Analyse: Hoe dichtte Red Bull-Honda de kloof met de concurrentie?

Max Verstappen won eerder deze maand de Grand Prix van Oostenrijk, waarmee hij de combinatie Red Bull-Honda de eerste zege bezorgde. Ook op Silverstone had de Nederlander het podium kunnen halen maar daar werd hij van de baan gekegeld door Sebastian Vettel. Zonder dat incident, en de tijdstraf in Monaco waar Verstappen als tweede over de streep kwam, had Red Bull-Honda in 50 procent van de GP’s het podium gehaald. Daarmee staat de combinatie nog altijd ruim achter op rivalen Mercedes (in elke race op het podium) en Ferrari (percentage van 80 procent) maar het is wel duidelijk dat Verstappen een steeds grotere bedreiging vormt. 

De rappe Hollander lijkt zelfs mee te kunnen gaan doen om de pole-posities. Op Silverstone - een circuit waar Red Bull Racing in het hybridetijdperk tot op heden traditioneel flink tekort kwam - stelde hij door een probleem met ‘turbolag’ twee tienden te hebben verspeeld, terwijl zijn achterstand op de pole 0,183 bedroeg. Honda verwacht dat euvel snel te kunnen verhelpen, waardoor de equipe nog dichter in de buurt kan komen van de overige topteams. 

Honda F1 technisch directeur Toyoharu Tanabe erkent verrast te zijn door de beperkte achterstand in Groot-Brittannië. Dat zou er volgens hem op kunnen duiden dat het gat ten opzichte van Mercedes niet zo groot is als gedacht. “Misschien, maar we moeten achterhalen in welke bochten of op welke rechte stukken onze tijden of snelheden beter zijn”, zei Tanabe in gesprek met Motorsport.com. “Dan kunnen we analyseren wat er goed en slecht was, wat de achterstand in de afgelopen zeven of acht races was. Dat is niet gemakkelijk te bepalen. Het lijkt erop dat het gat een stuk kleiner is dan eerder in het seizoen. Niet alleen in de race, maar ook in de kwalificatie. Maar er is geen simpel antwoord mogelijk.”

De duidelijke progressie van Red Bull

Een gedetailleerd antwoord over de vooruitgang van het pakket en de achterstand op de concurrentie vanuit het Honda-kamp laat dus nog even op zich wachten. Op het asfalt is de progressie echter duidelijk zichtbaar. De zege in Oostenrijk werd toegewezen aan de eigen kwaliteiten, maar tegelijkertijd kan niet ontkend worden dat Mercedes kampte met koelingsproblemen. Als Silverstone echter geen uitzondering blijkt te zijn, dan lijkt Red Bull het doel te hebben behaald om niet alleen op specifieke circuits de strijd aan te kunnen gaan met Mercedes en Ferrari. Dat was eerder in het hybridetijdperk wel het geval. Voorheen kon de formatie uit Milton Keynes zich enkel op specifieke banen meten met de absolute top, een gevolg van de achterstand van de Renault-motor. Op circuits waar het motorvermogen een grotere rol speelde, kon Red Bull zelden een vuist maken. Daar lijkt nu verandering in te zijn gekomen met de Japanse motorblokken.

Om de vooruitgang inzichtelijk te maken, maken we gebruik van de zogenaamde ‘supertijden’: de individuele snelste ronde van een team gedurende een raceweekend, omgezet in een percentage ten opzichte van de beste ronde. Daarmee kunnen we zien wie vooruitgang geboekt heeft of wie weggezakt is. 

Supertijden van de drie topteams in de Britse GP sinds 2014

Het laat tevens zien welke vooruitgang Red Bull gedurende dit seizoen geboekt heeft. De supertijd van 100,215 procent is namelijk de kleinste achterstand ten opzichte van de top in het hele seizoen. 

Onze tweede tabel toont de relatieve prestaties van Red Bull op Silverstone in de periode 2009-2013 om aan te tonen hoe ver de formatie in het huidige hybridetijdperk is teruggevallen.

Supertijden Mercedes, Ferrari en Red Bull in de Britse GP tussen 2009 en 2013

* Mercedes nam niet deel in 2009, Brawn-data gebruikt als beste Mercedes-aangedreven team

De supertijd van de Britse GP 2019 is het beste resultaat van Red Bull sinds 2011, de laatste keer dat het team de snelste tijd noteerde op Silverstone. De Britse omloop staat bekend om de snelle lay-out en de rondetijden zijn minder afhankelijk van langzame bochten dan op andere circuits het geval is. Op dat vlak is Mercedes dit jaar opvallend sterk dus we moeten afwachten of deze vooruitgang ook elders zo duidelijk zichtbaar is. 

Winst met de motor en het chassis

De veranderingen aan de RB15 hebben de recente Grands Prix voor de grootste vooruitgang gezorgd. Met name de nieuwe voorvleugel die in Oostenrijk werd geïntroduceerd resulteerde in een belangrijke stap voorwaarts. De balans is verbeterd en het algehele gripniveau neemt toe, waardoor Verstappen agressiever kan rijden, mits hij geen last van de ‘turbolag’ heeft. “We hebben zeker wat meer potentieel van de wagen benut”, bevestigt teambaas Christian Horner. “De auto gedroeg zich erg goed op dit circuit en was competitief op hoge en lage snelheden. Max was nog niet eerder zo dicht bij de pole. Zonder de vertragingen [van de turbolag] had hij misschien nog dichterbij kunnen staan. In de race zagen we zijn ware snelheid niet want hij zat 99 procent van de tijd vast achter een Ferrari.”

Ook Honda heeft progressie geboekt. De recent geïntroduceerde Spec 3 - goed voor iets meer vermogen - presteert elke race weer beter. “We hebben veel geleerd van vorig jaar. De kwaliteit van de calibratie is ook toegenomen”, aldus Tanabe. “Op alle circuits zijn er nog dingen die we kunnen leren. In trainingssituaties en onder raceomstandigheden. We kunnen nog leren waar we onze prestaties kunnen verbeteren. In Frankrijk, Oostenrijk en Groot-Brittannië zagen we vooruitgang ten opzichte van 2018.”

Red Bull en Honda sluiten uit dit jaar alsnog om de titel te kunnen strijden, maar een sterke tweede seizoenshelft van Verstappen zoals in 2018 - toen hij regelmatig op het podium stond en meedeed om de zeges - kan niet worden uitgesloten. Dat gaat ongetwijfeld voor spanning zorgen in het tot op heden door Mercedes gedomineerde seizoen maar, belangrijker nog, dat belooft veel goeds voor een spannendere titelstrijd in 2020.  

Met medewerking van F1-verslaggever Scott Mitchell

Honda: van 'GP2-engine' naar racewinnaar