Alleseter Van Kalmthout geniet: "Wil allrounder worden"

Na een sterk debuutseizoen in de Amerikaanse USF2000-klasse had Rinus van Kalmthout even de tijd om bij te komen. Het 17-jarige toptalent uit Hoofddorp kon na het laatste treffen op Watkins Glen, welke hij winnend afsloot, weer met zijn schoolcarrière bezig. Lang stilzitten zat er echter niet in voor VeeKay: kortgeleden stapte de jonge Nederlander binnen drie dagen tijd in drie verschillende wagens. Voor GPUpdate.net blikt hij terug.

Voor een enkel optreden in de Boss GP, in het afsluitende weekend van september op het circuit van Imola, mocht Van Kalmthout even weer achter het stuur kruipen. Daarna was het uitrusten, trainen en met name leren geblazen, tot anderhalve week geleden. In één weekend tijd zou het KNAF-talent zijn opwachting maken in vier races in de MRF Challenge, de rookietest in het WEC en de seizoensafsluitende test van de ter ziele gegane World Series Formule V8 3.5. Dat alles op dezelfde baan: het Bahrain International Circuit in Sakhir.

Gat in de vloer en herstartperikelen

In de MRF Challenge, een klasse waaraan Van Kalmthout vorig jaar al even mocht proeven, werd zeer sterk gepresteerd. Beide kwalificatiesessies werden afgesloten met een poleposition en als technisch falen niet een spaak in het wiel had gestoken, hadden de resultaten wellicht nog beter kunnen zijn. Met één overwinning, een tweede plaats, een vierde plek en een DNF besloot de Nederlander het openingsweekend van in India gevestigde juniorklasse. 

"Het is natuurlijk jammer dat ik die motorpech heb, maar ik heb zeker laten zien dat ik de snelheid heb en dat ik de aankomende races ook mee kan doen. Ik ben er wel heel blij mee en dat geeft me een goed en zelfverzekerd gevoel voor de aankomende races", blikt Van Kalmthout, die over anderhalve week weer aan de bak mag, terug. Of het MRF-veld sterker is dan het USF2000-veld vindt het talent lastig in te schatten. "Hier heb je Europese toppers als Felipe Drugovich en Presley Martono, maar in vergelijk met Amerika zal er niet veel verschil zijn in het niveau."

Aanvankelijk had Van Kalmthout moeite om zich aan te passen aan de MRF-wagen, al bleek dat geen persoonlijk probleem. Na onderzoek vond men een gigantisch gat in de diffuser van de bolide van de Nederlander - hierdoor werden diens prestaties in de trainingen ernstig gecompromitteerd. "Dat gat kon ontstaan doordat de serie een nieuwe vloer heeft geïntroduceerd, deze schraapte over de grond en sleet bij sommigen harder dan bij anderen. Gelukkig hebben we zelf niet hoeven opdraaien voor de kosten, de organisatie heeft het vergoed." 

De eerste wedstrijd leek in de tas, tot mechanische pech twee rondjes voor het einde roet in het eten gooide. Aangezien het resultaat van race 1 de startopstelling voor race 2 bepaalt, was Van Kalmthout direct kansloos voor een overwinning - al wist hij zich met P4 nog knap naar voren te werken. De derde race werd vanaf pole gewonnen, waarop er in de vierde race een tweede plek werd gescoord. De Nederlander ging voor de herstart nog aan de leiding, maar verloor de kop door een misverstand omtrent het moment waarop de leider weer op het gas mag. 

Samen met Alonso in actie

De ouverture in de MRF werd opgevolgd door een prachtige kans: het team van Jota Sport, waarvoor Ho-Pin Tung namens Jackie Chan DC Racing dit jaar uitkwam in het WEC, had nog een plaatsje vrij voor de rookietest waarin ook Formule 1-ster Fernando Alonso zijn kunsten vertoonde. Van Kalmthout was de gelukkige rijder die in mocht stappen en de zeventienjarige genoot met volle teugen.

