Waarom Alonso zijn jongere zelf met één hand zou verslaan

‘Een oude hond leer je geen nieuwe trucjes’, zo luidt het spreekwoord. De trukendoos van de 40-jarige Fernando Alonso zit echter nog behoorlijk vol, dus wat valt hem nog te leren? Naar eigen zeggen presteert de Spanjaard nog altijd op de toppen van zijn kunnen, vele malen beter dan in zijn jonge jaren bij Renault. Met dank aan opgedane ervaring in de Formule 1, IndyCar, Le Mans en zelfs Dakar is Alonso een nog completere coureur geworden. 

In een interview met geselecteerde media, waaronder Motorsport.com, erkent de rijder uit Oviedo dat hij na zijn afwezigheid van twee seizoenen langer nodig had dan verwacht om weer op snelheid te komen. Dat heeft niets te maken met zijn leeftijd, dat is maar een getal, zo legt hij uit: “Ik had verwacht dat het drie of vier races zou duren”, antwoordt Alonso op de vraag van Motorsport.com hoe lang hij ingeschat had nodig te hebben. “Ik wist dat Imola de tweede race was, dat de rest daar in september, oktober vorig jaar nog geracet had en dat het voor mij allemaal nieuw was. En Portimao was de derde race. Ik dacht dat het dus tot Barcelona zou duren, race vier, voordat ik weer 100 procent zou zijn. En het duurde twee races langer.”

Alonso staat er niet om bekend een tekort aan zelfvertrouwen te hebben. Wanneer het niet goed gaat, is hij zich ook bewust van zijn zwakke plekken en praat daar tegenwoordig veel openhartiger over dan vroeger het geval was. Toen hij in zijn sabbatical op televisie naar een Grand Prix keek, had hij op de bank het gevoel dat hij beter kon presteren dan wat hij op de beeldbuis zag. In realiteit bleek de rentree in de Formule 1-bolide toch wat anders uit te pakken: “Wanneer je weg bent uit de sport en races op tv kijkt, denk je dat jij iemand op een andere manier ingehaald zou hebben, of beter zou presteren of die start beter zou doen. Je hebt het zelfvertrouwen dat je eenmaal terug in de auto bepaalde dingen kunt verbeteren of kunt leren van anderen. En dat heb ik in die eerste paar races gedaan. Ik ben nog niet 100 procent in de auto. Silverstone was weer een goede leerschool, qua bandenmanagement en strategie.”

"Ik zie mezelf nog heel lang racen"

De tweevoudig kampioen maakte zich ook zorgen over het gebrek aan kilometers op de Pirelli-regenbanden. Het optreden in de openingsfase van de Hongaarse GP maakte duidelijk dat dat ongegrond was. Op dat moment kwam zijn jarenlange ervaring bovendrijven. Op de vraag hoe lang hij nog wil doorgaan op het hoogste niveau, zegt hij: “Wat ik voel is misschien het tegenovergestelde van wat de buitenwacht denkt. Het lijkt dat de sport, en door hoe social media zich ontwikkelt, in de war raakt van leeftijd en welke prestaties een sporter kan neerzetten. Dit is geen Tour de France, dit zijn geen Olympische Spelen, dit is geen voetbal waar je op je 23e op de toppen van je kunnen bent. Als ik tegen mijn jongere zelf van 23 jaar oud zou racen, zou ik hem met één hand verslaan. Het is anders, begrijp je. Het is niet zo dat je sneller bent als je jonger bent, zo werkt de stopwatch niet in de racerij. Er zijn mensen die nieuwe namen willen zien, ze willen af van wat normale namen die ze elk weekend zien. Maar ik zie mezelf nog heel lang racen. Als dat in de Formule 1 kan, dan is dat geweldig. Zo niet, dan zoek ik andere uitdagingen buiten de Formule 1, om hopelijk de meest complete coureur uit de geschiedenis te zijn.”

Of hij de komende jaren nog meer successen aan zijn al indrukwekkende F1-palmares kan toevoegen, hangt af van de bolide die Alpine in 2022 neer kan zetten. De Spanjaard houdt de ontwikkelingen in de fabriek in Enstone nauwgezet in de gaten, maar stelt dat het nog te vroeg is om te voorspellen waartoe het team in staat zal zijn: “We werken aan het project voor volgend jaar maar het is nog vroeg. Niemand weet wat de cijfers betekenen want je hebt niets waarmee je het kunt vergelijken. We zijn allemaal realistisch en wachten af tot het februari is. We zullen bij de onthulling van de auto’s veel verrassingen zien.”

Alonso hoopt ook in de jaren daarna nog actief te zijn bij Alpine, zodat hij dan de vruchten van het ontwikkelingswerk kan plukken. Momenteel beschikt hij over een tweejarige deal maar zijn werkgever hoeft zich geen zorgen te maken over stevige onderhandelingen over een mogelijke verlenging: “Ik onderhandel niet zo veel. Ik was blij met alles wat het team me wilde bieden. Er is geen discussie aan te pas gekomen, ook niet over salaris. Ik ben hier om te presteren en om het team te helpen, niet om van alles te vragen. In die fase van mijn carrière zit ik niet.”