Special feature

Terugblik: De veel te korte carrière van Jules Bianchi

Op 17 juli 2015 kreeg de F1-wereld het bericht wat zij niet wilde horen, maar waar zij na het vreselijke ongeval van Jules Bianchi op Suzuka driekwart jaar daarvoor zo ontzettend bang voor was: de Fransman was, op slechts 25-jarige leeftijd, overleden.

Jules Bianchi, Marussia MR03

Jules Bianchi, Marussia MR03

Andrew Hone / Motorsport Images

Voor het eerst sinds het inktzwarte weekend op Imola in 1994 werd de F1-gemeenschap geconfronteerd met de dood van een actieve coureur. Waar Roland Ratzenberger en Ayrton Senna destijds op dezelfde dag overleden als dat zij crashten - de Oostenrijker werd op slag dood verklaard - was de lijdensweg van de familie Bianchi ellenlang.

Na de bizarre crash met de kraanwagen, op 5 oktober 2014, lag Bianchi zeven weken lang in een kunstmatig coma in het ziekenhuis van Yokkaichi, nabij Suzuka. Nadat hij hieruit ontwaakte bleek hoe destructief het hersenletsel was dat de Fransman had opgelopen. Na overplaatsing naar het hospitaal van Nice verbeterde zijn neurologische toestand in de daaropvolgende zeven maanden niet.

Jules Bianchi was een man met een gouden toekomst. De op 3 augustus 1989 in Nice geboren achterneef van de Belgische Le Mans-winnaar Lucien Bianchi (die een jaar na zijn zege op hetzelfde circuit verongelukte) debuteerde na een ijzersterke loopbaan in het karten in 2007 in de autosport. Zijn belangen werden behartigd door Nicolas Todt, de zoon van de voormalige Ferrari-teambaas en FIA-president Jean Todt. De eerste stap: het Franse Formule Renault 2.0-kampioenschap, dat overtuigend werd gewonnen. De opstap naar de Formule 3 volgde spoedig. Todt, mede-eigenaar van ART Grand Prix, stalde zijn talent in de Euro Series, waar Bianchi teamgenoot werd van onder anderen Nico Hülkenberg. Een leerjaar werd opgevolgd door een uiterst succesvol 2009, waar Bianchi negen van de twintig wedstrijden winnend afsloot en de titel op zijn sloffen binnenhengelde.

De GP2 leek een logisch vervolg: in 2010 kon Bianchi niet winnen, maar een derde plaats in de eindrangschikking achter Pastor Maldonado en Sergio Perez werd als prima betiteld. Immers, het seizoen was ingecalculeerd als leerjaar. In 2011 moest het gaan gebeuren, maar voor het tot Lotus ART omgedoopte team wist Bianchi niet uit te blinken. Er werd een keer gewonnen, op Silverstone, maar met name de openingsfase van het seizoen was te onstabiel om voor de titel te kunnen gaan: deze ging naar vriend Romain Grosjean. Luca Filippi troefde Bianchi in extremis af voor de tweede plaats.

Bianchi besloot zich niet blind te staren op de GP2 en vertrok naar de World Series by Renault, waar hij in zijn F3-tijd ook al eens een race was ingevallen. Het seizoen 2012 stond in het teken van de felle strijd met Robin Frijns en Sam Bird, waarbij de eerstgenoemde niet zonder slag of stoot met de titel aan de haal ging. Bianchi oogste echter veel lof voor zijn racekunsten.

Sam Bird en Jules Bianchi vieren op podium

Sam Bird en Jules Bianchi vieren op podium

Foto: GP2 Series Media Service

De stap naar de F1 was toentertijd al ingezet. Als lid van de Ferrari Driver Academy mocht Bianchi eind 2009 een wagen van de Scuderia aan de tand voelen bij de seizoensafsluitende Young Driver Test in Abu Dhabi, iets wat een jaar later herhaald werd. Voor 2012 kon Force India over de diensten van de Fransman beschikken, die buiten zijn WSR-werkzaamheden om op Grand Prix-vrijdagen in actie kwam voor de Indiase stal.

Na zijn sterke seizoen in de Formule Renault 3.5 was Bianchi een belangrijke gegadigde om naast Paul di Resta in te stappen bij Force India voor 2013. Hülkenberg, in 2012 ploegmaat van de Schot, was immers vertrokken naar Sauber. Vijay Mallya durfde het echter niet aan met de jonge Fransman en ging op zeker door Adrian Sutil terug te halen naar de stal die haar basis kent in Silverstone.

