Breaking news

Vandaag in 1990: de laatste Belgische overwinning

In de persoon van Stoffel Vandoorne stond er in de Bahreinse Grand Prix, begin april, voor het eerst in drie en een half jaar weer een Belg aan de start van een Formule 1-race. De 24-jarige Kortrijkzaan liet een prima indruk achter door teamgenoot Jenson Button te verslaan in de kwalificatie en via de tiende plaats aan de meet uiteindelijk één WK-punt te scoren. Het was het eerste punt voor een Belgische rijder sinds de vijfde plaats van Thierry Boutsen in Australië 1992. Boutsen was tevens de rijder die de elfde, en tot dusver laatste, Belgische zege scoorde.

Waar heel Nederland in rep en roer was na de zege van Max Verstappen op het circuit van Barcelona, kenden onze zuiderburen hun hoogtijdagen met Jacky Ickx. De Brusselaar werd tweemaal vice-wereldkampioen (1969 en '70) en won maar liefst acht Grands Prix. Bovenal ging Ickx de geschiedenis in als Mister Le Mans, door de befaamde langeafstandsrace aldaar zesmaal te winnen.

De laatste zege van een Belg is vandaag (vrijdag) precies 26 jaar geleden. Geen mooi rond getal, maar gezien de verwachte entree van Vandoorne in 2017 toch een mooi moment om daar nog eens bij stil te staan. Thierry Boutsen, geboren in het jaar 1957, liet de F1-wereld daveren door in de Hongaarse hitte WK-leider Ayrton Senna in een rechtstreeks duel te verslaan. Het betekende de derde overwinning voor de Belg, die een jaar eerder ook al zegevierde in Canada en Australië.

Op het korte en krappe baantje in Mogyorod had Boutsen zich op zaterdag naar een knappe polepositie gekwalificeerd, de eerste en enige van zijn F1-carrière. Met een verschil van slechts 0.036 seconden werd Williams-teamgenoot Riccardo Patrese naar de tweede plaats verwezen, het McLaren-duo Gerhard Berger en Senna ving aan vanaf de tweede rij. De McLarens hadden moeite om hun nieuw gefabriceerde Goodyears te laten werken op het Hongaarse asfalt. Nadat het groene licht aansprong, destijds de manier om aan te geven dat de race werd gestart, maakte de Belg zijn blauwgele bolide behoorlijk breed om de goed vertrokken Berger af te houden. Senna kende een mindere aanvang: de Braziliaanse legende duikelde naar de zesde plaats, nadat de talentvolle Jean Alesi een gewaagde manoeuvre maakte om hem te verschalken.

Terwijl Boutsen onder het motto 'grote stappen snel thuis' in eerste instantie buiten het schot van zijn rivalen bleef, moest Senna zich aan een inhaalrace wagen. Na zich eindelijk voorbij Alesi te hebben gewurmd, leek een lekke band roet in het eten van de Braziliaan te gooien. Na zich wederom terug te hebben gevochten maakten eeuwige rivaal Alain Prost (transmissie) en diens landgenoot Alesi (crash met een achterblijver) het Senna gemakkelijk door uit te vallen. De Benetton van Alessandro Nannini bleek echter een stuk moeilijker te passeren.

Verkeerde keuzes van zijn concurrenten brachten de snelle Braziliaan verder naar voren. Berger opteerde voor een extra pitstop, omdat hij het gevoel had dat het setje banden dat hij gemonteerd had, hem niet voorbij Boutsen zou brengen. Nigel Mansell (Ferrari) vrat zich op achter Patrese en in een poging om de Italiaan voorbij te steken, liet hij Nannini en Senna genoeg ruimte om het tweetal te passeren. Op het circuit waar hij een jaar eerder nog victorie kraaide, scoorde Mansell geen enkel punt doordat zijn Ferrari in de grindbak belandde. De ruige Brit had zijn scharlaken rode bolide 'gewoon' de bocht ingestuurd, terwijl Berger net een inhaalpoging waagde.

Hét moment van de race was echter een actie van Senna. De man met het ongebruikelijke startnummer 27, dat eigenlijk van Ferrari was (men reed daar met 1 en 2 dankzij het kampioenschap van Prost in 1989), was de aanwezigheid van Nannini op plaats twee wel beu en plaatste een opportunistische inhaalmanoeuvre. Nannini werd van de baan gekegeld, Senna lag tweede.

In een zinderende slotfase reed Senna, na te zijn verlost van het verkeer voor hem, in een rotvaart richting de achtervleugel van Boutsen. De Belg, die tot dan toe op de start na eigenlijk geen concurrentie had gehad, moest zijn koppositie met hand en tand verdedigen. Senna kwam links, Senna kwam rechts, en waar iedereen dacht dat de McLaren-rijder het varkentje wel even zou wassen, deed Boutsen fantastisch werk door de latere wereldkampioen af te houden. Dertien ronden lang zag Boutsen het roodwit in zijn spiegels, dertien ronden lang kon Senna er met geen mogelijkheid langs. Boutsen, en met hem heel België, zegevierde op die loeihete dag in Hongarije. Het bleek achteraf het vijftiende en laatste F1-podium van de Belg, die na zijn thuisrace in 1993 afscheid nam van de koningsklasse. Is Vandoorne de volgende die onze zuiderburen doet juichen?

Door: René Oudman

Sluit je aan bij de Motorsport community

Praat mee
Vorig artikel Haas wil binnenkort knoop doorhakken over rijders voor 2017
Volgend artikel Bavaria neemt ‘binnen enkele maanden’ besluit over City Racing

Beste reacties

Er zijn nog geen reacties. Wil je er één schrijven?

Meld je gratis aan

  • Snel toegang tot je favoriete artikelen

  • Stel alerts in voor breaking news en je favoriete coureurs

  • Laat je horen met de reactiemodule

Motorsport prime

Ontdek premium content
Abonneer

Editie

Nederland