Retro: Ratzenberger, het verdriet van Oostenrijk

Roland Ratzenberger was een goedlachse Oostenrijker, die via vele omzwervingen in de Formule 1 was beland. Hij was via Engeland naar Japan gegaan, om uiteindelijk voor Simtek gevraagd te worden. Simtek was destijds het team van Nick Wirth, de huidige technisch directeur van Virgin Racing. Aan de plaats op de grid hoefde hij dit jaar niet te wennen, want ook de Simteks waren bepaald geen reuzendoders. Ratzenberger wist zich niet eens te kwalificeren voor de eerste race van 1994 in Brazilië. 

 

Voor de volgende race, op het circuit van Aida in Japan, lukte het wel. Ratzenberger kende als enige coureur van het veld de baan, omdat hij eerder in Japan had geracet. Hij zou zijn eerste Grand Prix uitrijden en als elfde finishen.

Op het circuit van Imola hoopte hij op een herhaling van die prestatie. Op vrijdag werd de paddock opgeschrikt door een spectaculaire buiteling van Rubens Barrichello in zijn Jordan. Het liep goed af voor de Braziliaan, die weliswaar zijn neus brak, maar niks anders. En dat had, gezien de zeer onzorgvuldige wijze waarop de marshalls zijn auto rechtop zetten, heel anders kunnen zijn.

Tijdens de eerste kwalificatie, destijds op vrijdag, reed Ratzenberger de 25ste tijd. Tijdens de tweede kwalificatie ging het verschrikkelijk mis.

In een poging zijn tijd te verbeteren kwam Ratzenberger even naast de baan op zaterdagmiddag. Hierbij raakte zijn voorvleugel iets beschadigd, maar de Oostenrijker stampte door. De vleugel kon echter de enorme krachten in de bloedsnelle Villeneuve-bocht niet aan en brak af. De vleugel kwam onder de auto van Ratzenberger, waardoor de Simtek stuurloos rechtdoor schoot. De impact met de betonnen muur vond plaats met bijna 315 kilometer per uur. 

 

Toen de auto tot stilstand was gekomen en het hoofd van Ratzenberger slap tegen de zijkant van de cockpit viel, werd het stil in de huiskamers van de kijkers. De artsen waren snel ter plekke, maar ze konden niets meer doen. Hoewel het officieel heette dat Ratzenberger stierf 'op weg naar het ziekenhuis', stierf hij op het moment dat zijn hoofd de muur raakte. Het was de eerste dode in een Grand Prix-weekend sinds Riccardo Paletti in 1982.

De schok was gigantisch. De minuut stilte voorafgaand aan de start indrukwekkend. Het was het zwartste moment in de sport sinds lange tijd. Maar een kwartier na de start werd dat moment nog veel zwarter. In de cockpit van de Williams werd later nog een ontdekking gedaan. Ayrton Senna reed met een Oostenrijkse vlag. Hij zou hem gebruiken in de uitloopronde.

Dit artikel verscheen oorspronkelijk op GPUpdate.net.