Interview: Robin Frijns over vertrouwen, geduld en geluk

Met een podiumplaats in zijn tweede optreden kwam Robin Frijns met een knal binnen in de Formule E: na een aantal goede resultaten ging het debuutseizoen in de elektrische klasse echter uit als een nachtkaars. In zijn tweede jaar van deelname, de derde jaargang van de serie zelf, is het aanpoten. GPUpdate.net trof de Limburger tijdens de FE-krachtmeting in Parijs en sprak over geduld, hoop en de ideale concurrent.

Voor wie het verhaal van Frijns niet bekend is: de 25-jarige vloog als een sneltrein door de juniorklassen, zijn opmars werd echter vlak voor het bereiken van de bovenste trede - de Formule 1 - gestuit. Frijns werd kampioen in de Formule BMW, de Formule Renault 2.0 en de World Series by Renault en mocht een aantal vrijdagtrainingen voor zijn rekening nemen bij Caterham. Dit was niet zijn eerste link met een F1-team: een jaar eerder was hij als testcoureur aan Sauber verbonden, waar hij niet opgewassen bleek tegen de financiële spierballenstrijd.

Medio 2015 maakte Frijns zijn terugkeer in de singleseaters, de talentvolle Limburger kon aan de slag bij het Formule E-team van Michael Andretti. Zoals gezegd is de start vlammend: ook daarna worden een aantal goede resultaten geboekt. Nadat Andretti de plank compleet misslaat in de ontwikkeling gaat het echter razendsnel achteruit: na een zesde plaats in de openingsrace van het seizoen 2016-17 worden er tot aan het treffen in Parijs geen punten gescoord. 

"Vanaf dag één snelheid tekort"

"Dit wisten we al in september", erkent de 25-jarige, nadat hij onder een stralend lentezonnetje naar de cateringtent is gewandeld. Al etende verklaart Frijns voorafgaand aan het lopende seizoen een goed gevoel te hebben gehad, tot de eerste collectieve test volgde. "We hadden oprecht het gevoel dat het er goed uitzag, maar zodra iedereen bij elkaar komt dan zie je toch dat het niet zo best is. Tijdens de test had ik al veel problemen, vanaf dag één kwamen we snelheid tekort."

In Hong Kong komen Frijns en diens nieuwe teammaat nog als zesde en vijfde over de streep, maar dat is volgens de Nederlander volledig aan geluk te wijten. "Dat was één grote loterij, waar we bovendien maximaal door konden gaan. We hoefden niet te denken aan het besparen van energie, iets wat momenteel ons grote achilleshiel is." De acht punten die Frijns in de speciale administratieve regio van China scoort blijven maandenlang achter zijn naam staan, elke race zakt de Andretti-rijder verder naar beneden in de stand.

"De tweede race, in Marrakech, was een totale ramp. We kwamen op alle gebieden tekort en we konden allesbehalve meekomen met de concurrentie. Het is vanaf toen een kwestie van geduld gebleken - ik moet wachten op de kans, ik kan wel gaan roepen dat ik naar Renault e.Dams wil (die momenteel domineren, red.) maar stel je voor dat zij volgend jaar de plank misslaan."

Grote gevolgen door één zin

Geduld hebben, het is iets dat Frijns al sinds zijn WSR-titel van 2012 achtervolgt. Destijds was hij hot property: voordat Nederland écht kennis had gemaakt met Max Verstappen was Frijns degene die de Nederlandse eer hoog moest houden en het was niet de vraag of, maar vooral wanneer hij zijn F1-debuut zou maken. Sauber, dat destijds geregeld stuntte met een podiumplek, lijfde de Limburger in voor het seizoen 2013.

Zijn kansen krijgen echter een behoorlijke opdoffer in november 2012, als de Young Driver Test op het Yas Marina Circuit in Abu Dhabi op het programma staat. Frijns is aanwezig, hij mag als aankomend testrijder van Sauber alvast wat meters maken voor het Zwitserse team. Tevens staat er een dag op het programma waar hij als beloning voor zijn WSR-titel mag rondsturen in een Red Bull. De sfeer rondom de gehypte coureur neemt echter razendsnel een wending: als een Nederlands medium meldt dat de Limburger heeft verteld niet bij Red Bulls talentenprogramma te willen horen, 'omdat Red Bull-coureurs worden behandeld als honden', vraagt iedereen zich af waarom de Limburger zulke forse uitspraken zou doen. Niemand praat meer over de testdag, menigeen probeert een reactie van de overweldigde Frijns te vangen.

