Werken in de Formule 1 als... Human Performance Specialist bij Williams

Mijn baan houdt in:

“Ik heb een vrij unieke rol binnen het team en volgens mij is die ook een beetje aangepast aan mijn achtergrond en vaardigheden. Ik houd me vooral bezig met de vraag: hoe maak je zo snel mogelijk een pitstop? Je hebt aan de ene kant te maken met een stukje techniek: de pitstopuitrusting, waarover ik regelmatig overleg heb met de engineers. En aan de andere kant heb je te maken met mensen: de jongens die de pitstops uitvoeren. Ik train ze en behandel ze wanneer er blessures zijn. En ik let in het algemeen op hun gezondheid. Dus ik ga ’s ochtends altijd bij iedereen langs met vitaminedrankjes en geef advies over wat ze moeten eten. Als je veel reist en veel te maken hebt met jetlags, dan is het zaak om goed voor jezelf te zorgen en op de juiste momenten je slaap te pakken, zodat je in de basis een goede gezondheid hebt. En dat kan dan weer bijdragen aan een snellere pitstop."

"De Formule 1 is niet de meest gezonde omgeving om in te werken door al het gereis en de lange dagen die er worden gemaakt. Door iedereen zo gezond mogelijk te houden, heb je ook minder last van dat er mensen ziek worden, wat een negatieve invloed kan hebben op de prestaties van de auto doordat je het liefst zo weinig mogelijk veranderingen hebt in het team dat in de garage werkt. Dus als iedereen gezond is en goed zijn werk doet, dan is de auto eigenlijk ook een beetje gezonder!”

“Ik heb een technische studie gedaan, dus ik heb een achtergrond in engineering. In de Formule 1 heb je aan de ene kant te maken met de meest geavanceerde technologie die er voor handen is en aan de andere kant met een mens. Het gaat er uiteindelijk om hoe die twee zaken met elkaar samenwerken. Hetzelfde geldt voor de pitstops. Je hebt de technologie, zoals de luchtpistolen, de wijze waarop de wielmoeren zijn ontworpen, hoe de moeren in de pistool blijven zitten, hoe de moeren op de auto gaan en de manier waarop de wielnaaf is ontworpen. En je hebt ook te maken moet hoe een coureur aan komt rijden, waar hij precies stopt voor zijn pitstop en de monteurs die de pitstop uitvoeren. Je hebt dus te maken met veel verschillende factoren. Sommige daarvan hebben met techniek te maken, andere met mensen en in sommige gevallen is het een beetje van beide. Je bent dus de hele tijd de boel van verschillende kanten aan het bekijken. En wat je zelden hebt, is iemand die gespecialiseerd is in engineering én gespecialiseerd is in mensen. Ik weet van beide dus wel wat af.”

De monteurs van Williams oefenen een pitstop.

Foto: Sam Bloxham / LAT Images

“Ik ben in februari begonnen, dus ik doe dit nog niet heel lang. Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook nog niet zo heel lang naar pitstops aan het kijken ben. Ik was hiervoor in de atletiek actief. Ik deed zelf aan atletiek en heb met veel goede coaches en fysiotherapeuten samengewerkt, waar ik veel van heb geleerd. Sommige dingen die ik daar heb opgestoken, probeer ik nu ook hier te implementeren.”

“Zoals je weet, was Williams al heel erg goed in het uitvoeren pitstops voordat ik bij het team kwam. Dit iets waar het team al heel erg lang mee bezig is. Het is geweldig om op dit punt in te kunnen stappen, want de basis is eigenlijk al gelegd. De jongens zijn eraan gewend om te trainen en weten dat het onderdeel is van hun werk. Ze zijn ook al geïnteresseerd in gezondheid en hoe ze zichzelf verder kunnen verbeteren. Doordat ze al succesvol zijn op dit gebied, zijn ze erg gemotiveerd, omdat ze het graag naar een nog hoger plan willen tillen. Ik bevind me dus in een positie waar ik niemand hoef te dwingen om iets te doen. Ik hoef ze alleen aan te moedigen en zo goed mogelijk te begeleiden. Het is dus meer een zaak van de puntjes op de i dan dat ik helemaal vanaf nul heb moeten beginnen.”

