Hoogtepunten van 2022 voor de Motorsport.com NL-redactie

Formule 1 Grand Prix van Italië: Het onverwachte debuut van Nyck

Erwin Jaeggi, Formule 1-verslaggever

 

Max Verstappen heeft met een recordaantal overwinningen op weg naar wereldtitel nummer twee opnieuw geschiedenis geschreven in de Formule 1, maar als je me vraagt naar mijn hoogtepunt van het afgelopen jaar, kies ik voor het onverwachte Grand Prix-debuut van Nyck de Vries. Dat komt op de eerste plaats omdat ik hem die kans ontzettend gunde. Bijna dertien jaar geleden interviewde ik Nyck voor het eerst. Hij was op dat moment nog actief in de karting. Een keurig en welbespraakt ventje dat mij consequent met u aansprak - wat verschrikkelijk voelt als je zelf in de twintig bent. Vanaf dat hij in 2016 in het voorprogramma van de Formule 1 kwam te rijden - eerst in de GP3 en later in de Formule 2 - spraken we elkaar vaker. Doordat we beide uit het noorden van het land komen én Indonesische roots hebben, voelde ik altijd enige verwantschap. Ik weet nog goed hoe we in 2019 na zijn laatste F2-race in Abu Dhabi terug naar de support paddock wandelden. Het zou voorlopig de laatste keer te zijn dat we elkaar op het circuit zouden spreken, aangezien mijn werk voornamelijk in de Formule 1 ligt en er voor hem geen kans in de koningsklasse van de autosport leek te komen. Maar niets was minder waar. Door voor Mercedes in de Formule E te gaan rijden, bleef hij een link houden met F1. Met dank aan het Duitse merk maakte hij eind 2020 zijn eerste F1-meters tijdens de Young Driver Test in Abu Dhabi en vanaf 2021 was hij als reserverijder geregeld bij de Grands Prix present. Dit jaar legde hij een aardige verzameling overalls aan door vrije trainingen te rijden voor Williams, Mercedes en Aston Martin, een test af te werken voor Alpine en een weekend op stand-by te staan bij McLaren. Maar het mooiste moment kwam natuurlijk in Monza, waar hij vanaf de derde oefensessie de zieke Alexander Albon kon vervangen. De Vries had slechts een halve training om zich voor te bereiden, maar imponeerde door in de kwalificatie meteen sneller te gaan dan Nicholas Latifi en door te gaan naar Q2. Door een reeks gridstraffen ging Nyck als achtste van start in de race, waarin hij knap stand hield in de top-tien en uiteindelijk twee punten scoorde door negende te worden. Het was de ultieme open sollicitatie voor een racezitje in 2023. Ik kan niet wachten om te zien wat Nyck bij AlphaTauri voor elkaar kan krijgen.

Formule 1 Grand Prix van Japan: Een waterballet om te onthouden

Ronald Vording, Formule 1-verslaggever

 

Het debuut van Nyck, spektakel op de Hungaroring en de bizarre ontknoping in Japan. Het zijn drie momenten waartussen het lastig kiezen is. Zo vergeet ik niet snel hoe gelukkig Nyck de Vries en zijn vader waren toen ik ze in de paddock van Monza zag en staat ook op het netvlies hoe Max Verstappen met zijn helm op het vierkantje voorbij beende in Hongarije. Ondanks dat de titel al lonkte, had hij de pest in na problemen in Q3. Het antwoord op zondag zag niemand aankomen en onderstreept ook meteen dat de nieuwe regels werken, zelfs op zo’n smal en technisch circuit. Toch kies ik de GP van Japan. Een reis naar Suzuka is sowieso een beleving, met een mooi circuit en respectvolle fans, en daar komt bij dat alles er samenviel. De Vries werd officieel aangekondigd door AlphaTauri en Verstappen besliste de titelstrijd. Het gebeurde na een memorabel weekeinde, maar ook na veel chaos. Bij het oponthoud door de regen gingen mijn gedachten terug naar Spa: ‘het zal toch niet weer, toch niet naar de andere kant van de wereld voor jan met de korte achternaam?’ Maar de race die er nog wel kwam, maakte veel goed. Het is in alle tumult ondergesneeuwd, maar wat Verstappen toonde was een masterclass in de regen. Het hele veld in 28 ronden op 27 seconden zetten. Wat er daarna in het mediacentrum gebeurde, zal me ook bijblijven. ‘Max ist Welt…’ tikte een Duitse collega op, alvorens het woord Weltmeister niet af te maken. Want nee, geen volledige punten, toch? Toen de Formule 1 die melding wel gaf, zaten we als mondiale pers nog te lachen: ‘kennen F1 en FIA hun eigen regels niet eens?’ Het duurde even voordat iedereen door had dat niet zij, maar wij voor joker stonden. “Het kan bij ons nooit normaal”, lachte Verstappens manager Raymond Vermeulen niet veel later in de paddock. Na Abu Dhabi 2021 zou je dat inderdaad bijna denken. Maar net als die race is ook dit weer een weekend gebleken die blijft hangen: officieel twee Nederlanders op de grid in 2023 en de titel veiliggesteld in het land van Honda. Het Spa-scenario is toch best aardig afgewend…

