Breaking news

26 maart 1989: Herbert maakt F1-debuut na blessureleed

Op 26 maart 1989 maakte Johnny Herbert zijn Formule 1-debuut bij Benetton. En dat een jaar na een horrorcrash in de Formule 3000 waarbij hij zware blessures opliep. Dit is het verhaal achter zijn debuut.

Herbert stond eind jaren tachtig bekend als een van de grootste talenten die Groot-Brittannië ooit had voortgebracht. Hij domineerde de Britse Formule 3 en wekte al snel de interesse van Benetton-baas Peter Collins. Die liet hem testen op Brands Hatch met de B187, waarin Herbert meteen sneller was dan vaste rijder Thierry Boutsen. Bij een test op Monza in 1988 met de Lotus 100T was Herbert zelfs sneller dan drievoudig wereldkampioen Nelson Piquet. Om Piquet niet voor het hoofd te stoten goten de engineers extra brandstof in de wagen van de Brit...

De carrière van Herbert nam in datzelfde jaar een dramatische wending toen hij bij een enorme crash in de F3000 op Brands Hatch ernstige blessures opliep aan beide enkels. Een tijdlang werd er aan amputatie gedacht, maar na talloze operaties en maanden van revalidatie kon Herbert toch nog zich carrière verderzetten, hoewel hij tot op de dag van vandaag nog hinder ondervindt van de crash.

Het was dan ook verbazingwekkend dat Herbert bij de start van het Formule 1-seizoen 1989 gewoon aan het vertrek stond als debutant, bij datzelfde Benetton. Op het podium van Autosport International haalt Herbert, tegenwoordig analist voor Sky Sports, herinneringen op. "Flavio Briatore, die net aan boord was gekomen bij Benetton, was ongerust dat ik het niet aan zou kunnen. Ze lieten me een raceafstand testen. Ze vulden mijn wagen met brandstof en trokken allemaal naar de hospitality-tent omdat ze dachten dat ik het toch niet zou redden en na tien ronden zou stoppen. Anderhalf uur later viel ik stil zonder brandstof. Dat was voor mij het bewijs dat ik het kon."

Toch verliep ook zijn debuut niet zonder slag of stoot, letterlijk. "Er lag toen nog een grote ouderwetse hobbel, niet zoals de biljartlakens van vandaag. Mijn linkervoet was nog heel gevoelig. Mijn enkel was nog zo dik als een meloen. Elke keer dat ik over die hobbel ging botste mijn enkel tegen de zijkant. It hurt like hell! Ik probeerde mijn voet maar los te laten hangen onderaan in de monocoque. Dat deed zo'n ontzettende pijn dat ik begon te schreeuwen. Daarna deed het geen enkele ronde pijn meer. Ik was door de pijngrens heengegaan. Ik ben toen net achter Mauricio Gugelmin vierde geworden. Die dag is niemand in de paddock vergeten." 

In bovenstaande video vertelt Herbert het volledige verhaal van zijn debuutrace in de Grand Prix van Brazilië 1989.

Sluit je aan bij de Motorsport community

Praat mee
Vorig artikel Ecclestone: FIA had moeten zwijgen over schikking met Ferrari
Volgend artikel Coronacrisis: De gevolgen voor de Formule 1-teams

Beste reacties

Er zijn nog geen reacties. Wil je er één schrijven?

Meld je gratis aan

  • Snel toegang tot je favoriete artikelen

  • Stel alerts in voor breaking news en je favoriete coureurs

  • Laat je horen met de reactiemodule

Motorsport prime

Ontdek premium content
Abonneer

Editie

Nederland