Welke F1-coureur stond het langst aan de leiding van het wereldkampioenschap?

Waar sommige coureurs de titel ver voor de laatste race binnenslepen - onlangs pakte Max Verstappen zowel de titel van 2022 als die van 2023 met nog een flink aantal races te gaan - leiden anderen enige tijd het wereldkampioenschap maar veroveren ze de titel nooit. Valtteri Bottas is een van die ongelukkigen. Hij stond in 2019 24 dagen bovenaan in de WK-stand, maar moest de titel uiteindelijk laten aan Lewis Hamilton. Anderen leiden de dans een geheel seizoen, of soms zelfs nog langer. 

Hieronder vind je de coureurs die de langste periode aan de leiding stonden van het wereldkampioenschap Formule 1.

F1-coureurs die de meeste opeenvolgende dagen aan de leiding stonden van het rijderskampioenschap

We tellen hierbij het aantal dagen dat een rijder bovenaan staat. De winterpauze telt daarbij mee, ook als een coureur in de eerste race van het nieuwe seizoen zijn serie ziet eindigen. Zo zijn de cijfers het beste te vergelijken met de rijders die ook in een nieuw seizoen bovenaan staan.

1. Michael Schumacher – 896 dagen

Aantal opeenvolgende races aan de leiding van het WK: 37  
Totaal aantal dagen aan de leiding van het WK: 2.562 
Totaal aantal races aan de leiding van het WK: 121  

Foto door: Motorsport Images

Michael Schumacher is de succesvolste Formule 1-coureur. De Duitser deelt het recordaantal wereldtitels met Lewis Hamilton (zeven stuks) en heeft het record van meeste opeenvolgende kampioenschappen: vijf stuks tussen 2000 en 2004. 

Schumacher staat tweemaal in de top-tien van rijders die de langste periode aan de leiding hebben gestaan van het WK. De Duitser staat bovenaan met 896 dagen en staat eveneens op de derde plek met 630 opeenvolgende dagen. Zijn langste reeks vond plaats tussen de Grand Prix van Amerika 2000 en de Grand Prix van Australië 2003, en besloeg 37 races. In 2000 legde Schumacher beslag op zijn derde wereldtitel, zijn eerste in dienst van Ferrari. Na winst in vijf van de eerste acht races sloeg de pechduivel toe met drie opeenvolgende DNF’s in Frankrijk, Oostenrijk en Duitsland. In de daaropvolgende zes races eindigde hij nooit slechter dan P2. In Amerika heroverde hij de leiding, om in Japan de titel veilig te stellen.

De Duitser stond heel 2001 aan de leiding van het WK. Hij won negen races en eindigde vijfmaal als tweede. Slechts tweemaal zag hij de vlag niet - in San Marino en Duitsland - en de vierde plaats in Italië was zijn slechtste resultaat. Met nog vier races te gaan legde Schumacher beslag op zijn vierde titel. Later dat jaar pakte hij in België het recordaantal overwinningen door voor de 52e keer als eerste te worden afgevlagd. Daarmee verwees hij Alain Prost naar de tweede plaats in de geschiedenisboeken.

In 2002 pakte Schumacher zijn vijfde wereldtitel, waarmee hij het record van Juan Manuel Fangio evenaarde. Elf van de vijftien Ferrari-zeges van dat jaar stonden op zijn naam. Met zes races te gaan was de titel al veiliggesteld: een record voor de vroegste beslissing ooit. Zijn indrukwekkende reeks aantal opeenvolgende dagen aan de leiding van het WK kwam in Australië 2003 ten einde. In de eerste race van het nieuwe seizoen eindigde Schumacher als vierde. Het regende die dag stevig, maar de baan droogde snel op. Dat resulteerde in abnormale bandenslijtage op de Ferrari’s. Later in de race moest hij na een wild ritje over een kerbstone de pits opzoeken voor reparatiewerkzaamheden. Die pitstop kostte hem een plek op het podium. Voor het eerst sinds Italië 2001 stond Schumacher niet op het ereschavot. Bovendien stond er voor het eerst sinds de GP van Europa 1999 geen Ferrari op het podium: het einde van een serie met 53 opeenvolgende podiumplaatsen.

