Waarom dit niet het moment is voor Hamilton om F1 te verlaten

Zet de klok een jaar terug – dat zouden veel Formule 1-fans overigens graag doen, wetende wat voor prachtseizoen er dan in het verschiet ligt – en er bestond eveneens onduidelijkheid over de toekomst van Lewis Hamilton. Begin 2021 ging dat over het tekenen van een nieuw contract en vooral over de vraag onder welke voorwaarden dat moest gebeuren. Anno 2022 is de onzekerheid even groot, al is de aanleiding nu compleet anders. Ditmaal draait het om de slotronden in Abu Dhabi en hoe het kwartje door een besluit van wedstrijdleider Michael Masi eens de verkeerde kant op is gevallen voor Mercedes.

Toen journalisten, nadat de kruitdampen letterlijk en figuurlijk waren opgetrokken boven het Yas Marina Circuit, aan de persmedewerkers van Mercedes vroegen of er überhaupt nog iemand van het team met de pers zou spreken, luidde het antwoord: “Niet voordat we een uitspraak van de stewards over onze protesten hebben.” Nadat die uitspraak er wel was, kregen alle media nog steeds nul op het rekest en besloot Toto Wolff zich maar in het feestgedruis te storten.

Tekst gaat verder onder de foto

In de week na Abu Dhabi heeft de Oostenrijker zijn eerste en tot dusver enige mediasessie over de F1-finale gegeven. Wolff nam uitgebreid de tijd voor een Zoom-call, waarin hij onder meer liet weten dat hij geen behoefte aan een gesprek met Masi heeft en zeker weet dat Mercedes de rechtszaak had gewonnen als het die had doorgezet. Minstens zo interessant is dat hij liet weten dat zijn stercoureur Hamilton ‘gedesillusioneerd’ is en dat Wolff slechts kan hopen dat de Brit in de Formule 1 blijft.

Het geeft aan dat Hamilton – die zelf overigens ook niets meer van zich heeft laten horen – niet voor het eerst flirt met een vertrek uit de koningsklasse. Maar hoe verstandig zou dat zijn? Het korte antwoord luidt dat dit absoluut niet het geschikte moment lijkt om de sport te verlaten. Doordat Hamilton statistisch de meest succesvolle coureur aller tijden is, heeft hij niets meer te bewijzen, maar desondanks is dit niet het afscheid door de voordeur dat een coureur van zijn kaliber zich zal wensen.

Dominantie van Mercedes

Dat geldt voor de polemiek en de recente soap, maar ook al sec voor het resultaat. Zo zijn zes van de zeven wereldtitels behaald met het team dat in het hybride tijdperk extreem dominant is geweest. Sterker nog: dominanter dan ooit tevoren in de F1-geschiedenis en dus ook dominanter dan het Ferrari van Schumi in de beste dagen. Het toont aan dat de weerstand relatief beperkt is gebleven, daarvoor was Mercedes simpelweg te sterk. Sebastian Vettel kwam tweemaal goed uit de startblokken met de Scuderia, maar na de zomerstop bleek het rap gebeurd met de pret. Het maakt dat Hamilton – natuurlijk afgezien van zijn McLaren-jaren en het begin bij Mercedes – alleen in 2016 en 2021 tot het alleruiterste is gedreven. De feitelijke constatering luidt dat hij beide keren aan het kortste eind heeft getrokken. In beide gevallen ging het om flinterdunne marges en waren er zeker verzachtende omstandigheden aan te dragen. Denk voor 2016 aan de motorplof in Maleisië die hem de titel heeft gekost en voor afgelopen jaar aan Abu Dhabi, al staat daar tegenover dat Hamilton vrouwe Fortuna eerder in het jaar vaak aan zijn zijde wist en dat vele statistieken – ronden aan de leiding, overwinningen, pole-positions – ook in het voordeel van Max Verstappen spreken.

