Formule E houdt vast aan loterij kwalificatie

Sinds de oprichting van het kampioenschap heeft de kwalificatie plaatsgevonden in vier groepen van vijf coureurs. Die groepen werden bepaald op basis van een loterij. In de afgelopen twee seizoenen werden de snelste coureurs uit de groepsfase nog tegenover elkaar gezet in een ‘superpole’-sessie terwijl de rest van de grid op basis van de snelste tijd bepaald werd.

Het format is amusant voor toeschouwers maar er is veel kritiek op geweest van coureurs en teams omdat de baancondities tussen de eerste en de vierde groep nogal verschillen. Er is een voorstel gemaakt om de groepen in te delen op volgorde van het klassement waardoor rivalen bij elkaar ingedeeld worden en omstandigheden zoals het weer geen grote invloed kunnen hebben op het kampioenschap.

Tenminste een coureur dacht dat dit voorstel het gehaald had, maar Motorsport.com begrijpt dat teams tijdens een bijeenkomst in Valencia te horen hebben gekregen dat de kwalificatie blijft zoals die is. Regerend Formule E-kampioen Lucas di Grassi heeft nadeel gehad van het systeem in beide seizoensfinales op Battersea Park, maar had juist voordeel in het afgelopen seizoen waar titelrivaal Sebastien Buemi in de eerste groep ingedeeld werd tijdens de finale in Montreal.

“Ik vind het geen goed systeem, ik had echt nadeel in de eerste twee seizoenen en had er juist voordeel van in seizoen 3”, aldus Di Grassi tegenover Motorsport.com. “Je kunt dit soort dingen niet laten bepalen door geluk. Het zou goed zijn om de coureurs in te delen op basis van het kampioenschap.”

Buemi dacht dat de verandering er zou komen, maar dat bleek in Valencia toch anders te zijn. “Ik had gehoopt dat het afgeschaft zou worden”, zei Buemi. “Wanneer je op een circuit komt waar de loterij een grote rol speelt, kan het je weekend compleet ruïneren.”

Di Grassi onthulde dat Sam Bird een jaar geleden ook een systeem voorgesteld had wat overgedragen werd aan het kampioenschap, maar wat niet ingevoerd is. “Uit de vier groepen van vijf coureurs zouden drie doorgaan naar de volgende etappe. Dan zou je twee groepen van zes coureurs hebben waarvan de beste drie doorgaan naar de superpole. Dan zou je een superpole hebben van zes coureurs en de rest zou op basis van tijd op de grid gezet worden. Op die manier heeft iedereen dezelfde kans. Dan maakt het niet uit of het regent of niet. Het is een fase meer, maar wel interessant.”

Met medewerking van Scott Mitchell