Mijn werkschema tijdens een raceweekend:

“Normaal gesproken komen we op de zondag of maandag aan bij een verre race. Op dinsdag melden we ons dan voor het eerst op het circuit. Ik help mee met het opbouwen van de garage en beantwoord die dag mijn e-mails. Als er mensen zijn die geen prettige vlucht hebben gehad en nog wat stijf zijn, dan geef ik die een behandeling. Als er niemand bij me komt met klachten, dan zoek ik een paar mensen op die ik al een tijdje niet meer heb gezien en onderwerp ik die aan een check-up. Woensdag begint het team met het opbouwen van de auto en is het van hetzelfde laken een pak. Ik zorg er dan gewoon voor dat iedereen in orde is. En als er tijdens de vorige race problemen waren met de pitstops, dan gaan we daarmee aan de slag. Op donderdag doen we onze eerste oefenpitstops op het circuit. Daarbij komt ook veel data-analyse kijken, wat ik samen met een engineer in de fabriek doe."

“Op vrijdag zit het meeste werk erop voor mij, aangezien het allemaal om de voorbereiding gaat. Als iedereen goed voorbereid is, dan worden de zaterdag en zondag een stuk eenvoudiger. Tijdens de kwalificatie en de race ben ik in de buurt voor het geval er iets verkeerd gaat. Mocht er een medisch noodgeval zijn of iets anders waarmee ik kan helpen, dan sta ik klaar. Verder let ik erop dat iedereen goed drinkt als we ons in een warmer klimaat bevinden en houd in de gaten of niemand tekenen vertoont die zorgwekkend zouden kunnen zijn. En als er een pitstop wordt gemaakt, dan heb ik weer data om naar de fabriek te sturen en te analyseren. Als er een probleem is, dan kijk ik waar het aan ligt en zorg ik ervoor dat de juiste mensen op de hoogte worden gebracht.”

Het belangrijkste aan mijn werk is:

“Mijn focus ligt vooral op de pitstops. Dus als ik iets moet uitkiezen wat voor mij bepalend is of een weekend geslaagd is of niet, dan is dat hoe snel onze pitstops waren tijdens de race. De engineers stellen ons een doel en daar moeten we onder zien te blijven, omdat ze daar de hele strategie omheen bouwen. Verder is er nog de DHL Fastest Pit Stop Award, waar we met een schuin oog naar kijken. Het zou mooi zijn als we die dit jaar weer kunnen winnen. Dat zijn de dingen waar ik voornamelijk naar kijk. Verder gaat het meer om algemene zaken zoals dat iedereen zich wel goed voelt.”

Felipe Massa krijgt een nieuw setje banden onder de auto tijdens een pitstop.

Foto: Glenn Dunbar / LAT Images

“Of ik meer naar het klassement voor de DHL Fastest Pit Stop Award kijk dan naar het kampioenschap? Ik persoonlijk wel, ja. Want ik heb verder echt geen enkele invloed op hoe de auto presteert [lacht]! Natuurlijk is het fijn als we punten pakken, want dan is iedereen blij en heb je een goede sfeer in het team. Maar uiteindelijk heb ik daar nul controle over. Waar ik wel een beetje invloed op heb, zijn de pitstops. Daar stop ik dan ook mijn energie in, daar gaat mijn aandacht naar uit.”

Zonder deze drie dingen ben ik nergens:

“Ten eerste mijn aantekeningenblok, want er is zoveel om in de gaten houden. Ik maak de hele tijd lijstjes om bij te houden of ik alles gedaan heb wat ik moest doen. Zoals ik al zei, zijn er heel veel verschillende facetten aan mijn baan. Je moet constant aan andere dingen denken. Daarom schrijf ik altijd alles op en maak ik constant lijstjes, zodat ik vervolgens alles kan afvinken. Ten tweede kan ik niet zonder mijn twee drinkflessenhouders. Die schelen veel heen en weer lopen. Ik heb altijd drankjes bij me om iedereen gehydrateerd te houden. En als laatste dan mijn massagetafel. Gedurende een normale raceweek geef ik vijftien tot twintig behandelingen. Dus verspreid over vijf dagen gaat het om drie tot vier behandelingen per dag. Ik werk soms ook zonder massagetafel, omdat er niet altijd ruimte is om hem neer te zetten. Dan moet je iemand op de vloer van de garage behandelen of heb je iemand op een kist zitten wanneer je de schouders losmaakt. Daar raak je aan gewend, het moet toch gebeuren, maar een massagetafel maakt alles zoveel gemakkelijker [lacht]!”

