschikking over hetzelfde materiaal: een Toyota FT 50 met 1,8 liter, viercilinder, krachtbron. Onder de koolstofvezel cockpit zitten banden van Michelin, zoals ook gebruikt wordt in de Formule 3, en remmen van Brembo. De wagen weegt zo'n 550 kilogram, inclusief coureur, en slurpt E85, een brandstof die voor 85 procent bestaat uit ethanol. Deze 'groene' brandstof is één van de stokpaardjes van de TRS.

Kalender en puntentelling

Raceliefhebbers kunnen voorlopig hun hart ophalen met de TRS; tot half februari gaat er geen weekend voorbij waarin níet geracet wordt. De klasse wordt afgewerkt in vijf opeenvolgende weekends; de opening is komend weekend in Christchurch, daarna worden Teretonga Park, Hampton Downs Motorsport Park, het Bruce McLaren Motorsport Park in Taupo en Circuit Chris Amon in Manfeild aangedaan. Stuk voor stuk korte en fraai ogende baantjes waar met name de uitloopstroken, of het gebrek daaraan, totaal anders zijn dan in Europa. Het slotweekend van het seizoen is 11 en 12 februari. 

Ook de puntentelling is niet zoals we in de Europese of grotere internationale raceklassen gewend zijn. In de Toyota Racing Series krijgt de winnaar van iedere race 75 punten, de nummer twee 67. Hierna loopt de score verder af: 60, 54, 49, 45, 42, 39, 36, 33, 30, 28, 26, 24, 22 et cetera. Wie als twintigste en laatste eindigt krijgt nog twaalf punten, mits diegene dus wel de finish haalt. Uitvallen is door dit puntensysteem funest. 

Ieder raceweekend bestaat uit drie races; één op zaterdag en twee op zondag. Voorafgaand aan de eerste race op zaterdag vindt een kwalificatiesessie plaats, die bestaat uit twee delen; het eerste deel bepaalt de startopstelling voor race één, de tweede voor race drie. Dat is tevens de langste race van het weekend, de 'Grand Prix', al zijn hier geen extra punten te verdienen. De startopstelling voor race twee wordt opgemaakt op basis van een 'reversed grid' van de top uit de eerste race. Na vijftien races zit het seizoen er dus op.

[photo,298237,left,]