Na de Tweede Wereldoorlog krabbelde West-Europa beetje bij beetje weer recht. In de jaren na de oorlog kwam de autosport op het vaste land stilaan weer op gang op stratencircuits. In Groot-Brittannië kregen talloze, inmiddels niet meer gebruikte, vliegvelden van de Britse luchtmacht een tweede leven. Ook op de RAF-luchtmachtbasis van Silverstone verving het gebrul van motoren dat van opstijgende Spitfires.

In 1946 vonden de eerste naoorlogse Grands Prix plaats en een jaar later zette de Association Internationale des Automobile Clubs Reconnus haar activiteiten verder onder de naam Fédération Internationale de l’Automobile. De in Parijs gevestigde autoclub schreef voor 1950 een heus wereldkampioenschap uit voor de regelmatigste rijders van het Grand Prix-circuit. De FIA stelde een kalender samen van zeven wedstrijden. De Amerikaanse Indy 500 op de oval van Indianapolis was een vreemde eend in de bijt met Amerikaanse regels en rijders, de zes Europese races werden gehouden volgens de in 1946 opgestelde Formule 1-reglementen.

Aan de start van de eerste WK-race Formule 1, de Britse Grand Prix in Silverstone, verschenen 21 wagens. Een rode brigade trok vanuit Italië als favoriet naar het snelle circuit in Northamptonshire. Niet Ferrari, dat pas in de tweede race in Monaco mee zou gaan doen, maar wel Alfa Romeo. Alfa kon bogen op de 158, de befaamde Alfetta met compressor die al voor de oorlog de lakmoesproef doorstond en doorontwikkeld werd.

Juan Manuel Fangio, Alfa Romeo en Luigi Fagioli leiden

Foto: LAT Images

De vierkoppige armada van Italianen Guiseppe Farina en Luigi Fagioli, Argentijn Juan Manuel Fangio en de Brit Reg Parnell bezetten de eerste startrij, die toen vier plaatsen telde. Farina pakte vanaf pole de allereerste WK-zege met een gemiddelde snelheid van 146,378 kilometer per uur. Na 70 ronden en ruim twee uur racen verschalkte hij Fagioli met twee seconden. Parnell zorgde voor een derde Alfa op het podium.

Prins Bira van Siam maakte een opgemerkte verschijning met een privéwagen van Maserati. De Thaise prins kwalificeerde zich als vijfde, maar verdween uit de race nadat hij zonder benzine stilviel. Prins Bira was de eerste en enige F1-rijder uit Thailand tot Alexander Albon in 2019 debuteerde bij Toro Rosso.

De legendarische Monegask Louis Chiron, een veteraan uit de Eerste Wereldoorlog die daarna begon te racen, zag de finish ook niet. De toen al bijna 51-jarige Chiron viel voor de helft van de race uit met zijn Maserati, net zoals de titelverdediger in de Britse Grand Prix, de Zwitser Toulo de Graffenried.

Naar schatting 200.000 kijklustigen volgen in Silverstone de eerste race van het wereldkampioenschap F1

Foto: LAT Images

België werd vertegenwoordigd door een Talbot van de 33-jarige in Londen opgegroeide Johnny Claes. De gentleman driver kwalificeerde zich met afstand als laatste op liefst 18 seconden van de snelste rijders, maar haalde wel de finish. Hij kwam op zes ronden achterstand als elfde en laatste van de finishers over de streep.

Na het volledig rode podium van Alfa Romeo waren de ereplaatsen voor het Franse duo Yves Giraud-Cabantous en Louis Rosier in hun Talbot. Zij eindigden op ruim twee ronden van de Italianen. De Fransen pakten als vierde en vijfde ook meteen de laatste punten mee. Met de Alfetta won Alfa Romeo uiteindelijk alle zes de Formule 1-wedstrijden. Farina en Fangio verdeelden de buit met ieder drie overwinningen, de eerste wereldtitel ging op punten naar de Italiaan, waarop Fangio het volgende seizoen aan zijn zegetocht begon met de eerste van vijf wereldtitels.

Na de eerste race in Silverstone volgden wedstrijden in Monaco, Bremgarten in Zwitserland, het Belgische Spa-Francorchamps, het Italiaanse Monza en Reims in Frankrijk. Tijden veranderen en de Formule 1 onderging door de decennia heen tal van gedaantewisselingen. Silverstone, Monaco, Spa en Monza groeiden echter uit tot historische peilers van de sport en zijn er vandaag nog steeds bij op de WK-kalender.

Yves Giraud-Cabantous, Lago-Talbot T26C-DA

Uitslag GP van Groot-Brittannië 1950

	#	Coureur	Wagen	Ronden	Tijd/Verschil	Uitgevallen	Punten
1	2	Giuseppe Farina	Alfa Romeo 158	70	2:13.23.6		9
2	3	Luigi Fagioli	Alfa Romeo 158	70	+2.6		6
3	4	Reg Parnell	Alfa Romeo 158	70	+52.0		4
4	14	Yves Giraud-Cabantous	Talbot Lago	68	+2 ronden		3
5	15	Louis Rosier	Talbot Lago	68	+2 ronden		2
6	12	Bob Gerard	ERA B-Type	67	+3 ronden		8
7	11	Cuth Harrison	ERA B-Type	67	+3 ronden		6
8	16	Philippe Etancelin	Talbot Lago	65	+5 ronden		4
9	6	David Hampshire	Maserati 4CLT	64	+6 ronden		2
10	10	Joe Fry / Brian Shawe-Taylor	Maserati 4CL	64	+6 ronden		1
11	18	Johnny Claes	Talbot Lago	64	+3 ronden
DNF	1	Juan Manuel Fangio	Alfa Romeo 158	62		Olielek
DNF	23	Joe Kelly	Alta GP	57		Niet geklasseerd
DNF	21	Prins Bira	Maserati 4CLT	49		Zonder benzine
DNF	5	David Murray	Maserati 4CLT	44		Motor
DNF	24	Geoffrey Crossley	Alta GP	43		Transmissie
DNF	20	Toulo de Graffenried	Maserati 4CLT	36		Motor
DNF	19	Louis Chiron	Talbot Lago	26		Koppeling
DNF	17	Eugène Martin	Talbot Lago	8		Oliedruk
DNF	9	Peter Walker / Tony Rolt	ERA E-Type	5		Versnellingsbak
DNF	8	Lesie Johnson	ERA E-Type	2		Compressor