Eindrapport Sebastian Vettel: Te hoge foutenlast als Ferrari-kopman

Sebastian Vettel in het seizoen 2018:

Positie in het wereldkampioenschap: 2
Aantal WK-punten: 320
Beste resultaat: overwinning (Australië, Bahrein, Canada, Groot-Brittannië, België)
Beste startpositie: pole-position (Bahrein, China, Azerbeidzjan, Canada, Duitsland)

Toen Sebastian Vettel eind 2014 tekende bij het illustere team uit Maranello had hij slechts één doel voor ogen: in de voetsporen van Michael Schumacher treden en als Duitser de wereldtitel naar Italië brengen. Zijn vier wereldtitels in dienst van Red Bull zijn natuurlijk van onschatbare waarde, maar die ene in het magische rood zou eigenlijk nog vele malen specialer zijn. Vettel wil het steigerende paard bij de hand nemen en eigenhandig een einde maken aan de jaren van droogte bij Ferrari. Hij kreeg in 2018 een reële kans voorgeschoteld, maar kon hem wederom niet grijpen. Een kroniek van ‘net niet’.

Deze conclusie leek in de eerste seizoenhelft nog ver weg. Vettel zegevierde viermaal en stond halverwege tamelijk riant aan de leiding in het wereldkampioenschap. Tel daarbij op dat Ferrari over de beste krachtbron beschikte en niets leek een groot succes meer in de weg te hoeven staan. De Formule 1 is echter zelden tot nooit zo’n simpele optelsom en dat bleek ook in 2018 maar weer eens. Zowel Vettel als Ferrari zakten de tweede seizoenshelft weg en zagen het momentum uit handen glippen richting een zeker Zilverpijl uit Stuttgart.

Tekst gaat verder onder de video:

De wijze waarop dit gebeurde, vertoonde veel gelijkenissen met vorig jaar. Toegegeven, Ferrari beschikte ditmaal over een betere auto dan in 2017, maar op individueel vlak is er niet veel veranderd. Vettel lijkt op beslissende momenten nog weleens te verkrampen en onder de druk te bezwijken. Vorig seizoen gebeurde dat vooral in Singapore, waar hij de start nogal onbesuisd naar binnen kneep en naast zichzelf ook teamgenoot Kimi Raikkonen en Max Verstappen elimineerde. Deze jaargang gebeurde iets vergelijkbaars zelfs meerdere malen. Op Monza – met de druk van duizenden tifosi vol op de ketel – vergaloppeerde hij zich met een merkwaardige actie in de eerste ronde, terwijl hij op Suzuka en het Circuit of the Americas te enthousiast (lees: te gretig) was in duel met een Red Bull-coureur. In combinatie met eerdere misstappen op Paul Ricard en Hockenheim bleek het funest.

Het is een schril contract met voornaamste rivaal Lewis Hamilton, die dit jaar nauwelijks fouten maakte en zich als een ware heerser van de sport door de tweede seizoenshelft baande. Vettels te hoge foutenlast dringt zelfs de vraag op of hij nog wel de geschikte kopman voor de Scuderia is en de aangewezen persoon om wereldtitel naar Maranello te brengen. Voor de beantwoording van deze vraag moeten we wel overschouwen dat Ferrari met hem als vooruitgeschoven coureur wel degelijk grote stappen heeft gemaakt. Desalniettemin levert de eindafrekening tot dusverre niet het gewenste resultaat op, terwijl hij in 2018 wel grotendeels kampioensmateriaal in handen had. Het geheel maakt één ding duidelijk: Vettel moet zijn foutenlast omlaag brengen om met jonge hond Charles Leclerc naast zich nog steeds de onbetwiste kopman van de Scuderia te blijven en om zijn rode droom te kunnen vervullen.

*De rapportcijfers zijn het gemiddelde van de beoordeling van onze vijf Formule 1-redacteuren van nl.motorsport.com.

Erwin Jaeggi: 8,0
Filip Cleeren: 7,5
Rahied Ishaak: 5,0
Ronald Vording: 6,5
Casper Bekking: 6,0