Retro: Hoe Hakkinen twintig jaar geleden Monaco veroverde

Dat geldt ook voor tweevoudig Formule 1-kampioen Mika Hakkinen. De Fin won in 1998 op weg naar zijn eerste F1-titel in de nauwe straten van het iconische Monaco. Zoals altijd in het prinsdom was de pole-positie cruciaal: Hakkinen versloeg McLaren-teamgenoot David Coulthard met 0.339 seconde. De latere kampioen sloeg in de beginfase een klein gaatje naar de Schot, totdat Coulthard met een geplofte motor moest opgeven. De Flying Finn had een gezonde voorsprong op het achtervolgende duo Giancarlo Fisichella en Michael Schumacher. Toen de Duitser in aanraking kwam met de andere Benetton van Alex Wurz, was er geen vuiltje meer aan de lucht voor Hakkinen. Hij blikt terug op de voor hem bijzondere dag.

Mika Hakkinen, McLaren MP4/13

Foto: LAT Images

“Monaco 1998 was absoluut mijn beste race. Fysiek en psychologisch draaide de hele race om millimeters: geen fouten maken. Elke ronde veranderde het circuit: gele vlaggen, olievlaggen… Elke ronde was er wel iets. Dat vereiste een ongelofelijk concentratieniveau. In de kwalificatie streden David en ik om de pole-positie. Ik wist dat ik er in de laatste run vol voor moest gaan en een perfecte ronde moest neerzetten. Uit ervaring wist ik dat ik die race nooit ging winnen als ik niet vanaf pole mocht vertrekken.”

“Ik stak er al mijn energie in, al mijn… talent, om een perfecte ronde neer te zetten. Dat lukte. David was langzamer, drie of vier tienden. Het team had ook geweldig werk geleverd. In Monaco raak je soms de muur, ook al wil je dat niet. Het gebeurt gewoon. Het team had mechanische veranderingen aan de achterwielophanging doorgevoerd om problemen te voorkomen. De wishbones werden vervangen. Daar was ik heel erg blij mee want met nog zo’n vijf ronden te gaan raakte ik in Rascasse de vangrails. Het was een enorm harde klap. Ik dacht: ‘Dat was het dan, nu is er iets kapot’. Maar het team had met die aanpassingen mijn race gered. De auto was betrouwbaar tot de finish. Ik hoop niet dat ik nu een geheim van McLaren onthuld heb!”

“Het was briljant, echt briljant om daar op het podium te staan en te denken: ‘Ik heb de Grand Prix van Monaco gewonnen’. Die overwinning gaf het team nog meer vertrouwen. Ze waren er heel erg blij mee. Het winnaarsdiner in de Monaco Sporting Club was een geweldig feest. Als je eenmaal in Monaco gewonnen hebt, vergeet je dat nooit meer. Het geeft je ontzettend veel vertrouwen.”