MotoGP Grand Prix van Catalonië: "Aleix, je moet nog een rondje!"

Mark Bremer, MotoGP-redacteur

 

Emotie is nooit ver weg in de MotoGP. Denk aan de prachtige zege van Enea Bastianini in de Grand Prix van Qatar, een jaar na het overlijden van de populaire teambaas Fausto Gresini. Of de uitbarsting van Fabio Quartararo na een teleurstellende GP van Thailand. Maar mijn moment van het seizoen 2022 is toch wel Aleix Espargaro, die al rijdend op de tweede plek in de Grand Prix van Catalonië een ronde te vroeg dacht dat hij de finish bereikt had. Aleix had zijn eigen Hilbert van der Duim-moment. Hoe kon het toch gebeuren dat de rijder een ronde te vroeg stopte met racen? Verschillende rijders kwamen hem voorbij voordat Espargaro begreep dat hij zojuist dé fout van zijn leven had gemaakt. De ontreddering op de tribune, in de pitbox van Aprilia en ook in het mediacentrum van het Circuit de Barcelona-Catalunya - waar ondergetekende verslag deed van de race - was duidelijk voelbaar. Enkele collega's van het Spaanse journaille gooiden hun notitieboek dicht, stonden op en staken buiten een sigaret op. Even uitblazen. Ook Espargaro moest op adem komen. Hij verontschuldigde zich in zijn mediasessie na afloop niet. Zijn pitbord stond te kort op de exit van de laatste bocht om te kunnen kijken en de grote toren op het rechte stuk in Barcelona gaf een andere telling weer dan op andere circuits normaal is. Overmacht. Espargaro hield zich sterk, maar uit alles bleek dat hij op breken stond toen hij zijn verhaal deed tegenover de schrijvende pers. Espargaro werd in Barcelona uiteindelijk vijfde en kwam na een ijzersterk seizoen acht punten tekort voor die belangrijke derde plek in het eindklassement. Het is wellicht cru en niet bepaald een hoogtepunt, maar dit moment zal ik nooit vergeten.

6 uur van Monza: Terugkeer echte merkenstrijd in WEC

Pepijn Schoemans, stagiair

 

Sinds Porsche het FIA World Endurance Championship vaarwel zei in 2017, hebben we meer dan vier jaren gehad waarin Toyota het enige echte fabrieksteam was in de topklasse van het kampioenschap. Natuurlijk waren de LMP2- en GTE-klassen leuk, maar echte strijd ontbrak in de LMP1 en dat is wat het WEC natuurlijk zou moeten kenmerken. In 2021 werden de Hypercar-reglementen gelanceerd, maar ook toen bleef Toyota het enige topmerk. Dit omdat Aston Martin zich van tevoren terugtrok en Peugeot pas in 2022 zou komen. Ook bij de 24 uur van Le Mans van dit jaar stonden er slechts vijf wagens aan de start en erg spannend was het wederom niet. De ommekeer kwam in juli. Bij de 6 uur van Monza stapte Peugeot in met twee radicaal ontworpen 9X8-wagens. Daarnaast kregen het kleine team van Glickenhaus en de verouderde LMP1 van Alpine eindelijk een goede Balance of Performance. Glickenhaus pakte de pole-position en reed na de start weg, maar later ging de motor stuk. Ook de Peugeots hielden het niet lang vol zonder problemen. De strijd tussen Toyota en Alpine was echter fenomenaal. Dit was wat sportscarracen moet zijn. Een echte strijd tussen fabrikanten. Volgend jaar komen er met Ferrari, Porsche en Cadillac weer veel nieuwe merken bij. Als de race op Monza een voorbode was van wat er in de komende jaren gaat komen, en Peugeot en andere merken de betrouwbaarheid op orde gaan krijgen, gaat het WEC weer gouden tijden tegemoet.