"Rijden in een WEC-wagen is een compleet nieuwe ervaring. Die wagen trekt écht heel erg hard op. Het is toch wel even wat anders om een dak boven je hoofd te hebben en het raam waar je doorheen kijkt, is ook best wel klein! Het was eventjes wennen, ook met onder meer de pilaren van de rollbar om je heen. Je kan in tegenstelling tot in een singleseater niet zien of je voorwielen blokkeren - je hebt er wel lampjes voor, maar als niet-regulier prototypecoureur is het af en toe nog wel moeilijk om daarop te letten."

"De downforce was behoorlijk, de banden hebben ongelooflijk veel grip. Een WEC-wagen ligt wat hoger dan een formulewagen en zodoende is het makkelijker om kerbstones te pakken. Toch merk je ook wel dat de bolide een stuk zwaarder is. Je moet je rijstijl erop aanpassen, dat is iets wat ik in de eerste sessie van de test fout deed. Ik heb met mijn engineer besproken wat ik anders kon doen en daarna ging het eigenlijk veel beter."

Van Kalmthout steekt het niet onder stoelen of banken: om de baan met tweevoudig wereldkampioen Alonso te delen, noemt de tiener 'best heel vet'. "Ik kan echter niet zeggen of ik wat van hem heb kunnen leren", beantwoordt hij de vraag of er stiekem iets af viel te kijken omtrent stuurbewegingen. "Die LMP1-auto waarin hij reed is namelijk zóveel sneller! Qua topsnelheid komen wij (LMP2-wagens, red.) harder aan, maar de bochtensnelheid", zucht de Nederlander, om te vervolgen met: "Onder het remmen kan ik kijken hoelaat hij remt, maar dat is ook het enige. Die auto van hem trok zoveel harder op, dat is niet normaal."

"Als ik eerder in was gestapt, had ik wellicht kunnen winnen"

De doldwaze dagen in Bahrein werden besloten met een test in de World Series Formule V8 3.5: voor het team van Fortec Motorsports kwam een, speciaal met stickers van sponsor Jumbo beplakte wagen de baan op. Van Kalmthout wist direct te presteren, de ochtendsessie werd namelijk als snelste besloten. "Ja, ik was rapper dan Henrique Chaves, de jongen die eerder dat weekend zijn debuut in de klasse had opgefleurd met een zege. Het verschil bedroeg anderhalve tiende - en dan te bedenken dat ik mijn rapste tijd al in mijn twaalfde geklokte ronde wist te rijden!"

Dat de serie op de fles gaat, noemt Van Kalmthout een zonde. "Deze wagen lag me vanaf het begin af aan echt heel goed - ik had nóg meer downforce dan in de LMP2-auto, al was er minder vermogen. Ik vond het erg vet om met nieuwe banden te kunnen rijden die precies één piekrondje hebben, ook was het tof om sneller te zijn dan Chaves en Sauber-testrijdster Tatiana Cálderon." De goede prestaties hebben Van Kalmthout een nieuwe vertrouwensboost gegeven: "Als ik eerder aan dit kampioenschap had meegedaan, had ik wellicht ook wel wat races kunnen winnen", klinkt het vol bravoure.

In twee maanden tijd heeft Van Kalmthout met wagens uit de USF2000, de Boss GP, Indy Lights, MRF Challenge, WEC en World Series Formule V8 3.5 gereden. Iets teveel van het goede, of de juiste timing nu de meeste raceklassen stil liggen? "Ik wil mezelf zo allround mogelijk maken", vertelt de USF2000-vicekampioen. "Stel ik stap ergens in, dan weet ik hoe ik moet rijden en kan ik direct snel zijn. Elke auto waarin ik tot dusver reed lag mij en erin rijden ging me goed af. Gedurende 2018 gaan we ons focussen op één klasse, maar voor nu is het niet verkeerd om zoveel mogelijk ervaring op te doen."

Door: René Oudman

[photo,318087,left,]