Komend weekend wordt op het Yas Marina-circuit in Abu Dhabi duidelijk wie als Formule 1-kampioen van 2014 de geschiedenisboeken zal ingaan: Lewis Hamilton of Nico Rosberg. Om alvast in de stemming te komen blikt GPUpdate.net terug op vijf memorabele seizoensfinales.
24 oktober 1976: Grand Prix van Japan, Fuji
Situatie vooraf: 1. Niki Lauda - 68 punten, 2. James Hunt - 65 punten
Als gevolg van zijn horrorcrash op de Nürburgring miste Niki Lauda in 1976 twee Grands Prix, maar toch ging de Ferrari-coureur met een voorsprong van drie punten op James Hunt van McLaren naar Japan voor de slotrace op de Fuji Speedway. Op de wedstrijddag kwam de regen met bakken uit de hemel, desondanks werd het veld gewoon op pad gestuurd. Dit tot afgrijzen van Lauda, die in de tweede ronde dan ook vrijwillig zijn auto in de pits parkeerde. De Oostenrijker wilde naar eigen zeggen zijn leven niet in de waagschaal tellen voor een wereldtitel. Rivaal Hunt ging lange tijd aan kop, maar werd door problemen met zijn banden teruggeworpen naar plek vijf. Via Alan Jones en Clay Regazzoni knokte de Brit zich in de laatste ronden terug naar P3, voldoende om zijn eerste en enige wereldtitel in de wacht te slepen.
Eindstand: 1. James Hunt - 69 punten, 2. Niki Lauda - 68 punten
26 oktober 1986: Grand Prix van Australië, Adelaide
Situatie vooraf: 1. Nigel Mansell - 70 punten, 2. Alain Prost - 64 punten, 3. Nelson Piquet - 63 punten
Na de titel van Hunt moesten de Britten tot 1992 wachten tot zij in de persoon van Nigel Mansell weer een wereldkampioen konden bejubelen. Zes jaar eerder was Mansell er wel dicht bij geweest. De Williams-rijder begon met een comfortabele marge op McLaren's Alain Prost en teamgenoot Nelson Piquet aan de seizoensafsluiter in Australië. Hoewel hij in Adelaide vanaf pole-position vertrok, kwam Mansell in de race achter zijn rivalen op P3 te liggen. Catastrofaal was dat nog niet, maar een geplofte linker achterband in ronde 63 was dat wel. Mansell kon niet anders dan zijn FW11 naast de baan parkeren en het Prost en Piquet onderling laten uitvechten. Keke Rosberg, de ploeggenoot van Prost, was eerder in de race al uitgevallen met een lekke band. Maar waar McLaren Prost buiten liet, nam Williams geen risico en riep het leider Piquet naar binnen voor vers rubber. Daardoor kwam de koppositie in handen van Prost en de Fransman stond deze niet meer af, waarmee hij zijn titel prolongeerde.
Eindstand*: 1. Alain Prost - 72 punten, 2. Nigel Mansell - 70 punten, 3. Nelson Piquet - 69 punten
*Alleen de elf beste resultaten van elke coureur telden mee voor de eindrangschikking
13 november 1994: Grand Prix van Australië, Adelaide
Situatie vooraf: 1. Michael Schumacher - 92 punten, 2. Damon Hill - 91 punten
Michael Schumacher stevende in 1994 soeverein af op zijn eerste wereldtitel. Maar door de diskwalificatie na de Belgische GP vanwege onregelmatigheden aan de Benetton B194 van de Duitser en uitsluiting voor de daaropvolgende races in Italië en Portugal voor het negeren van een zwarte vlag tijdens de Britse GP eerder dat jaar, verkleinde Williams-coureur Damon Hill zijn achterstand tot één punt voor de allesbeslissende race in Australië. In Adelaide lag Schumacher lang op P1, maar in de 36ste ronde vergaloppeerde hij zich onder druk van Hill in de East Terrace-bocht en toucheerde daarbij de muur. De Duitser kwam de baan wel weer op, maar kreeg in de daaropvolgende bocht meteen aan de binnenkant een aanval van Hill te verwerken. Schumacher gooide het gat dicht en moest de strijd staken. Hill lag daardoor op titelkoers, maar in de pitstraat werd geconstateerd dat zijn linker voorwielophanging dusdanig beschadigd was geraakt bij de touche met zijn rivaal, dat verder rijden onverantwoord zou zijn. En dus kon Schumacher lachen, maar wel een beetje als een boer met kiespijn.