Formule 1 Grand Prix van Groot-Brittannië: Dit is Formule 1

Niels Dijksterhuis, redacteur

 

Ik heb lang nagedacht over wat voor mij het hoogtepunt van het raceseizoen was, maar ik vond het lastig om één specifiek moment aan te wijzen. Ik kies daarom voor de Grand Prix van Silverstone. Dit was een race die alles bezat. Een heftige crash met goede afloop, een bizar mooi gevecht tussen de mannen vooraan en een nieuwe Formule 1 Grand Prix-winnaar. Ik kijk F1 voor de actie. Het boeit mij niet wie wint, kampioen wordt of uitvalt. Zolang het racen goed is, ben ik tevreden. Toch was ik erg blij om en voor de racewinnaar van de Britse Grand Prix. Carlos Sainz scoorde namens Ferrari zijn eerste zege in F1. Een verdiende. De Spanjaard werkt al jaren snoeihard en is wat mij betreft een van de grotere talenten van de sport. Daarnaast bevestigde het ongeluk van Zhou Guanyu dat de Formule 1 nog steeds hartstikke veilig is. Wonder boven wonder kwam hij er zonder kleerscheuren vanaf. Kort na de safety car in de slotfase ontstond er ook nog eens een knotsgek gevecht op de baan. Eerst Charles Leclerc tegen Sainz en later Leclerc met Sergio Perez en Lewis Hamilton. Er werd constant van positie gewisseld. De race op Silverstone was een bevestiging dat de nieuwe reglementen werken. Het kreeg menig F1-fan van de bank af. Zo hoort F1 te zijn: nieuwe winnaars, gave knokpartijen en crashes. Al hoop ik natuurlijk altijd dat mensen ongedeerd uitstappen na een ongeluk. Wat mij betreft was de Grand Prix op Silverstone een van de leukere races van het jaar.

NASCAR Cup Series op Martinsville: Videogame komt tot leven

Bjorn Smit, redacteur

 

Racegames zijn voor velen de meest toegankelijke vorm van autosport en bovendien is het ook de meest veilige. Als het verkeerd gaat, kan je altijd nog op de reset-knop drukken en het opnieuw proberen. Dat nodigt ook uit om de grens van het toelaatbare op te zoeken, want het slechtst mogelijke scenario is dat je virtuele race erop zit. Doordat er in de echte autosport veel meer risico's kleven aan dergelijke acties, zie je ze maar zelden terug op de baan - tot de voorlaatste race van het NASCAR Cup Series-seizoen op de korte oval van Martinsville. Het playoff-format van de klasse kan het aantrekkelijk maken om buiten de gebaande paden te kijken en dat is precies wat Ross Chastain gedacht moet hebben. Als een van de acht kanshebbers op de titel kwam hij in Martinsville aan, maar één ronde voor het einde leken zijn kansen verkeken. De coureur van Trackhouse moest twee plaatsen goedmaken om zich voor de finale in Phoenix te plaatsen, maar dat leek onmogelijk. Dat het toch wél mogelijk was, bleek toen Chastain zijn troefkaart inzette: hij stuurde zijn bolide in de laatste bocht tegen de boarding aan, trapte het gaspedaal vol in en boekte niet twee, maar zelfs vijf plekken winst. Daardoor behield hij niet alleen zijn kansen op de titel - die hij overigens niet zou pakken - maar ook kreeg hij het publiek op de banken én complimenten van zijn tegenstanders. Een uniek en onvergetelijk moment, waar Chastain na uren racen in de game NASCAR 2005 op was gekomen. Het bewijst nog maar eens dat niet alleen simulatoren, maar ook videogames uitstekend toepassing kunnen hebben in de autosport.

Wat is jouw moment van het voorbije raceseizoen? Laat het weten in de comments onder dit artikel!