Special: De opkomst en ondergang van Spyker F1
Op 5 februari 2007 werd de presentatie van het Spyker F1-team gehouden. Een Nederlands team in de koningsklasse van de autosport! Een jaar later was het avontuur alweer voorbij. Een terugblik.
Christijan Albers tests the 2007 Spyker-Ferrari F8-VII
Crash Media Group Ltd.
De Italiaanse Grand Prix van 2006 was voor de Formule 1-journalistiek een van de drukste weekenden van het jaar. Niet alleen kondigde Michael Schumacher zijn afscheid aan, maar de bekendmaking van de overname van het Midland-team door Spyker bracht ook de nodige opschudding teweeg.
Op 9 september 2006 werden de geruchten bevestigd. Midland F1, het team van Christijan Albers en Tiago Monteiro, kwam in Nederlandse handen. Michiel Mol en Victor Muller waren de trotse eigenaren van een Formule 1-team. Een Nederlands team. Met een Nederlandse rijder. En er werd geïnvesteerd. Niemand minder dan Mike Gascoyne werd aangetrokken om het team naar voren te helpen. Gascoyne. Hij had Jordan omgetoverd tot een winnend team. Renault ook. Daarnaast werd er een motorendeal gesloten met Ferrari. Spyker timmerde aan de weg en had een realistische visie.
Mike Gascoyne, Victor Muller, Michiel Mol en Colin Kolles, Spyker MF1 Racing
Foto: Michael Cooper / LAT Images
Men moest niet verwachten dat Spyker gelijk de degens kon kruisen met teams als Red Bull en Toyota. 2007 zou een leerjaar worden, waarin er veel kennis en ervaring werd vergaard, waar later de vruchten van geplukt zouden worden. Eerst maar eens finishen en leren waar het nu eigenlijk om gaat in de Formule 1. Het was een uiterst realistisch beeld van hun positie. De mannen waren enthousiast, maar wisten ook heel goed waar ze stonden. Onderaan de ladder.
Resultaten bleven uit
De eerste races in 2007 waren een bevestiging van die positie. Waar Midland (en later Spyker) een jaar eerder de strijd aankon met Super Aguri en soms met Scuderia Toro Rosso, moesten Mol en Muller lijdzaam toezien hoe vooral de Japanse renstal een enorme stap voorwaarts had gemaakt. Spyker reed echt helemaal achteraan. Tot overmaat van ramp was Adrian Sutil bijna stelselmatig de snelste Spyker-coureur en had Albers het bijzonder zwaar op de nieuwe Bridgestone-banden. Naarmate het seizoen vorderde nam het gemor toe. Het gros van de Nederlandse pers richtte zijn pijlen op Albers, die steeds minder plezier leek te krijgen in zijn werk. De resultaten bleven uit en er was weinig zicht op verbetering.
Ook Gacoyne en teambaas Colin Kolles waren ontevreden. Nadat zowel Albers als Sutil in Canada door een eigen fout de finishvlag niet zag, werden de beide coureurs op een donderpreek getrakteerd. Opvallend was dat de onvrede van de beide teamleiders zo overduidelijk op straat lag. In een team dat het moeilijk had, leek het geen slimme zet om de vuile was zo expliciet buiten te hangen. Waar McLaren-baas Ron Dennis er alles aan deed om de rel tussen Alonso en Hamilton binnenskamers te houden, waren Gascoyne en Kolles verre van discreet. Het tekende de gespannen sfeer binnen het team.
Dan was er de geldkwestie. De geruchten over een te krappe beurs van het Spyker-management waren er al een tijdje, maar ze werden altijd glashard ontkent door het management. Het aftreden van Victor Muller in mei, was echter een teken dat het binnen Spyker niet liep zoals het zou moeten. Michiel Mol nam de functie van CEO tijdelijk over.
Het einde van Albers
Christijan Albers, Spyker F8-VII opgave
Foto: Sutton Images
Op 10 juli werd bekendgemaakt wat al een poosje gevreesd werd. Albers werd op non-actief gezet. Een van zijn sponsoren zou zijn betalingsverplichtingen niet nagekomen zijn, waardoor het team 'geen andere keus' had dan hem op straat te zetten. Een geldkwestie, dus. De wenkbrauwen van het journaille fronsten zich echter toen de Duitser Markus Winkelhock werd aangesteld als zijn tijdelijke vervanger. Winkelhock had niet alleen amper gereden met de Spyker, maar bracht ook nog eens geen geld met zich mee. Voor een team wat zo afhankelijk was van sponsoren dat ze een coureur ervoor ontsloegen, viel het moeilijk te verklaren dat een coureur zonder grote geldschieters wel een goede keuze was.
De definitieve vervanger van Albers heette Sakon Yamamoto. De Japanner droeg een jaar eerder bij Super Aguri standaard de rode lantaarn en nu leek hem eenzelfde lot beschoren, maar dan in Nederlandse dienst. Sutil liet zien dat hij ook hem de baas was. De Duitser was een van de weinigen die juist profiteerde van zijn verbintenis met Spyker. Dankzij zijn snelheid had hij al de interesse gewekt van enkele grotere teams.
En een klein jaar later, nadat het vele malen werd ontkend, nadat Kolles had verklaard dat Spyker F1 niet in gevaar zou komen, stond het team weer te koop. Michiel Mol trok zich al terug als CEO van Spyker Cars en plaatste, samen met een puissant rijke Indiër genaamd Vijay Mallya, een bod van 80 miljoen euro op het team. Het Nederlandse avontuur was al na één jaar weer ten einde.
Het is zonde dat een team dat het seizoen zo veelbelovend begon, de zaak toch niet goed had ingeschat. De middelen waren er, maar zoals zo vaak in de autosport, bleken de kosten een niet te nemen horde.
Artikel oorspronkelijk verschenen op GPUpdate.net
Sluit je aan bij de Motorsport community
Praat meeDeel of bewaar dit artikel
Abonneer en krijg toegang tot Motorsport.com met je adblocker
Van Formule 1 tot MotoGP: we brengen het laatste nieuws, diepgaande analyses en exclusieve interviews rechtstreeks uit de paddock. Om ons vak zo goed mogelijk uit te kunnen voeren, worden er op de website advertenties getoond. We merken op dat je een adblocker gebruikt en willen je vragen om deze uit te zetten. Daarnaast geven we je de mogelijkheid om abonnee te worden en voor een klein bedrag te genieten van een advertentievrije website.
Beste reacties