2. Max Verstappen – 854 dagen

Aantal opeenvolgende races aan de leiding van het WK: 56
Totaal aantal dagen aan de leiding van het WK: 1.106
Totaal aantal races aan de leiding van het WK: 71

Statistieken bijgewerkt tot de Grand Prix van Singapore 2024

Foto door: Mark Sutton / Motorsport Images

Max Verstappen leidt het wereldkampioenschap sinds de Grand Prix van Spanje 2022 en is hard op weg om het record van Michael Schumacher te verbeteren. De Nederlander nam in 2022 na zes races het stokje over van Charles Leclerc. De inmiddels drievoudig wereldkampioen won dat jaar vijftien races. Het jaar begon nog spannend met stevige duels met Ferrari-rijder Leclerc, maar al gauw nam Verstappen afstand. De Red Bull-coureur eindigde het jaar met 454 punten, een verbetering van het record van Lewis Hamilton uit 2019 van 413 punten. Verstappen verbeterde in 2023 zijn eigen record, en zette zijn serie aan kop van het WK voort. Hij eindigde met 575 punten en won 19 van de 23 races, een nieuw record voor meeste overwinningen in een seizoen. 

In totaal stond Verstappen 1.015 dagen aan de leiding van het wereldkampioenschap. Daarmee staat hij op de negende plaats aller tijden, maar hij zal in de komende periode nog wel wat plekken stijgen.

3. Michael Schumacher – 630 dagen

Aantal opeenvolgende races aan de leiding van het WK: 27  
Totaal aantal dagen aan de leiding van het WK: 2.562 
Totaal aantal races aan de leiding van het WK: 121  

Foto door: Lyndon McNeil

Michael Schumacher staat tweemaal in de top-drie van dit overzicht. Zijn tweede langste reeks vond plaats tussen Canada 2003 en Australië 2005. In 2003 won hij zes van de zestien races. Dat was voldoende voor zijn zesde wereldtitel, waarmee hij het 46 jaar oude record van Juan Manuel Fangio verbeterde. 

Door nieuwe reglementen en een nieuwe puntentelling werd de strijd vooraan het veld spannender. Schumacher kreeg stevige tegenstand van Kimi Raikkonen in de McLaren en Juan Pablo Montoya namens Williams. De Duitser had in de laatste race nog één punt nodig en realiseerde dat door als achtste (destijds werd enkel de top-acht van punten voorzien) over de meet te komen.

Schumacher zette aan het begin van 2004 een nieuw record neer door twaalf van de eerste dertien races te winnen met de machtige Ferrari F2004. Enkel in Monaco won hij niet na een aanrijding met Montoya tijdens een safety car-periode in de tunnel. De Duitser won de daaropvolgende zeven races. Met de tweede plaats op Spa stelde hij zijn zevende en laatste F1-titel veilig. Na een DNF in de openingsrace van 2005 in Australië kwam er een einde aan zijn lange serie als WK-leider.

4. Ayrton Senna – 581 dagen

Aantal opeenvolgende races aan de leiding van het WK: 24  
Totaal aantal dagen aan de leiding van het WK: 1.092
Totaal aantal races aan de leiding van het WK: 49

Foto door: Rainer W. Schlegelmilch / Motorsport Images

De langste serie van drievoudig wereldkampioen Ayrton Senna vond plaats in zijn laatste twee titeljaren bij McLaren. De reeks begon bij de Grand Prix van Duitsland 1990 na zes opeenvolgende podiumfinishes vanaf de start van het seizoen. Na een zinderende titelstrijd met teamgenoot Alain Prost in 1989 ging de strijd tussen de twee kemphanen door nadat de Fransman verkaste naar Ferrari. 

Ook in heel 1991 stond Senna aan de leiding van het wereldkampioenschap, waarmee hij op 31-jarige leeftijd de jongste drievoudig wereldkampioen ooit werd. Dat record werd later verbeterd door Sebastian Vettel, die in 2012 met 25 jaar hetzelfde kunstje flikte. Senna won zeven races in 1991 en stond nog eens vijfmaal op het podium. Zijn voornaamste uitdager Nigel Mansell won in de Williams vijf GP’s. De serie opeenvolgende dagen aan de leiding van het WK eindigde in Zuid-Afrika tijdens de eerste race van het seizoen 1992. Daar eindigde Senna als derde.