Marussia bood uitkomst: doordat beoogde coureur Luiz Razia zijn betaalverplichtingen niet nakwam, opteerde Ferrari ervoor om haar talent bij het voormalig team van Richard Branson te stallen. Zodoende mocht Bianchi op 23-jarige leeftijd zijn debuut maken: het Australische Albert Park was het toneel van zijn eerste F1-race, die werd besloten op een vijftiende plaats. In het seizoen 2013 werden er geen wereldschokkende resultaten geboekt, toch blonk Bianchi uit door liefst zestien van de negentien krachtmetingen te finishen. Bovendien kon teamgenoot Max Chilton vaker wel dan niet tegen de hielen van zijn Franse collega aankijken.

De MR03 van 2014 was eigenlijk niet veel beter dan haar voorganger, maar toch haalde Bianchi er veel meer uit dan dat er in zat. Geregeld was de Fransman de beste van de vier coureurs die voor de twee kleine teams (Marussia en Caterham) reden. Het treffen in Monaco spande de kroon: door gewoon te blijven rijden klom Bianchi van startplaats negentien op naar een achtste plaats. Deze verloor hij vanwege een tijdstraf, omdat hij zijn bolide verkeerd parkeerde op de startgrid. Desondanks kon er een negende plaats worden overlegd en daarmee behaalde Marussia haar eerste puntenfinish. Een geweldig feest volgde in het prinsdom: een nieuwe Franse F1-ster was geboren.

Jules Bianchi, Marussia MR03

Jules Bianchi, Marussia MR03

Foto: Andrew Hone / LAT Images

Ook op Silverstone leverde Bianchi een uitzonderlijke prestatie, al is dat misschien iets verder in het collectieve geheugen verstopt. De Fransman liet een geniale twaalfde kwalificatietijd noteren, achteraf gezien zijn beste in de Formule 1. Tijdens de in-season test op Silverstone mocht er wederom geproefd worden aan de Ferrari, een team waar Bianchi meermaals aan gelinkt werd.

Het silly season van 2014 had Bianchi in een hoofdrol. Het talent kon naar Force India, Sauber zou naar zijn diensten verlangen en zelfs de naam van het mythische Ferrari gonsde rond, waar Fernando Alonso immers mogelijk zou vertrekken en ook de teruggekeerde Kimi Raikkonen een ontstellend slecht seizoen kende. Het was niet de vraag of, maar wanneer Bianchi naar een groter team vertrok.

Het mocht echter niet zo zijn. In de stromende Japanse regen wilde Bianchi zich koste wat kost bewijzen, ook toen er een gele vlag werd gezwaaid door de crash van Sutil. De Fransman nam, wat later bleek, veel te veel snelheid mee in de Dunlop-bocht, waar een takelwagen onoverzichtelijk stond opgesteld om de gestrande Sauber weg te hijsen. De Marussia knalde loeihard tegen het bergingsvoertuig en de complete rollbar werd van de wagen gerukt. Bianchi zat roerloos in zijn wagen, Sutil sloeg zijn handen voor zijn ogen toen hij het tafereel aanschouwde.

Felipe Massa, als voormalig Ferrari-coureur en onder het management van Todt junior een goede bekende van Bianchi, was de eerste coureur die zijn collega kwam opzoeken in het ziekenhuis. De reactie van de Braziliaan tijdens de persconferentie voor de eerstvolgende GP, een week later in Rusland, zei genoeg. "De Grand Prix van Japan was de meest verschrikkelijke van mijn leven", verklaarde de vice-kampioen van 2008.

Waar de gemeenschap maandenlang bleef hopen op een goede afloop, klonk de berichtgeving over Bianchi steeds somberder. Vader Philippe, die niet van de zijde van zijn zoon week, klonk dagen voor Jules overleed berustend. "Het ziet er niet goed uit, voor mij persoonlijk is dit zwaarder dan wanneer hij zou zijn overleden. We kunnen hem namelijk niet helpen". Een week voor de Grand Prix van Hongarije kwam het onvermijdelijke nieuws: Jules Bianchi was overleden, alle veiligheidsregels die in de afgelopen twintig jaren na de dood van Ratzenberger en Senna waren doorgevoerd ten spijt. Een 'freak accident' kostte het leven van een van de meest getalenteerde rijders van zijn generatie.

Minuut stile voor Jules Bianchi: rijders

Minuut stilte voor Jules Bianchi: rijders

Door René Oudman

Sluit je aan bij de Motorsport community

Praat mee
Vorig artikel Norris denkt dat er meer mogelijk is met de pedaalcamera
Volgend artikel Schumacher vecht met Verstappen: “Daar wordt elke coureur beter van”

Beste reacties

Er zijn nog geen reacties. Wil je er één schrijven?

Meld je gratis aan

  • Snel toegang tot je favoriete artikelen

  • Stel alerts in voor breaking news en je favoriete coureurs

  • Laat je horen met de reactiemodule

Motorsport prime

Ontdek premium content
Abonneer

Editie

Nederland