Tech analyse: De spagaat waarin Ferrari verkeert

De ingrijpende reglementsveranderingen in 2017 vereisen veel aandacht maar ondertussen neemt de druk in Italië met de dag toe vanwege het uitblijven van resultaten. Il Presidente Sergio Marchionne eist succes, zowel op de korte als op de lange termijn.

Het vertrek van technisch directeur James Allison, halverwege het seizoen, was een bittere pil. Deze positie heeft een grote invloed op de werkwijze van het Italiaanse team. Sinds het vertrek is de structuur van de technische afdelingen veranderd, aangezien er geen capabele vervanger gevonden werd. De verantwoordelijkheden zijn nu verdeeld over meerdere personen. Zo heeft het vertrek van een teamlid in de toekomst minder invloed. Het zal echter even duren voordat deze nieuwe structuur optimaal werkt. En tijd heeft een Formule 1-team niet: stilstand is immers achteruitgang.

De afgelopen races zat Ferrari in een spagaat. De legendarische renstal wilde zowel de fundamentele zwakke plekken van de SF16-H ontdekken en oplossen, de snelheid in de kwalificatie en races verbeteren en daarnaast conceptuele ideeën voor het seizoen 2017 uitproberen. Misschien iets te ambitieus.

Beide kanten van de pitbox moeten bereid zijn om een deel van hun eigen programma op te offeren voor het algemene doel. En daar profiteert Kimi Raikkonen van. De Fin heeft de afgelopen periode sterker gepresteerd dan teamgenoot Vettel. Een deel van de verklaring is vrij eenvoudig: de Fin heeft minder ontwikkelingswerk verricht dan zijn Duitse teammakker. Waar Vettel in de vrijdagtrainingen bezig was met experimenten voor 2017, kon Raikkonen zich na enkele runs alweer concentreren op het afstellen van zijn auto voor de aanstaande kwalificatie en race.

Ferrari SF16-H vergelijking brake ducts

Afbeelding: Giorgio Piola

Ferrari heeft zich in de trainingen niet alleen beziggehouden met het testen van nieuwe elementen, maar heeft ook back-to-back vergelijkingen uitgevoerd met bestaande elementen. In Brazilië ging de aandacht vooral uit naar de koeling van de achterremmen en de aerodynamische stabiliteit. De verticale zijwand van de brake duct waarmee Ferrari al sinds China rijdt, werd vervangen door een veel kleiner element. Daardoor kwam het vleugeltje onderaan los te staan en werd de luchtstroom minder onderbroken. De inkorting houdt echter ook in dat de luchthapper minder lucht ontvangt. Een compromis tussen aero versus koeling, ditmaal gewonnen door de laatste partij.

Ferrari SF16-H, detail

Foto: Giorgio Piola

De evaluatie van de verschillende configuraties van de brake ducts had nog een andere reden: een aanpassing aan de vloer van de SF16-H. De vorm van het vinnetje op de vloer, net voor en naast de achterband, is aangepast. Het lijkt slechts een minimale aanpassing, maar de gevolgen kunnen behoorlijk groot zijn. Dit gedeelte van de vloer is voorzien van diverse elementen om de luchtstroming die afkomstig is van de achterband te beïnvloeden. Wanneer er geen maatregelen genomen worden, werkt de lucht afkomstig van de band vernietigend voor de diffuser, een effect dat bekendstaat als ‘tyre squirt’. De rotatie en deformatie van de band onder druk zorgt ervoor dat lucht lateraal in het pad van de diffuser wordt ‘gespoten’, wat de vorm van de luchtstroom aantast en een negatief effect op de prestaties heeft. Dat resulteert in instabiliteit en mindere prestaties.

Door verschillende configuraties van de brake duct te vergelijken terwijl beide auto’s voorzien waren van de nieuwe vin, kreeg de Scuderia een goed beeld van de luchtstromingen. Belangrijke informatie met het oog op 2017, wanneer Ferrari toch echt weer mee wil doen om de titel.