Circuit Zandvoort heeft voor en achter de schermen hard gewerkt om de terugkeer van de Formule 1 mogelijk te maken. De meest opvallende verandering was de komst van de kombocht voor start-finish. De Arie Luyendyk-bocht beschikt nu over een hellingshoek van 32 procent ofwel 18 graden. Een extra uitdaging voor de Formule 1-coureurs, maar met een weloverwogen achterliggende gedachte. Het plan is om de F1-bolides hier met open DRS doorheen te laten razen om inhalen aan het einde van het rechte stuk te bevorderen. De FIA heeft hier voor de Dutch GP van 2021 echter een stokje voor gestoken.

Op basis van computersimulaties blijkt dat deze kombocht een extra volgas stuk van 340 meter toevoegt aan het rechte stuk van 678 meter. Dat komt dus neer op meer dan een kilometer om te slipstreamen en in te halen. Zo’n volgas kombocht leek in eerste instantie een idioot idee voor de Formule 1. Velen dachten direct terug aan de bandenfarce in de Grand Prix van Amerika 2005 op de Indianapolis Motor Speedway. Een groep engineers werkzaam voor de F1 bracht het wilde idee met succes tot uitvoering. Zij voerden uitgebreide computersimulaties uit om aan te tonen dat het plan daadwerkelijk succesvol kon zijn.

Arie Luyendyk onder de indruk: "Kombocht doet mijn naam eer aan"

Geen enkele oplossing pakte goed uit

Craig Wilson, head of vehicle performance bij de Formule 1-organisatie, geeft leiding aan de afdeling die bijdraagt aan het ontwerpen en testen van circuits. Hij blikt terug op de beginfase van het plan: “Toen we voor het eerst gingen kijken zeiden we: ‘Oké, met de bestaande lay-out wordt het lastig om inhaalacties te realiseren’. De rechte stukken zijn te kort en het circuit wordt begrensd door de omringende natuur. De zandduinen zijn beschermd dus we kunnen niet zomaar het rechte stuk verlengen”, legt de voormalig engineer van Mercedes en Williams uit. “We hebben allerlei opties besproken om te zien hoe we de laatste paar bochten konden aanpassen om in feite het rechte stuk te verlengen, om een langer volgas-gedeelte te realiseren. We hebben veertien of vijftien verschillende oplossingen bekeken. Geen enkele pakte naar wens uit.”

De oplossing kwam uiteindelijk uit de koker van Niek Oude Luttikhuis, track manager van Circuit Zandvoort. Hij opperde de kombocht, iets dat in goede aarde viel bij wijlen wedstrijdleider Charlie Whiting. Wilson: “Er kwam een opmerking terug: ‘Kunnen we geen banking doen?’. Ik dacht er even over na en bekeek welke hellingshoek vereist zou zijn om DRS al in de laatste bocht te openen in plaats van erna. We hebben het bekeken, de simulatietools gebruikt en kwamen tot de conclusie dat het met een bepaalde minimale hellingshoek mogelijk zou moeten zijn. Ik had het met twee verschillende methoden berekend qua stabiliteit van de auto en aerodynamisch verlies en het leek erop dat het kon werken.”

Het idee is één ding, de uitvoering is iets heel anders: “Toen was de vraag of het fysiek haalbaar was om te maken. De mannen in Zandvoort spraken met wat mensen en kwamen bij ons terug: ‘Ja, we denken dat het kan en we zijn zeer geïnteresseerd om ermee aan de slag te gaan’. We legden het voor aan de FIA of zij ermee akkoord konden gaan. We brachten de juiste mensen bij elkaar en we vonden een goede oplossing, een vrij unieke oplossing voor die situatie.”

Inhalen op Circuit Zandvoort blijft erg lastig

De kombocht in Zandvoort is slechts een voorbeeld van al het werk dat Wilson en de F1-groep achter de schermen verrichten om circuits te verbeteren. Zonder hun simulatiewerk zou het ambitieuze project van het duinencircuit nooit tot stand gekomen zijn, en mogelijk daarmee de F1-comeback ook niet. “Ik denk dat het voor Zandvoort heel lastig geweest was om dit zonder onze hulp te realiseren. Ondanks verwoede pogingen kregen we geen enkel ander concept aan de praat. De kombocht wel en dat was zeer bevredigend.”

Ondanks de succesvolle realisatie van het plan twijfelen veel rijders aan de inhaalkansen op Circuit Zandvoort. Wilson kan niet anders dan daarin meegaan: “Ik verwacht dat het nog altijd een zeer lastig circuit is om in te halen, maar met deze veranderingen is het in elk geval makkelijker dan voorheen het geval was.”

Documentaire: De weg naar de Dutch Grand Prix