5. Alberto Ascari – 574 dagen

Aantal opeenvolgende races aan de leiding van het WK: 15  
Totaal aantal dagen aan de leiding van het WK: 574
Totaal aantal races aan de leiding van het WK: 15

Foto door: Motorsport Images

Alberto Ascari stond maar één periode aan de leiding van het wereldkampioenschap voor rijders. Hij deed dat vanaf de Grand Prix van België 1952 en heel 1953. Nadat hij de wereldtitel in 1951 nipt misliep, won de Ferrari-coureur zes van de zeven races in 1952. De enige race die hij niet won, was ook de enige race waaraan hij niet deelnam: de seizoensopener in Zwitserland. Hij probeerde zich op datzelfde moment namelijk te kwalificeren voor de Indy 500, die in die tijd ook nog meetelde voor het F1-kampioenschap.

De Italiaan won de eerste drie races van 1953 (met uitzondering van de Indy 500) en pakte later in het seizoen nog eens twee zeges. Daarmee stelde hij zijn tweede F1-titel veilig. Zijn periode aan de leiding van het WK kwam aan het einde van het jaar ten einde. Na een dispuut over zijn salaris verruilde hij Ferrari voor Lancia. In 1954 stond Ascari aan slechts vier van de negen races aan de start, maar viel elke race uit.

6. Fernando Alonso – 560 dagen

Aantal opeenvolgende races aan de leiding van het WK: 33  
Totaal aantal dagen aan de leiding van het WK: 959
Totaal aantal races aan de leiding van het WK: 52

Foto door: Motorsport Images

Tweevoudig wereldkampioen Fernando Alonso stond tussen de Grand Prix van Maleisië 2005 en de GP van China 2006 560 dagen aaneengesloten bovenaan in het WK F1. De Spanjaard stond in totaal 959 dagen aan de leiding. Daarmee staat hij op de tiende plaats in de ranglijst aller tijden.

Nadat hij in de openingsrace van 2005 in Australië als derde was geëindigd, pakte Alonso pole voor de GP van Maleisië. Hij domineerde de race en pakte de leiding in het wereldkampioenschap, het begin van zijn langste reeks aaneengesloten dagen bovenaan. Door reglementsveranderingen mochten de teams in 2005 niet langer banden wisselen en moesten motoren twee races meegaan. Dat resulteerde in een intens duel tussen Alonso en Kimi Raikkonen in de McLaren. De Renault bleek uiteindelijk betrouwbaarder. Met zijn titel in 2005 werd Alonso de op dat moment jongste F1-kampioen aller tijden: 24 jaar en 57 dagen. Dat record werd later verbroken door Lewis Hamilton in 2008 (23 jaar en 300 dagen) en Sebastian Vettel in 2010 (23 jaar en 133 dagen). 

Alonso bleef bij Renault voor het seizoen 2006 en won zes van de eerste negen races. Vanaf de Franse GP stelde de FIA een verbod in op de massademper, waardoor Ferrari en Michael Schumacher het gat konden dichten. Het duo raakte in een felle strijd verwikkeld om de wereldtitel. Alonso leidde de dans tot de vijftiende race van het seizoen - de Grand Prix van Italië in Monza - waar een motorprobleem voor zijn tweede DNF van het jaar zorgde. Schumacher won en heroverde de leiding in het WK. Beide rijders gingen met eenzelfde aantal punten de voorlaatste race van het seizoen in. In Suzuka won Alonso en viel Schumacher uit door een motorprobleem. Met een zege in de finalerace kroonde de Spanjaard zich tot tweevoudig kampioen.

7. Lewis Hamilton – 546 dagen

Aantal opeenvolgende races aan de leiding van het WK: 25 
Totaal aantal dagen aan de leiding van het WK: 2.436
Totaal aantal races aan de leiding van het WK: 126

Foto door: Sam Bloxham / Motorsport Images

Hoewel Lewis Hamilton op de tweede plaats staat in de ranking van meeste dagen aan leiding van het wereldkampioenschap Formule 1, besloeg zijn langste reeks opeenvolgende dagen aan kop ‘slechts’ 546 dagen. Die serie begon na de Grand Prix van Singapore 2014, waar hij met nog vijf races te gaan de leiding overnam van teamgenoot Nico Rosberg. Hamilton won elf van de negentien races, Rosberg won er vijf voor Mercedes.

