Werken in de Formule 1 als... Teammanager van Scuderia Toro Rosso

Mijn baan houdt in:

“Ik ben de teammanager van Scuderia Toro Rosso. Mijn voornaamste taken zijn het managen van het team op het circuit en ervoor zorgen dat het team zich aan de Sporting Regulations van de FIA en de Sporting Code houdt. Dat zijn de twee belangrijkste dingen. Heel verschillend, maar beide heel belangrijk.”

“Of het druk is om die beide taken te combineren? Dat verschilt. Als de regels stabiel zijn en er gebeuren geen gekke dingen, dan is dat gedeelte van mijn werk redelijk simpel. Je kunt het regelboek maar zo vaak lezen. Op een gegeven moment ken je het uit je hoofd. Daarnaast heb je te maken met zaken als een vrijdagrijder die instapt, zoals Sean Gelael in Singapore. Het is mijn verantwoordelijkheid dat de superlicentie wordt aangevraagd en het contract wordt ingediend bij het Contract Recognition Board in Genève. Ik word hierbij ondersteund door andere mensen, maar het is aan mij om ervoor te zorgen dat het allemaal voor elkaar komt. En wat betreft het managen van het team: als alles gaat zoals zou moeten, er geen veranderingen zijn in het team en de moraal hoog is, dan is er niets aan de hand. Maar als er problemen zijn in de garage of als er mensen zijn die persoonlijke problemen hebben die ze moeten oplossen, dan heb je er iets meer werk aan. Het kan dus nogal verschillen.”

Graham Watson en Daniil Kvyat.

Foto: Red Bull Content Pool

“Ik ga ook met een coureur mee als die bij de stewards moet komen. Je hoopt altijd dat dit niet te vaak gebeurt gebeurt tijdens een seizoen. Ik moet zeggen dat het dit jaar iets minder vaak voorkomt dan tijdens sommige andere jaren. Als je echt twee jonge rijders in het team hebt, is hier vaak meer sprake van. Max [Verstappen] en Carlos [Sainz] werden tijdens hun eerste seizoen in 2015 bijvoorbeeld vrij vaak naar de wedstrijdleiding geroepen. Het ging daarbij vaak om lichte overtredingen, maar dit zal ook zijn geweest omdat de stewards en racedirecteur er graag zeker van zijn dat een coureur die nieuw is in de sport, weet hoe de zaken ervoor staan. De Formule 1 is niet zomaar iets, het is een grote sport en alles wordt uitgezonden op televisie. Ik denk dat ze dus vooral een punt willen maken. Ik ga met de rijder mee om te luisteren naar wat er gezegd wordt. Als de coureur echt niets verkeerd heeft gedaan, dan help ik hem met zijn verdediging. Als een rijder wel verkeerd zit, dan vecht ik voor de lichtst mogelijke straf.”

Mijn werkschema tijdens een raceweekend:

“Normaal gesproken bestaat een Grand Prix-weekend voor ons uit vier dagen. Als we een Europese race nemen, dan komen we op donderdagochtend op het circuit aan. We hebben die dag de keuring van de auto’s en er zijn verschillende briefings. Ook heb ik die dag een meeting met alle andere teammanagers en mensen van de FIA om terug te blikken op het vorige evenement en vooruit te kijken naar het evenement dat voor ons ligt. Op donderdagavond dien ik er als teammanager voor te zorgen dat alle leden van het team op tijd van het circuit zijn, zodat we die regel niet overtreden."

"Op vrijdag zijn we vroeg op het circuit en moet ik erop letten dat we niet voor de toegestane tijd de paddock betreden. Die ochtend oefenen we pitstops en daarna volgen de eerste en tweede training. Daarna is het hopen dat je niet naar de stewards hoeft en woon ik de vergaderingen van de engineers bij om eventuele operationele problemen ter sprake te brengen. Op vrijdagavond zorg ik er wederom voor dat we op tijd van het circuit zijn. Op zaterdag zijn we er weer op tijd bij en hebben we nog een paar briefings voordat we de laatste training hebben en ons hopelijk naar de pole-position kwalificeren. Dan is het weer hopen dat je niet bij de wedstrijdleiding hoeft te komen. Daarna moeten we de auto voor een bepaalde tijd hebben verzegeld en afgedekt, wat ik in de gaten dien te houden.”

Graham Watson op de pitmuur.

Foto: Red Bull Content Pool

“En dan zondag. Terug op het circuit gaat het doek van de auto, doen we de laatste aanpassingen en oefenen we nog een pitstop. Vervolgens is het aan mij om ervoor te zorgen dat we ons gedurende de race aan de sportregels houden. Na afloop is het weer hopen dat je niet op het matje wordt geroepen. En dat is het wel zo’n beetje. Daarnaast zijn er natuurlijk nog wel andere dingen om te regelen. Je werkt met mensen en die hebben allemaal een eigen leven, waarin dingen kunnen gebeuren. Zo hadden we in Singapore iemand die halsoverkop naar huis moest. Dan moeten we een vlucht voor hem regelen en ervoor zorgen dat er iemand anders komt om hem te vervangen. Met dat soort dingen heb je ook altijd te maken."

Het belangrijkste aan mijn werk is:

“Er zijn vele dingen belangrijk in mijn werk. Een daarvan is consistent zijn. Ik vind het heel belangrijk dat iedereen in het team mij kent en weet waar de grenzen liggen. Maar als het gaat om wat het belangrijkste onderdeel is van mijn werk, dan is dat ervoor zorgen dat het team zich aan de sportregels houdt, aangezien het een flinke impact kan hebben als daar iets verkeerd gaat. Je kan een boete of een andere straf krijgen. En als je echt verkeerd bezig bent, kun je zelfs gediskwalificeerd worden voor de race of voor het kampioenschap. Dit is dus een vrij serieus onderdeel van mijn baan.”