Eindstand: 1. Michael Schumacher - 92 punten, 2. Damon Hill - 91 punten
26 oktober 1997: Grand Prix van Europa, Jerez de la Frontera
Situatie vooraf: 1. Michael Schumacher - 78 punten, 2. Jacques Villeneuve - 77 punten
Ook in 1997 werd het een controversiële ontknoping, met wederom een hoofdrol voor Michael Schumacher. De soap was twee weken eerder al begonnen in Japan, waar Schumacher na een mooi staaltje teamwork met Ferrari-stalgenoot Eddie Irvine de zege pakte en rivaal Jacques Villeneuve niet verder kwam dan P5. Die twee punten raakte de Williams-coureur ook nog eens kwijt omdat hij werd gediskwalificeerd voor het negeren van een gele vlag eerder dat weekend. Er werd meteen tot diskwalificatie over gegaan omdat Villeneuve nog een voorwaardelijke straf had openstaan. De kwalificatie in Jerez verliep uniek, met Villeneuve, Schumacher en Heinz-Harald Frentzen, de tweede Williams-rijder, die alle drie dezelfde tijd reden. Omdat zij dat in deze volgorde deden, was dat ook de startorde voor de race. Villeneuve had echter geen profijt van zijn pole-position, Schumacher snelde hem direct voorbij. De Duitser was lang de snellere, maar na de laatste pitstops kwam Villeneuve vlot dichterbij en in de 48ste ronde prikte de Canadees zijn wagen aan de binnenkant van de Dry Sack-bocht naast die van zijn rivaal. Net als in 1994 smeet Schumacher de deur dicht, maar dit maal eindigde het voor hém in tranen en werd Villeneuve dankzij een derde plek op het podium op de schouders genomen door McLaren-duo Mika Hakkinen (eerste) en David Coulthard (tweede).
Eindstand: 1. Jacques Villeneuve - 81 punten, gediskwalificeerd. Michael Schumacher (78 punten)
2 november 2008: Grand Prix van Brazilië, Interlagos
Situatie vooraf: 1. Lewis Hamilton - 94 punten, 2. Felipe Massa - 87 punten
Waar het voor Nico Rosberg in 2014 de eerste keer is dat hij meestrijdt om de wereldtitel, had Lewis Hamilton al drie keer eerder nog een kans in de slotrace. In 2010 was die slechts theoretisch en in 2007 brak een paar dramatische eerste ronden in Brazilië hem op. Een jaar later had Hamilton op dezelfde piste wel beet, maar makkelijk ging het allerminst. Het was een seizoen vol drama geweest en de ontknoping op Interlagos paste volledig in dit krankzinnige jaar. Massa moest voor eigen publiek sowieso winnen of tweede worden. Dat deed de Braziliaanse Ferrari-coureur in de wisselende weersomstandigheden ook: hij won. En met rivaal Hamilton slechts op P6 bij het ingaan van de laatste sector werd in de Ferrari-pitbox al feest gevierd. Maar in zo'n beetje de laatste bocht ging Hamilton Timo Glock, die ervoor had gekozen om ondanks een laat regenbuitje op droogweerbanden te blijven rijden, nog voorbij voor P5 en die klassering was precies voldoende voor de toenmalig McLaren-rijder. De beelden van vader Massa toen hij het slechte nieuws te horen kreeg, zijn nog altijd goud waard.
Eindstand: 1. Lewis Hamilton - 98 punten, 2. Felipe Massa - 97 punten
Beste reacties