Vergeten F1-circuits: Mosport Park

De Formule 1 en Canada gaan al jarenlang hand in hand. Tegenwoordig is het Circuit Gilles Villeneuve de thuisbasis van de Canadese Grand Prix, maar dat is 'pas' sinds 1982 het geval terwijl de F1-geschiedenis in het land teruggaat tot 1967. Dat is als we de races die niet meetelden voor het kampioenschap, van 1961 tot en met 1966, niet meerekenen. Decor voor de eerste echte Grand Prix van Canada is het circuit dat in die tijd bekendstaat als Mosport Park, tegenwoordig is het bekender onder de naam Canadian Tire Motorsport Park. Het circuit laat zich het beste omschrijven als een ware achtbaan van 3,957 kilometer, met veel hoogteverschillen en uitdagende bochten die voor een goede flow zorgen. 

Tot en met 1971 wisselt Mosport Park de Formule 1-race af met het circuit van Mont-Tremblant. De eerste Grand Prix van Canada komt op naam te staan van Jack Brabham namens zijn eigen raceteam, ook al was de Australiër in de kwalificatie een stuk langzamer dan polesitter Jim Clark. Twee jaar later keert het Formule 1-circus weer terug op het circuit nabij Bowmanville, Ontario. Opnieuw gaat de zege naar het team van Brabham, al is dat dan wel met een andere winnaar: Jacky Ickx. De Grand Prix van Canada van 1969 is echter misschien nog het bekendst om een unieke gebeurtenis. Al Pease heeft namelijk tot de dag van vandaag de eer om als enige coureur ooit gediskwalificeerd te worden omdat hij simpelweg te langzaam reed. Hij is dusdanig langzaam dat het tot gevaarlijke situaties leidt en Tyrrell besluit om protest aan te tekenen bij de wedstrijdleiding. Zij gaan ermee in, aangezien hij in ronde 22 zit als de leider al aan ronde 46 begint. 

Na de race van 1970 op Mont-Tremblant blijft de F1 naar Mosport gaan voor enkele races die ook de geschiedenisboeken in zouden gaan. In 1971 grijpt de Formule 1 namelijk voor het eerst in de geschiedenis naar de rode vlag vanwege te gevaarlijke omstandigheden door het slechte weer. Met zestien ronden te gaan komt er een einde aan de race. Ook in 1973 spelen de weergoden een rol. De regen komt weer met bakken uit de hemel, maar dit keer pakt de wedstrijdleiding het anders aan. In plaats van de race stil te leggen, wordt deze geneutraliseerd door de inzet van een safety car - opnieuw een primeur voor Mosport.

Ronnie Peterson in de March 711-Ford op Mosport Park in 1971.

Foto door: Motorsport Images

Een ander bijzonder moment volgt in 1977, wanneer James Hunt de leiding in de race overneemt maar niet veel later tegen de auto van Jochen Mass, zijn McLaren-teamgenoot crasht terwijl hij hem op een ronde achterstand wil zetten. De Brit valt uit en stapt uit zijn auto, maar lijkt richting het circuit te lopen. Wanneer een marshall hem de juiste kant op wil sturen, krijgt hij een klap in het gezicht van de coureur - die enkele seconden later meteen beseft dat hij fout zit en vraagt of het gaat. Het komt Hunt op een boete van in totaal 2.750 dollar te staan. Die race is bovendien de laatste voor de F1 aldaar, waardoor Jody Scheckter zich de laatste F1-winnaar op Mosport mag noemen. Vanwege veiligheidszorgen verplaatst de Grand Prix van Canada zich naar Montreal, waar het daarna ook blijft.

De Grand Prix van Canada blijft de komende jaren ook deel uitmaken van de Formule 1. Het Circuit Gilles Villeneuve heeft een contract tot en met 2031, waardoor de F1 nog jarenlang naar Montreal zal afreizen. Mosport Park blijft intussen nog het toneel van enkele regionale races en de GT3-race van het IMSA-kampioenschap. Het beschikt over een Grade 2-licentie van de FIA, waardoor het op papier slechts één niveau verwijderd is van het organiseren van een F1-race.