De Brit domineerde vervolgens het seizoen 2015 met zeventien podiumplaatsen en tien zeges. Wederom ging de titelstrijd tussen de twee Mercedes-kemphanen. De beslissing viel in Austin, waar Rosberg van de baan schoot en de leiding in de schoot van Hamilton wierp. De Brit won en legde beslag op zijn derde wereldtitel. 

De reeks dagen aan leiding van het WK eindigde toen Hamilton bij de seizoensopener in 2016 in Australië achter zijn teamgenoot als tweede finishte. 

8. Juan Manuel Fangio – 532 dagen

Aantal opeenvolgende races aan de leiding van het WK: 10
Totaal aantal dagen aan de leiding van het WK: 1.673
Totaal aantal races aan de leiding van het WK: 34

Foto door: Motorsport Images

Juan Manuel Fangio is een van de meest succesvolle Formule 1-coureurs voor wat betreft het aantal dagen aan kop van het wereldkampioenschap. Met 1.673 dagen bezet hij de vierde plek in de ranglijst aller tijden. De Argentijn begon zijn langste opeenvolgende serie tijdens de Grand Prix van Duitsland 1956, de voorlaatste race van dat seizoen. Hij nam daar de leiding over van Ferrari-teamgenoot Peter Collins. Tijdens de seizoensfinale in Italië had Collins de kans om de wereldtitel te pakken, maar met vijftien ronden te gaan droeg hij zijn auto over aan Fangio nadat de teamleider met een kapotte stuurarm van zijn D50 te kampen kreeg. Daardoor deelde het duo de tweede plaats en kregen ze allebei zes punten. Dat leverde Fangio zijn vierde wereldtitel op.

De Argentijn leidde het gehele seizoen 1957. Vier overwinningen en twee tweede plaatsen in de laatste twee races bezorgden hem zijn laatste WK-kroon. Zijn lange reeks aan kop van het kampioenschap eindigde bij de seizoensopener van 1958. In zijn thuisland haalde hij het podium niet met de Maserati. 

9. Niki Lauda – 518 dagen

Aantal opeenvolgende races aan de leiding van het WK: 24
Totaal aantal dagen aan de leiding van het WK: 1.029
Totaal aantal races aan de leiding van het WK: 42

Foto door: Rainer W. Schlegelmilch / Motorsport Images

Niki Lauda leidde het wereldkampioenschap in dienst van Ferrari tussen de Grand Prix van België 1975 en de Amerikaanse GP 1976. Hij staat ook op de zevende plaats in de ranglijst met totaal aantal dagen aan kop met 1.029 dagen. 

Na een matige start in 1975 won Lauda in Monaco zijn eerste race van het seizoen. Daarna zegevierde hij nog viermaal. In Italië - de voorlaatste race van het jaar - liet hij zich kronen tot wereldkampioen. Hij was niet meer bij te halen door McLaren-concurrent Emerson Fittipaldi. Samen met Ferrari-teamgenoot Clay Regazzoni bezorgde Lauda zijn werkgever de eerste constructeurstitel in elf jaar tijd. 

De Oostenrijker begon sterk aan 1976 met vier zeges in de eerste zeven races. In de overige drie races haalde hij het podium. In Frankrijk viel Lauda voor het eerst uit met een motorisch probleem. De daaropvolgende Grand Prix van Duitsland op de Nürburgring kostte hem niet alleen bijna zijn carrière, maar ook zijn leven. De Nordschleife was in die tijd levensgevaarlijk. Lauda wilde de race boycotten vanwege een gebrek aan veiligheid en riep zijn collega’s op om ook niet van start te gaan. De meerderheid stemde ermee in om toch te gaan racen.

