18 oktober 2009: Brawn Grand Prix doet het onmogelijke

Brawn GP was het geesteskind van Ross Brawn, de man achter de successen van Michael Schumacher bij Benetton en Ferrari. Toen de Duitser eind 2006 stopte moest de Engelsman op zoek naar een nieuwe uitdaging. Hij vond die eind 2007 verrassend genoeg niet bij Red Bull dat nadrukkelijk naar zijn diensten hengelde, maar bij Honda dat al een paar jaar aan het aanmodderen was. Het seizoen 2008 verliep dramatisch, het team werd negende en mede als gevolg van de wereldwijde economische crisis besloten de Japanners aan het einde van het jaar (niet voor het laatst) de stekker uit het project te trekken.

Brawn zag echter mogelijkheden en na een niet al te succesvolle zoektocht naar een investeerder, besloot hij dan maar zelf het team te kopen, samen met directeur Nick Fry. Gekkenwerk, want het budget werd in één klap gereduceerd tot een fractie van wat Honda er in had gestoken. Er vielen honderden gedwongen ontslagen en als klap op de vuurpijl moest Brawn ook op zoek naar een nieuwe krachtbron. Uiteindelijk gingen motorenbouwer Mercedes en McLaren – de exclusieve afnemer van die krachtbronnen en de facto het fabrieksteam van Mercedes – akkoord, maar het bleek nog een helse klus om de motor in het achteronder van de BGP001 te krijgen.

Dubbele diffuser

Die BGP001 bleek echter de reden waarom Brawn per se wilde doorzetten. De wagen had een aardig foefje onder de achtervleugel, een dubbe diffuser. Dit onderdeel was nog door de Japanners bedacht en moest er voor zorgen dat de achterkant van de auto veel meer downforce kon opwekken.

4

De aanvankelijke problemen met het passend maken van de motor zorgden er voor dat Brawn GP de eerste testdagen in Barcelona had gemist, maar het team was er in de tweede week dan toch: met een lelieblanke auto zonder sponsors en de coureurs Rubens Barrichello en Jenson Button die het team trouw waren gebleven.

Direct op de eerste dag al toonde de BGP001 zijn potentieel. Aan het einde van de dag was de auto ruim een seconde sneller dan de concurrentie. Die concurrentie zat echter niet stil. De dubbele diffuser was naturlijk lastig uit het zicht te houden en er werd al gauw gesproken over een illegaal ontwerp. Maar Toyota en Williams hadden een vergelijkbaar ontwerp en dus besloot de FIA niet  in te grijpen. Wat volgde was een race tegen de klok.

Inhaalrace

Brawn GP had met de dubbele diffuser een enorm voordeel op de concurrentie en Button won dan ook de eerste zes van de zeven races. De overige teams hadden echter niet stilgezeten en hun eigen ingenieurs aan het werk gezet om de diffuser te kopiëren. Omdat Brawn geen budget had om de BGP001 verder door te ontwikkelen, kwam de concurrentie steeds dichterbij: de volgende vijf races werden gewonnen door vijf verschillende coureurs van Red Bull, McLaren en Ferrari, een spreiding van punten die Brawn goed uitkwam en er net voor zorgde dat Button in de een-na-laatste race van het seizoen – de Grand Prix van Brazilië – de wereldtitel voor coureurs naar zich toe kon trekken. En passante pakten Button en Barrichello op Interlagos ook nog even de constructeurstitel mee, een nooit geziene prestatie.

Na afloop van het seizoen was motorleverancier Mercedes zo enthousiast geraakt over het project dat het Brawn GP overnam en omdoopte tot Mercedes GP. Wat daar van terecht is gekomen weten we inmiddels.

4