Vierenhalf jaar later kan Frijns er nog steeds niet over uit. "Ik heb het verhaal inmiddels al duizend keer gehoord en ik wijk er niet vanaf, van de waarheid. Deze zin is verzonnen door een journalist, een persoon die zich niet laat zien op de circuits maar van wie ik de naam nog altijd goed in mijn achterhoofd heb zitten. Ik wacht, blijf wachten, op een telefoontje van hem - een telefoontje dat er nog altijd niet is geweest. Het is lachwekkend", fulmineert Frijns, "het is lachwekkend hoe sommige mensen jou behandelen."

"Het is net zoals laatst, toen dat verhaal van Max en de Brazilianen ineens de kop opstak", refereert Frijns aan de grap die Verstappen maakte toen hij even in de clinch lag met Felipe Massa. "Als hij dit had gezegd terwijl hij aan het begin van zijn Formule 1-loopbaan stond, had dit wellicht zijn carrière in de koningsklasse kunnen kosten."

Snelheid altijd aanwezig

Met een gezonde dosis eelt op de ziel trok Frijns naar de Formule E, waar hij zichzelf direct een dienst bewees. "Ik ben mentaal altijd sterk geweest, ook in de zware jaren. Het is goed om te weten dat je zelf niet beter kan, ook al is het vrij frustrerend om op je allerbest te knokken om P12. Ik denk dat als ik dezelfde kans had gekregen als Max, ik hetzelfde had kunnen bereiken. Ga maar na: in elke klasse waarin ik reed, was ik snel en won ik wedstrijden. De Formule E is geen ander verhaal, ik werd derde in mijn tweede race."

Zelfs in een IndyCar was Frijns direct competitief: toen hij vorig jaar een testdag mocht afwerken op de Mid-Ohio Sports Car Course wist hij de rondetijd van vaste rijder Ryan Hunter-Reay meteen te benaderen. "Tsja, ik zou er weleens een race willen afwerken, om te kijken waar ik sta. Maar dat is niet aan mij: Michael (Andretti, red.) bepaalt en het is zelfs niet eens zo dat als hij me morgen in een wagen wil hebben, ik er ook daadwerkelijk plaats kan nemen", merkt hij terecht op. Een IndyCar-stoeltje is, zeker bij Andretti, niet gratis.

Geluk en geduld zijn de toverwoorden volgens Frijns, die meent prima op zijn plaats te zitten in de constant groeiende Formule E-klasse. Ondanks dat de serie in Nederland niet echt voet aan wal weet te zetten, merkt iedereen binnen de paddock een mondiale groei. "In het eerste jaar was iedereen aan het lachen, maar inmiddels zijn de wagens al een stuk sneller. Ik denk dat dit over een paar jaar, wanneer grote merken als BMW en Mercedes ook aanwezig zijn, echt een serieus kampioenschap kan zijn."

"Hij is een vriend geworden"

Over zijn eigen deelname mag de Nederlander echter niet teveel kwijt. "Over contracten en dergelijke mag ik niet praten nee, maar je merkt wel dat ze binnen het team bijzonder positief over ons zijn." Met ons bedoelt Frijns zichzelf en teammaat Antonio Félix da Costa, met wie hij een goede band heeft. "Hij is één van mijn beste vrienden geworden", stelt de Limburger, terwijl hij zich omdraait naar zijn Portugese collega. Die verstaat logischerwijs geen woord van het gesprek maar lacht - Felix da Costa steekt al een paar keer de draak met Frijns, terwijl deze met tegenzin een dessert naar binnen zit te werken.

Félix da Costa kan op niets dan lof rekenen. "Dat wat ik met hem heb, is heel bijzonder. We respecteren elkaar, zorgen ervoor dat we completere rijders worden. Af en toe heb ik eens een slechte dag, af en toen heeft hij dat - soms ben ik de snellere en soms is hij dat. Er is een dusdanig gezonde rivaliteit dat we van elkaar leren en we ons naar een hoger niveau stuwen, dat is nieuw voor mij. Ik heb nog nooit een teamgenoot gehad waarbij dit het geval was."

De overtuiging is in ieder geval nog altijd aanwezig bij Frijns, die gedurende het gesprek over zijn Formule 1-werkzaamheden nog fijntjes een testdag op Silverstone in 2013 ophaalt. "Ik kan me nog heel goed herinneren dat ik in de Sauber toen sneller was dan hun vaste rijder, Nico Hülkenberg."

Door: René Oudman

[photo,305184,left,]