Tech analyse: Hoe Ferrari in Japan Red Bull probeerde bij te halen

De SF16-H werd op Suzuka voorzien van diverse nieuwe onderdelen in een poging Red Bull Racing te verslaan en de achterstand in de strijd om de tweede plaats in het constructeurskampioenschap terug te brengen. Sinds het middenstuk van het seizoen moet Ferrari het hoofd buigen voor de mannen uit Milton Keynes. Daarom werd besloten het ontwikkelingsprogramma voor 2016 nieuw leven in de blazen, in plaats van zich volledig te concentreren op 2017. De werkdruk is hoog in Maranello, want naast deze twee projecten wordt er ook gewerkt aan de testauto voor de Pirelli-bandentests. 

De nieuwe onderdelen die in Japan op de auto verschenen zijn geen radicale ontwikkelingen, meer verfijningen van bestaande elementen of de herintroductie van concepten uit het verleden. Dat houdt in dat er niet gigantisch veel middelen ingezet zijn om de verbeteringen door te voeren.

Voorvleugel

Ferrari SF16-H oude vs. nieuwe voorvleugel, GP van Japan

Giorgio Piola

De voorvleugel is een element dat bij de meeste teams gedurende het seizoen evolueert, zo ook bij Ferrari. De ‘tunnel’ is dit jaar al meerdere malen aangepakt. De geometrie werd regelmatig veranderd om de relatie met andere aerodynamische luchtstructuren te veranderen. Voor de GP van Japan koos het team ervoor om de hoeveelheid lucht die via de vleugels de tunnel binnenkomt te beperken door de lengte van de horizontale sleuven terug te brengen. In plaats van een opening over de bobbel en in de voetplaat tot de aansluiting met de endplate (zoals bij de oude specificatie in de inzet, gemarkeerd in geel), besloot Ferrari de sleuf vroegtijdig te beëindigen. Daarmee hoopt de formatie dat de kracht van de gecreëerde aerodynamische luchtstroom toeneemt, ook al gaat dit gepaard met een nauwer operationeel window of minder algehele efficiëntie. 

Ferrari SF16-H vergelijking oude vs. nieuwe neus, GP van Japan

Giorgio Piola

De steunpilaren van de voorvleugel zijn toegenomen in lengte (oude specificatie in inzet) en de wijze waarop hij aansluit op de neus is aangepast. Dit verandert de richting van de luchtstroom onder de neus en het chassis. 

Turning vanes, Bat Wing en splitter

ferrari SF16-H turning vanes, Maleisië

Giorgio Piola

Ten opzichte van de auto van vorig jaar, zijn de turning vanes van de SF16-H minder complex. Slechts twee elementen bepalen de luchtstroom onder de neus en het chassis. Een nieuwe set turning vanes werd getest in Maleisië en ingezet in Japan. Deze verbeterde versie is complexer qua vorm. De nieuwe elementen komen overeen met de creatie van Red Bull, met een L-vormige vin met daarin twee verticale openingen. De uiteinden aan de voor- en achterzijde lopen op waardoor de lengte van de nieuw gevormde voetplaat toeneemt (zie linkerpijl). Zo wordt de lucht richting de Bat Wing geleid (zie rechterpijl). Dit element is eind 2015 geïntroduceerd (zie hieronder). 

Ferrari SF15-T vinnen, Amerikaanse GP

Giorgio Piola

De Bat Wing bestaat uit twee vleugels die aan beide kanten van de rijhoogtesensor zijn gemonteerd. De naam is ontstaan doordat het element zeer overeenkomst met een vliegende vleermuis.

Ferrari SF16-H T-Tray en Bat Wing vergelijking: GP's van Maleisië en Japan

Giorgio Piola

De nieuwe turning vanes en Bat Wing zijn veel compacter dan de oudere specificatie die gebruikt werd in Maleisië. Al deze componenten hebben als doel de luchtstroom onder de auto dusdanig te beïnvloeden dat deze de juiste kant op gaat, zodat andere aerodynamische elementen optimaal presteren. Dit verschilt per auto, waardoor deze items bij andere teams op andere plekken bevestigd zijn. 

Ferrari SF16-H T-tray Bat Wings vergelijking

Giorgio Piola

Ook de splitter is onder handen genomen. De smalle verticale vleugeltjes aan de buitenrand zijn langer gemaakt om de luchtstroom beter te vormen en de prestaties verderop de auto te verbeteren (ter vergelijking: oude specificatie in de inzet).

Hieronder een videosamenvatting van de veranderingen die Ferrari heeft doorgevoerd voor de Grand Prix van Japan.