Retro: Het leven van Bruce McLaren (1937-1970)

De naam McLaren wordt vandaag geassocieerd met het beroemde team uit Woking, Engeland. Het team met de smetteloze bureaus, het team met het knellende keurslijf, maar ook het team dat altijd een factor is om rekening mee te houden. De afgelopen jaren probeerde het team het imago wat op te poetsen door middel van de sympathieke Zak Brown, uitstapjes naar andere kampioenschappen met Fernando Alonso en een afscheid van de saaie zilveren kleurstelling, maar eigenlijk kennen wij het team van McLaren vooral van de manier waarop Ron Dennis de scepter zwaaide. Hij introduceerde de 'clean desk policy', waarbij alle medewerkers altijd een volledig opgeruimd bureau moeten hebben. Hij introduceerde 'Ronspeak', een manier van praten waar eenvoudige kwesties verpakt worden in nodeloos lange zinnen, waar zelfs de meest geslepen advocaat geen gaatje in kan vinden.

Toch gek dat dit team is opgericht door een bikkel uit Nieuw-Zeeland. Bruce McLaren behoorde tot een clubje durfals dat in de jaren '60 de harten van de fans, en de vrouwen, sneller deed kloppen. Wie McLaren wilde vinden in een groepje coureurs, moest alleen even zoeken naar die man die mank liep. Niet dat dat te maken had met het gevolg van een ongeluk, Bruce was geboren met een afwijking waar zijn ene been korter was dan de andere, maar het kenmerkte de man wel.

McLaren deed Europa voor het eerst achterover slaan door in een Formule 2 vijfde te worden in de Grand Prix van Duitsland van 1958. Destijds werd het Formule 1-veld nog al eens opgevuld met de Formule 2-jongens en dat McLaren op de Nordschleife mee kon met de besten, bleef niet onopgemerkt. Een jaar later zat hij in de Cooper en werd hij de jongste racewinnaar tot dan toe, toen hij won op Sebring. Dat record bleef staan totdat Max Verstappen zijn eerste race voor Red Bull Racing reed.

McLaren zou lang bij Cooper blijven, maar toen het duidelijk werd dat het team niet uit de neerwaartse spiraal kon komen, besloot hij in 1966 in zijn eigen auto aan de start te verschijnen. De eerste bolide wat nog wit, maar nadien viel de knaloranje McLaren behoorlijk op. Pas in 1968 gold dat laatste ook voor de prestaties. McLaren won in België, teamgenoot Denny Hulme deed dat in Italië en Canada. Het team was gearriveerd.

McLaren had naast de Formule 1 nog een raceklasse waar hij graag in reed: de CanAm Series waren zo mogelijk nog waanzinniger dan de Formule 1 van destijds. Want waar de Formule 1 gebonden was aan regels, gold dat niet voor CanAm (Canadian-American Challenge Cup). Zo'n beetje alles mocht en dat was koren op de molen van McLaren, die aan het einde van de jaren '60 de scepter zwaaide. Hij en Hulme voerden de 'Bruce and Danny show' op, zoals de concurrentie het tandenknarsend noemde. Ze wonnen bijna alle races.

Maar de successen zouden abrupt eindigen. Op het circuit van Goodwood vloog McLaren op 2 juni 1970 van de baan in de M8D. De auto spinde en crashte tegen een betonnen baanpost. Bruce McLaren werd 32 jaar. Ruim vijftig jaar later klinkt zijn naam nog altijd op de paddock. Het team van McLaren behoort tot één van de meest succesvolle renstallen ooit. Het team lijkt in niets meer op de garagisten van destijds, maar het is nog altijd de stal van Bruce.