Voormalig Ferrari F1-directeur: “Alonso liet ons soms idioten lijken”

Tussen 2010 en 2014 reed Fernando Alonso vijf seizoenen voor het Formule 1-team van Ferrari. Hij arriveerde als tweevoudig wereldkampioen bij het team en in de vijf jaar durende samenwerking slaagde hij er niet in om er eentje aan dat totaal toe te voegen. Wel kwam Alonso in zowel 2010 als 2012 heel dicht bij de wereldtitel, maar in beide gevallen moest hij toezien hoe Sebastian Vettel zich tot kampioen kroonde. Ondanks het uitblijven van het grootst mogelijke succes heeft de coureur uit Oviedo wel veel indruk gemaakt op diverse teamleden van Ferrari.

Dat geldt ook voor toenmalig sportief directeur Massimo Rivola, die tegenwoordig aan het hoofd van de MotoGP-afdeling van Aprilia staat. Vooral het feit dat Alonso tijdens het racen voldoende capaciteit over had om eerder met oplossingen te komen dan het team zelf, leidde tot verwondering. “Niemand kan de races lezen zoals hij dat kan. Vaak gaf hij ons op de pitmuur het gevoel dat wij idioten waren, omdat hij dingen eerder zag dan wij”, vertelde Rivola aan Il Foglio. “Wij zaten voor de computers en hij was iets heel anders aan het doen, maar toch begreep hij dingen nog voordat anderen dat deden. Hij is een van de coureurs van wie je veel leert.”

'Leclerc toont trekjes van Alonso'

Na zeven jaar als sportief directeur te hebben gewerkt, kwam Rivola in 2016 aan het hoofd te staan van de Ferrari Driver Academy. In die hoedanigheid werkte hij samen met een groot aantal jonge talenten, onder wie latere Formule 1-coureurs Guanyu Zhou en Charles Leclerc. Vooral laatstgenoemde maakte in twee jaar tijd veel indruk op Rivola, die in de Monegask enkele eigenschappen van Alonso herkende.

“Het was leuk om met hem te werken. We wisten meteen dat hij kampioensmateriaal was. In zekere zin deed hij me sterk aan Alonso denken: hij wilde altijd winnen en kon verlies niet accepteren. Hij kon dat heel slecht hebben”, herinnert Rivola zich. “Daar hebben we aan gewerkt, maar ook aan het beheersen van angst, woede en het overdenken van zijn fouten. Gemiddeld kun je in vijftien bochten één fout maken, maar daar mag je de volgende veertien bochten niet maar aan denken. Hij heeft het geweldig gedaan en hij is veel beter geworden. En ik denk dat de tragedies die hij heeft meegemaakt, van Jules Bianchi tot zijn vader, hem nog sterker hebben gemaakt.”