Twintig jaar geleden: wonderen bestaan in Formule 1

Hij is de regerend wereldkampioen. Damon Hill rijdt in de zomer van 1997 nog altijd met het startnummer 1 op de neus van zijn Arrows, de wagen waarin hij noodgedwongen plaats heeft moeten nemen nadat hij kreeg te horen dat het einde verhaal was bij Williams, waar Hill vier seizoenen reed. De Brit kent één van de meest waardeloze seizoenen ooit die een titelhouder kan overleggen.

Het begint al tijdens de seizoensouverture in het Australische Melbourne. Tijdens de kwalificatie moet Hill alle zeilen bijzetten om zijn wagen überhaupt op de startgrid te mogen plaatsen, ergens waar hij op zondag uiteindelijk niet eens aan zal komen. De Arrows met startnummer 1 valt tijdens de installatieronde stil en Hill kan Australië, het land waarvan hij de afgelopen twee Grands Prix wist te winnen, gedesillusioneerd verlaten.

Uit de resultaten van de eerste seizoenshelft valt amper hoop te putten. Na het fiasco in Albert Park wordt Hill dan wel geklasseerd in Brazilië, de eindstreep heeft hij niet weten te halen. In de daaropvolgende races – Argentinië, San Marino, Monaco en Spanje – valt Hill uit, in Canada komt hij ondanks alle uitvallers niet verder dan P9, daar waar zelfs Shinji Nakano een puntje weet te grijpen. Na als twaalfde en laatste over de meet te zijn gekomen in het Franse Magny-Cours is er thuis op Silverstone pardoes een reden tot juichen: Hill stuurt zijn Arrows tegen alle verwachtingen in naar een keurige zesde stek en verovert daarmee zijn eerste punt van 1997.

Bandenoorlog anno 1997

Een van de grote verhalen van het seizoen 1997 is de strijd tussen de bandenfabrikanten. Het Amerikaanse Goodyear is een oude bekende, levert al jarenlang rubber en heeft al honderden zeges op haar naam staan. Het Japanse Bridgestone is dan net komen kijken: in Australië neemt het merk dat tot en met 2010 in de F1 zou blijven voor het eerst deel. Wat is nu het grote verschil tussen beide merken? Goodyear opereert vooral goed in frissere omstandigheden, de Bridgestones komen het best tot hun recht als het loeiheet is.

En dat is het op de vrijdag in Hongarije. De Prost van Jarno Trulli, geschoeid met Bridgestones, komt tot de derde plaats in de vrije trainingen. Hill verrast door zijn Arrows op P5 te zetten. In de kwalificatie op zaterdag is het minder warm dan op vrijdag, maar doordat Hill gestaag heeft kunnen werken aan de perfecte setup jaagt hij zijn Arrows naar een verbluffende derde tijd – slechts kampioenschapskandidaten Michael Schumacher (Ferrari) en Jacques Villeneuve (Williams) zijn rapper in de rondte gegaan.

Iedereen kijkt reikhalzend uit naar de zondag: kan Hill meedoen met de grote jongens, of zal hij als een baksteen door de rangorde zakken? Een eerste hint wordt gegeven tijdens de warm-up op zondagochtend – Pedro Diniz, de betalende teamgenoot van Hill, plaatst zijn Arrows op de vijfde plaats. De Braziliaan heeft zijn snelle ronde afgelegd op een setje dat klaarligt voor zijn Britse collega. Zou een goed resultaat dan werkelijk mogelijk zijn?

Hill doet publiek versteld staan

Bij de start van de race weet Hill oud-teamgenoot Villeneuve direct te verschalken, om achter de Ferrari van Schumacher aan te sluiten. In de openingsronden weet Schumacher een kleine voorsprong op te bouwen, die vanwege snelle bandenslijtage van zijn Goodyears rap terugloopt. In de zesde omloop ziet Schumacher de blauw-witte Arrows al in zijn spiegels, vijf ronden later doet de Brit een brutale inhaalpoging die hem P1 oplevert.

Een Arrows-Yamaha met Bridgestone-banden die aan de leiding gaat: het is een mirakel, maar waarheid op die warme zondag 10 augustus. Schumacher valt weg door een driestopstrategie die wel doorgevoerd moet worden door zijn snel slijtende banden, de McLarens van Mika Häkkinen en David Coulthard krijgen met technische panne te maken. Zodoende heeft Hill met een ronde of tien te gaan een voorsprong van ongeveer een halve ronde: deze zege kan hem écht niet meer ontgaan.

"Dat was precies wat ik ook dacht", laat de Britse wereldkampioen later weten. "Op het moment dat je denkt, 'deze is van mij', dan gaat het juist mis."  Met nog drie ronden te gaan verliest de Arrows zichtbaar snelheid. In ronde 74 loopt Villeneuve drie seconden in, ronde 75 brengt de Canadees zelfs een schrikbarende twintig tellen dichterbij Hill. Wat is er aan de hand? De Arrows van Hill heeft te kampen met een probleem met de hydraulische pomp, een onderdeel ter waarde van een euro is kapotgegaan. Zodoende zit de wagen vast in de derde versnelling en stokt het gaspedaal regelmatig.

Geen zege, toch tevreden

Villeneuve heeft het gat in de voorlaatste ronde volledig weten te dichten en met een – wellicht iets te overdreven – gewaagde actie waarbij hij met twee banden door het gras gaat, weet de Williams zich langs de Arrows te werken. De als derde rondrijdende Johnny Herbert (Sauber) heeft evenals Villeneuve tientallen seconden dichtgereden, Hill zal zijn landgenoot echter op achterstand houden om als tweede over de meet te komen.

Een fantastisch resultaat voor Arrows, Yamaha, Bridgestone en Hill heeft dus een vreemde nasmaak, al verklaart Hill tijdens de persconferentie dat hij in de zevende hemel is met het resultaat. "Op een gegeven moment was ik doodsbang dat het ding het zou begeven – de wagen stond al drie keer helemaal stil, ik zag mezelf al langs de kant van het circuit staan. P2 is gewoon een zeer goede prestatie voor ons team en we mogen daar erg tevreden mee zijn", laat hij optekenen.

Waar de Arrows naarmate het seizoen vordert nog een aantal prima resultaten laat noteren – Hill wordt zevende in Spielberg en rijdt als achtste over de meet op de Nürburgring, blijven door het oude puntenstelstel nieuwe scores uit. Het seizoen wordt besloten op een twaalfde plaats, Hill heeft zeven schamele puntjes bijeengereden. Arrows kan het bekijken: Hill heeft na Monza een contract getekend met Eddie Jordan, iets wat op tien kilometer hoogte is gebeurd. In dienst van de flamboyante Ier zou Hill in '98 zijn laatste zege boeken (Spa) om een jaar later zijn helm aan de wilgen te hangen. Het jaartje bij Arrows zal worden herinnerd door die ene, weergaloze zondag.

Door: René Oudman

[photo,310770,left,]