Analyse

Red Bull in 2019 van de troon gestoten als koning van de 'rake'

De ‘rake’ van een F1-wagen is een belangrijk, maar onderbelicht aspect. Red Bull Racing is op dit vlak een pionier, maar wat is ‘rake’ precies en wat voor invloed heeft het wanneer de coureurs eenmaal het asfalt opgaan?

Lewis Hamilton, Mercedes AMG F1 W10, voor Sebastian Vettel, Ferrari SF90, en Max Verstappen, Red Bull Racing RB15

Lewis Hamilton, Mercedes AMG F1 W10, voor Sebastian Vettel, Ferrari SF90, en Max Verstappen, Red Bull Racing RB15

Glenn Dunbar / Motorsport Images

Als er één ding uit de Grand Prix van Australië geconcludeerd kan worden, is het dat Red Bull op rechte stukken nauwelijks meer onder hoeft te doen voor Mercedes en Ferrari. Sinds de renstal met Honda samenwerkt zou het vermogenstekort grotendeels verholpen zijn. Dat Max Verstappen de Ferrari van Sebastian Vettel in Melbourne moeiteloos voorbij ging en in de zijspiegels van Lewis Hamilton verscheen, getuigde van de grote sprongen die Honda heeft gezet met haar motor. Maar hoe zit het met de verdere filosofie achter de RB15?

De filosofie achter Red Bulls ontwerpkeuzes

Het chassis behoorde de afgelopen jaren tot de besten op de grid, een majestueuze status die Red Bull al enige tijd met trots draagt en door schade en schande heeft verkregen. Elk team houdt er een eigen kijk op het ontwerp van de wagen op na, iets wat zit ingebakken in het DNA van het team en door de jaren heen gestaag evolueert. Zoals met veel meer in de Formule 1 geldt ook hier: verandering kost tijd. De winst in rondetijden waar de teams zo naarstig en voortdurend naar op zoek zijn, bevindt zich veelal op de grenzen van wat toegestaan en mogelijk is. Het is een kunst om te balanceren op die strak gespannen lijn met een wagen die wél legaal is, en dat ontspruit in het goede geval regelmatig in vernuftige uitvindingen van ontwerpers als Adrian Newey.

De RB15 volgt de filosofie van diens voorgangers en legt opnieuw de nadruk op veel downforce, een korte wielbasis en een hoge rake. Vooral de rake is een saillant aspect, want het is de hoek waarin de wagen leunt ten opzichte van het asfalt eronder. Vergelijk een Mercedes met een Red Bull en je ziet dat de achterkant van laatstgenoemde een stuk hoger staat dan de neus. De RB14 had een extremere hoek dan de W08, waardoor de luchtverplaatsing de bolide omlaag drukte en meer downforce creëerde. Op bochtencircuits waar veel downforce gewenst is, zoals in Singapore, Monaco en Hongarije, kwam de Red Bull niet toevallig het beste uit de verf.

De verschillen in rake in 2018:

Rake en wielbasis van de F1-bolides

Inmiddels hanteert Red Bull in dit opzicht niet langer de meest extreme visie, want Racing Point gaat samen met Renault vrolijk voor een hogere rake. De hoek van de RB15 staat op 1,93 graden, wat neerkomt op maximaal 131 millimeter bodemvrijheid. Die van de RS19 en RP19 op respectievelijk 2,04 en 2,15 graden, wat gelijk staat aan 136 millimeter en 141 millimeter. Dit komt zoals genoemd in bochten goed van pas, maar op rechte stukken zorgt de luchtweerstand voor lagere topsnelheid en acceleratie. Red Bull schijnt daar een truc voor te hebben: een dynamische afstelling met een lossere vering aan de achterkant zorgt ervoor dat de wagen in bochten een hogere rake heeft dan op lange, rechte stukken. Het gevolg: meer downforce in bochten, hogere snelheden op rechte stukken en dus meer allround.

Hoe kan het dat Mercedes dan toch de afgelopen vijf jaar op rij een kampioenswagen heeft gemaakt die over een geheel seizoen beter presteert? Dat heeft ten eerste met motorvermogen te maken, maar dat terzijde kiest de Duitse renstal ter compensatie van de mindere hellingshoek voor een langere wielbasis van 3.698 millimeter. De voor- en achterwielen van de W10 staan verder uit elkaar, waarmee de gehele wagen ook direct de langste van de Formule 1 is. 

Door die extra grootte verkrijgt de renstal toch een vergelijkbare hoeveelheid downforce die met name in snelle bochten voordeel oplevert. Circuits zoals die van Silverstone en Spa-Francorchamps passen zodoende goed bij het karakter van de Mercedes, die juist iets meer moeite heeft met langzame bochten door een verminderde wendbaarheid. Aan het andere eind van het spectrum bevindt zich Red Bull, dat in 2019 opnieuw voor de kortste wielbasis heeft gekozen (3.619 millimeter). Hieronder een overzicht met alle F1-teams door Auto Motor und Sport.

Rake en wielbasis van de F1-wagens in 2019

Team wielbasis (mm) hellingshoek hoogte achteras (mm)
Red Bull 3619 1,93 131
Haas F1 3621 1,59 111
Williams 3644 1,68 114
McLaren 3648 1,67 110
Ferrari 3653 1,64 113
Racing Point 3664 2,04 136
Renault 3672 2,15 141
Toro Rosso 3693 2,00 139
Alfa Romeo 3697 1,52 110
Mercedes 3698 1,16 84

Toch is dat spectrum in 2019 een stuk kleiner, want de teams liggen dichter bij elkaar dan voorheen, zowel qua prestaties als bovenstaande technologieën. Met de reglementswijzigingen van 2021 in het vooruitzicht kunnen de constructeurs dit seizoen en het volgende nog proberen alles uit de huidige concepten te persen voordat ze weer terug bij af zijn. Of daarmee de dominantie van de zilverpijlen doorbroken kan worden zal de tijd uitwijzen, maar de ingrediënten voor twee uiterst spannende seizoenen zijn aanwezig.

Sluit je aan bij de Motorsport community

Praat mee
Vorig artikel Marko: “Verstappen de snelste, maar nog niet de beste coureur op de grid”
Volgend artikel Gemeenteraad Zandvoort stemt unaniem in met overheidssteun F1-race

Beste reacties

Er zijn nog geen reacties. Wil je er één schrijven?

Meld je gratis aan

  • Snel toegang tot je favoriete artikelen

  • Stel alerts in voor breaking news en je favoriete coureurs

  • Laat je horen met de reactiemodule

Motorsport prime

Ontdek premium content
Abonneer

Editie

Nederland