De mensen met wie ik altijd in contact sta, zijn:

“Ik ben zeker niet de enige die zich bezighoudt met het perfectioneren van de pitstops. Er zijn heel veel mensen die input geven. Iemand met wie ik veelvuldig contact heb, is hoofdmonteur Mark Pattinson. Hij draait al wat jaartjes mee en speelde en had een belangrijke rol als het gaat om dat zaken als gezondheid en fitheid mee zijn gaan spelen bij de pitcrew. Hij is ook degene die de monteurs aanneemt en als hij daarmee bezig is, dan neemt hij tegenwoordig ook mee dat diegene ook een rol heeft bij de pitstops. Je wil iemand die goed is in zijn werk, maar we hebben ook een naam hoog te houden als het gaat om pitstops. Verder heb ik veel contact met teammanager Dave Redding. We hebben alle drie zo onze eigen ideeën over hoe de dingen gedaan moet worden en we werken constant met elkaar samen ervoor te zorgen dat we één verhaal hebben voor de pitcrew, zodat niemand in de war raakt. Dave heeft ook veel contact met de engineers, dus hij voorziet hen van informatie over de pitstops. Mark is altijd in de garage en spreekt dus de hele tijd de monteurs die de pitstops doen. En ik praat veel met de jongens over hun gezondheid en conditie. Dus zo hebben we een situatie waarbij alles gecoverd is en waarbij we allen een beetje input hebben. Met zijn drieën proberen we er het maximale uit te halen.”

Paul Walker controleert of alles volgens plan verloopt.

Foto: Glenn Dunbar / LAT Images

Als er geen race is dan:

“Werk ik in de fabriek in Engeland, want er zijn altijd nog wel genoeg dingen die gedaan moeten worden. Bovendien word ik ook bij veel andere projecten betrokken die met engineering en ‘human performance’ te maken hebben. Verder zijn er teamleden die niet reizen, maar die we wel graag in conditie houden, zodat wanneer ze wel naar de races gaan, ze zonder problemen mee inspringen bij de pitstops. En we hebben om de paar weken een vergadering over pitstops waar alle engineers en ontwerpers bij zijn, zodat iedereen op de hoogte blijft van alles en input kan geven. Zo zijn we constant bezig om onze pitstops verder te verbeteren. We leunen zeker niet achterover.”

Zonder mij:

“Om honderd procent eerlijk tegen je te zijn, dan denk ik dat ze er waarschijnlijk wel mee weg zouden komen als ik er een race niet bij zou zijn [lacht]! Ik vermoed dat de meesten het niet eens in de gaten zouden hebben. Misschien dat sommigen wat dorstig zouden worden, maar dat is het waarschijnlijk ook wel [lacht]! Maar over een heel seizoen genomen dan heb je het over een extra paar ogen die alles in de gaten kunnen houden en een extra paar lippen die feedback kunnen geven. En als hoofdmonteur of teammanager, heb je ook nog heel veel andere dingen om aan te denken. Terwijl ik me volledig focus op de pitstops. Ik heb er dus nadrukkelijk tijd voor om met de jongens te praten, van feedback te voorzien, video’s met ze terug te kijken en met ze te bespreken wat er nog kan worden verbeterd en waar nog aan moet worden gewerkt. Wat je over een heel seizoen genomen ook krijgt, is dat mensen met blessures blijven lopen en dergelijke problemen zich opstapelen. Deze jongens zijn zo veel van huis dat ze geen tijd hebben om er iemand ergens naar te laten kijken als ze een keer thuis zin. Je hebt dus iemand op het circuit nodig die ze kan helpen. Stel je bent degene die verantwoordelijk is voor het op de auto plaatsen van een wiel tijdens de pitstop en je wordt wakker op de ochtend van de race en je nek zit helemaal vast waardoor je je schouders niet kan bewegen, dan ben ik er om je te helpen.”

De Formule 1 is:

“Om eerlijk te zijn heb ik er nooit echt van gedroomd om in de Formule 1 te werken. Ik heb een achtergrond in engineering en human performance, als coach en behandelaar. Ik heb altijd graag willen werken in het overgangsgebied van high performance-technologie en mensen die topprestaties leveren. Ik heb dat altijd gezien als soort van mijn specialiteit. Maar ik wist niet zeker of die baan wel bestond! Totdat ik een vacature voor deze rol tegenkwam. ‘Dit is perfect, dit is op mijn lijf geschreven!’, dacht ik bij mezelf. Ik wist natuurlijk niet of ik de baan wel zou krijgen, maar uiteindelijk ben ik het dus geworden. Ik heb het heel erg naar mijn zin hier. Het werk is zeer gevarieerd, wat het erg interessant houdt, en ik kan al mijn verschillende vaardigheden gebruiken, dus dat is geweldig.”