In de tweede ronde vloog Lauda van de baan, raakte een baanafzetting waardoor de Ferrari in brand vloog en werd vervolgens geraakt door de Surtees van Brett Lunger. De Oostenrijker zat klem in zijn auto en werd door Wolf-Williams-rijder Arturo Merzario uit de vlammenzee gered. Lauda droeg een aangepaste helm die niet helemaal goed paste, waardoor zijn gezicht deels verbrandde. Ondanks dit dramatische ongeluk miste hij slechts twee races: in Italië keerde hij alweer terug, met bandages over zijn brandwonden. Lauda eindigde bij zijn rentree als vierde. Na de achtste plaats in Canada en P3 in Amerika trok hij zich terug uit de natte seizoensfinale in Japan. Daardoor ging de titel met een punt verschil naar James Hunt. 

=10. Juan Manuel Fangio – 490 dagen

Aantal opeenvolgende races aan de leiding van het WK: 10
Totaal aantal dagen aan de leiding van het WK: 1.673
Totaal aantal races aan de leiding van het WK: 34

Juan Manuel Fangio staat voor de tweede maal in deze top-tien met zijn reeks tussen de Argentijnse GP 1954 en Monaco 1955. De periode aan kop van het wereldkampioenschap begon met zijn zege in de seizoensopener van 1954. Het was de eerste van vier zeges in zijn thuisrace. Fangio won zes van de acht races in dat jaar. Hij begon het seizoen met Maserati en stapte vervolgens over naar Mercedes. Het Duitse fabrieksteam introduceerde halfweg het seizoen de W196. Hoewel de gestroomlijnde auto bekendstond om zijn lastige wegligging, won Fangio bij haar debuut de Franse GP. In Silverstone ging het echter minder voorspoedig, waarna Mercedes een versie met open wielen introduceerde. Daarmee won de Argentijn de daaropvolgende drie GP’s. In Monza moest Fangio daar flink voor strijden. Hij was in gevecht met de Ferrari van regerend kampioen Alberto Ascari en Stirling Moss in een privé-Maserati. Beide snelle heren kregen echter te maken met technisch malheur, waardoor Fangio zegevierde.

Met zes zeges en een derde plaats legde Fangio beslag op zijn tweede wereldtitel. In Monaco 1955 eindigde zijn serie aan de leiding van het WK. Hij leidde de dans in de beginfase, maar moest opgeven met transmissieproblemen. Daardoor zakte hij terug naar de tweede plaats in de tussenstand, achter Maurice Trintignant. Later in het jaar heroverde hij de leiding en pakte hij zijn tweede opeenvolgende titel.

=10.  Sebastian Vettel – 490 dagen

Aantal opeenvolgende races aan de leiding van het WK: 20
Totaal aantal dagen aan de leiding van het WK: 1.267
Totaal aantal races aan de leiding van het WK: 63

Foto door: Zak Mauger / Motorsport Images

Sebastian Vettel evenaarde de reeks van Juan Manuel Fangio met 490 dagen. De serie van de Duitser begon tijdens de seizoensfinale in 2010 in Abu Dhabi. Hij begon daar als derde in de WK-stand, achter leider Fernando Alonso en Mark Webber. Vettel kwalificeerde zich vooraan en reed nagenoeg de gehele race aan de leiding. Door problemen bij de concurrenten mocht Vettel zich kronen tot jongste F1-wereldkampioen. Hier begon zijn reeks. Geheel 2011 stond de jongeling bovenaan in het WK. Met nog eens elf zeges en zes podiumplaatsen in negentien races legde hij beslag op zijn tweede wereldtitel.

De periode aan de leiding van het kampioenschap eindigde in Australië 2012, toen hij niet in staat was om Jenson Button in de McLaren te verslaan. Vettel eindigde de openingsrace als tweede. Desondanks veroverde hij tijdens de seizoensfinale in Brazilië zijn derde opeenvolgende titel. 

F1-coureurs met de meeste dagen aan de leiding van het kampioenschap

Naast een plek in de ranglijst van meeste opeenvolgende dagen aan de leiding van het F1-wereldkampioenschap, staan veel rijders ook in de lijst met totaal aantal dagen aan kop van het WK. Hieronder vind je de top-tien van de rijders met de meeste dagen aan de leiding.