De mooiste dag uit mijn carrière: Nyck de Vries

Datum: 28 september 2019

Plaats van handeling: Sochi Autodrom, Rusland

Wat vooraf ging: Na twee seizoenen in de Formule 2 die niet gebracht hadden wat Nyck de Vries er vooraf van had gehoopt, vallen de puzzelstukjes tijdens zijn derde jaar in het kampioenschap op hun plek als hij terug is bij het team van ART, waarvoor hij eerder in de GP3 actief is geweest. De Nederlander manifesteert zich tijdens de wintertests meteen als titelkandidaat, maar het is Nicholas Latifi die als beste uit de startblokken komt en aanvankelijk aan de leiding gaat in het klassement. De Nederlander neemt de koppositie in het kampioenschap in Frankrijk over van de Canadees, wanneer hij daar zijn derde zege van het seizoen pakt. De Vries blijft daarna gestaag punten scoren, maar nieuwe overwinningen blijven uit. Tijdens het voorlaatste raceweekend van het seizoen kan hij de titel binnenhalen. Hoe mooi zou het echter zijn om dit met een zege te doen?

Wat er die dag gebeurde: "We gingen naar Sochi in de wetenschap dat we het kampioenschap daar konden veiligstellen, maar we wilden dat ook graag in stijl doen", blikt De Vries terug. Voor het eerst sinds Frankrijk moet er dus weer worden gewonnen, maar het weekend op het Sochi Autodrom kent geen daverend begin. De Vries moet tijdens de vrije training zijn meerdere erkennen in DAMS-rijders Nicholas Latifi en Sergio Sette Camara. Het verschil met de Canadees bedraagt een halve seconde, wat fiks is in de Formule 2. In de kwalificatie trekt de coureur uit Sneek echter aan het langste eind. "Ik denk dat de pole een erg sterke prestatie van ons was", aldus De Vries over de toptijd die hij uit de hoge hoed heeft weten te toveren. "DAMS was tijdens de vrije training heel dominant en was dat eigenlijk ook in de kwalificatie, aangezien ze op de eerste set banden nog de snelsten waren. Dat ik vervolgens toch de pole wist te pakken, was niet alleen de eerste stap naar het kampioenschap maar ook naar het maken van een punt."

De Vries maakt zijn punt op zaterdag. De ART-coureur kent een prima start vanaf de pole-position en zorgt na een vroege pitstop prima voor zijn banden. De Vries rijdt zonder omhaal naar de overwinning én de titel. "We reden een heel solide race. We waren gewoon de sterksten", aldus De Vries, die het na de finish uitschreeuwt van geluk. "De ontlading was heel groot", vertelt hij verder. De Vries heeft met het binnenhalen van het kampioenschap revanche genomen voor 2018. Dat jaar vocht hij tot zijn grote teleurstelling niet mee voor de titel, terwijl hij wel met dat voornemen was ingestapt bij Prema, het team waarmee Charles Leclerc een jaar eerder kampioen was geworden.

Op zondag komt er op de baan aan de Zwarte Zee nog een kers op de taart. "Op zondag werden we tweede, waarmee we voor de tweede keer dat weekend op het podium stonden, wat vrij ongebruikelijk is in de Formule 2. Dat was alles bij elkaar dus wel een heel bijzonder weekend voor me", aldus De Vries. Voor ART-begrippen werd de titel op een bescheiden manier gevierd. De Vries: "Er was heel weinig tijd om het kampioenschap te vieren, want op zondagnacht vloog ik alweer terug naar Nederland, waar ik de dagen erna heel veel verplichtingen had. En op woensdag stapte ik op een vliegtuig naar Japan voor een WEC-race met Racing Team Nederland. We hebben op zondagavond nog wel in een willekeurige steakhouse feest gevierd en gek gedaan. En dat ging wel op zijn ART’s - het team heeft een reputatie in de paddock als het om feesten gaat - maar we moesten allemaal onze vlucht halen, dus het bleef enigszins binnen de perken", lacht De Vries.

Hoe ging het daarna verder: Voordat de titel was veiliggesteld, was al duidelijk wat De Vries na de Formule 2 ging doen. Een paar weken daarvoor was De Vries namelijk door Mercedes bevestigd voor de Formule E, als teamgenoot van Stoffel Vandoorne. "Maar het blijft een belangrijke titel om op je cv te hebben", weet De Vries, die zijn programma in de elektrische raceklasse combineert met zijn bezigheden voor Racing Team Nederland in het WEC. "Ik ben er ook trots op dat ik uiteindelijk heb kunnen laten zien wat ik waard ben, na een wat afwijkend pad te hebben bewandeld."