Het maakt dat de recente nederlaag niet het moment lijkt om te vertrekken en zeker niet met de staart tussen de benen, zoals de radiostilte die is ingezet door Mercedes te noemen valt. Dat is des te meer het geval doordat het duel Hamilton-Verstappen in het voorbije jaar – ook door de Formule 1 zelf – is opgeblazen tot een titanenstrijd van historische proporties: de koning tegen de kroonprins. Juist door het gewicht dat eraan is toegekend, had het verliezen ervan ongeacht de manier waarop en ongeacht wie het zou zijn altijd veel pijn gedaan. Het cachet van deze tweestrijd maakt 2021 immers tot een racejaar dat F1-fans nog tot in lengte van dagen bijblijft. Alleen daarom al moet Hamilton dit niet zijn laatste kunstje in het collectieve geheugen laten zijn.

Tekst gaat verder onder de foto

Het totaalplaatje maakt het aannemelijk dat Hamilton eind februari ‘gewoon’ weer instapt voor de wintertest en precies dat zou ook in het belang van de Formule 1 zijn. Hamilton is hoe je het wendt of keert een superster en van de rivaliteit tussen twee van die supersterren is de sport in 2021 bijzonder veel beter geworden. Des te langer de strijd blijft voortduren en des te langer het publiek van beide uitzonderlijke coureurs kan genieten, des te beter voor de Formule 1. Ze zijn allebei ‘Ausnahmekönner’ zoals Helmut Marko dat in oktober mooi aan deze site liet weten voor het boek Formule Max. Dat besef is overigens ook alom aanwezig. Zo heeft Verstappen in de week na Abu Dhabi eveneens aangegeven dat hij hoopt dat Hamilton zich bijeenraapt en ‘gewoon’ doorgaat.

Het grootste risico voor Hamilton

Het is precies wat de Formule 1 nodig heeft en wat Hamilton ook om persoonlijke redenen moet doen, al schuilt er één risico in dat verhaal en dat risico luistert naar de naam George Russell. De jonge Brit zou ook kunnen uitgroeien tot de ‘Ausnahmekönner’ waar Marko over spreekt. Alhoewel de Red Bull-adviseur zelf nog een slag om de arm houdt met betrekking tot Russell, heeft de jonge Brit in theorie alles wat ervoor nodig is om te slagen. Zo is het geen toeval dat hij in de juniorklassen, de huidige Formule 3 en Formule 2, meteen in zijn debuutjaren kampioen is geworden. Het tekent buitengewone talenten en dat talent heeft Russell ook al meer dan eens in dienst van Williams getoond. Over één ronde is Russell absoluut van de buitencategorie en in wiel-aan-wiel-gevechten staat de man met één podiumfinish achter zijn naam ook zijn mannetje. Het maakt dat Russell op papier alles heeft om een bijzonder lastige klant voor Hamilton te worden, wellicht in 2022 al.

Daar komt bij dat Russell mentaal uit ander hout is gesneden dan Valtteri Bottas. Op basis van het respect dat hij voor Hamilton toont in de media vallen Rosberg-taferelen niet direct te verwachten, maar Russell lijkt allesbehalve een tweede viool. Hij zal en zou zich dan ook niet zomaar moeten schikken in de rol van waterdrager, waardoor de dynamiek bij Mercedes bijzonder interessant wordt om te volgen. Verslagen worden door Russell zal de status van Hamilton logischerwijs geen goed doen, al moet een zevenvoudig wereldkampioen daar op voorhand niet bang voor zijn. Sterker nog, het tegenovergestelde is eigenlijk wat Hamilton moet en ook lijkt te doen: de huidige teleurstelling gebruiken om onder het nieuwe reglement zijn beste beentje voor te zetten en om de rechtervoet te laten spreken zoals hij dat kan. Op persoonlijk vlak zou dat goed zijn omdat de recente nederlaag en daaropvolgende soap geen afscheid door de voordeur vormen en in collectieve zin omdat de Formule 1 alleen maar kan hopen op meer episodes van de prachtstrijd tussen Hamilton en Verstappen. Iedere neutrale fan kan daar immers alleen maar van genieten, zeker na wat 2021 heeft gebracht.