Zonder deze drie dingen ben ik nergens:

“Mijn mobiele telefoon, laptop en regelboek. Ik heb altijd een geprinte versie van het regelboek bij me, of ik nu in het vliegtuig zit of in mijn hotelkamer, zodat ik dingen na kan zoeken. Ik heb twee papieren exemplaren. Eentje ligt op mijn bureau en de andere zit standaard in mijn tas.”

De mensen met wie ik altijd in contact sta, zijn:

“De hoofd race-engineer, hoofdmonteur en teambaas. Dat zijn ze eigenlijk wel. Zij zijn de belangrijkste mensen voor mij. Ik heb een klein beetje met de coureurs te maken, maar niet zo heel veel.”

Graham Watson overlegt met Ben Waterhouse, een van de technische bazen van het team. 

Foto: Red Bull Content Pool

Als er geen race is dan:

“Voordat we afreizen naar een Grand Prix moet er heel veel worden geregeld. Bijvoorbeeld op het logistieke vlak. We vliegen met zeventig tot tachtig mensen de hele wereld over en daarnaast is er nog al het materieel dat overal naartoe moet worden verscheept en gevlogen. Dat valt ook onder mijn verantwoordelijkheid. Heel veel mensen denken dat we tussen de races door vrij zijn en vakantie kunnen vieren, maar dat is zeker niet het geval. Neem Singapore. Op maandag kwam ik om negen uur ’s avonds in Bologna aan en was om ik om elf uur ’s avonds weer in de fabriek. Op dinsdagochtend had ik eerst een vergadering met Franz Tost en vervolgens meldde ik mij op de afdeling logistiek, waar we drie mensen hebben zitten. Die hadden duizend vragen voor me, aangezien ik even weg was geweest. Het gaat dan over vluchten, hotelovernachtingen, de budgetten voor de rest van dit seizoen en het begin van volgend seizoen. Dit zijn dingen die constant doorgaan. Daarna volgden nog meer vergaderingen: debriefs om de afgelopen race te evalueren en briefings over de volgende race. Ook zit ik altijd nog even met de hoofdmonteur. Als de jongens in de fabriek zijn, dan oefenen we ook nog twee of drie keer pitstops. Het gaat dus non-stop door. We zitten niet stil doordeweeks!”

Zonder mij:

“We hebben momenteel een vrij goede structuur staan. Ik werk hier sinds 2014. Toen ik dat jaar in Austin bij het team kwam, schortte er op operationeel niveau nog wel een en ander aan. Er was ook een beetje een gebrek aan vertrouwen. Ik moest mensen ervan overtuigen dat we net zo goed kunnen zijn als de anderen. Op sommige punten is er nog steeds sprake van een gebrek aan vertrouwen, maar we werken er hard aan om dat te verbeteren. Bij de pitstops bijvoorbeeld. We waren op dat vlak altijd een beetje het lachertje van de paddock. Maar nu komen andere teams naar ons kijken als we pitstops aan het oefenen zijn. Die zijn nu van een niveau dat mensen ons serieus nemen. En dat is slechts een klein stuk van de puzzel. Eerst dacht een team misschien: ‘Goed, laten we tegelijk met Toro Rosso naar de pits gaan, dan liggen we daarna voor ze.’ Maar dat is niet meer standaard het geval."

"Terugkomend op de vraag: het is belangrijk dat je een goede structuur hebt en dat het vertrouwen er is. Als ik er niet ben, dan hebben we nog de teamcoördinator, de logistiek manager in de fabriek en de hoofdmonteur, waardoor het team gewoon kan blijven functioneren. Maar als het voor langere tijd is, dan ga je misschien wel iets merken. Dan zal men hier en daar misschien de teugels laten vieren of worden dingen niet gedaan omdat iemand anders ze misschien niet belangrijk vindt. Je hebt uiteindelijk gewoon iemand nodig die ervoor zorgt dat alles blijft lopen zoals het hoort te lopen.”

De Toro Rosso-posse.

Foto: Sutton Motorsport Images

De Formule 1 is:

“Ik ben een boerenzoon uit Nieuw-Zeeland. We woonden behoorlijk afgelegen. Je moest eerst 40 kilometer over een onverharde weg voordat je het eerst asfalt te zien kreeg. Als ik naar school ging, moest ik met twee verschillende bussen. Eerst 40 kilometer met een kleine bus over dat landweggetje en daarna nog eens 60 kilometer met een grote bus. Ik moest om half zes ’s ochtends opstaan om op tijd op school te kunnen zijn. Dat was mijn leven toen ik zeven, acht, negen, tien jaar oud was. Om het als jongen van een boerderij in de ‘middle of nowhere’ in Nieuw-Zeeland tot teammanager in de Formule 1 te schoppen, is een prestatie waar ik best wel trots op ben. Ik heb alles op alles gezet om dit te bereiken. Ik heb bewezen dat het niet uitmaakt wat voor opleiding je hebt, waar je vandaan komt of wat je nationaliteit is. Zolang je er maar hard voor werkt en doorzettingsvermogen toont, kun je alles bereiken wat je wil. Dat is wat de Formule 1 voor mij betekent. Je hoort mensen wel eens zeggen: ‘Wauw, kon ik dat maar doen.’ Maar het ding is: je kunt het ook doen. Je kunt alles doen wat je wil. Je moet alleen wel bereid zijn om er wat voor op te offeren en er hard voor te werken."