Racelegende Phil Hill (81) overleden

De Amerikaanse racelegende Phil Hill is donderdag op 81-jarige leeftijd overleden in een ziekenhuis te Californië. De wereldkampioen van 1961 en drievoudig winnaar van de 24 uur van Le Mans leed aan de ziekte van Parkinson.

Hill werd op 20 april 1927 geboren en groeide op in Santa Monica, Californië, waar hij de rest van zijn leven zou blijven wonen. Het racen sprak al snel tot zijn verbeelding en zoals wel meer Amerikanen in die tijd, begon het allemaal op de zogenaamde 'dirt tracks'. In 1949 vertrok hij naar Engeland en kreeg hij een Jaguar XK120 van de Britse fabrikant, waarmee hij in Amerika de nodige successen behaalde. De sportscars lagen de Amerikaan sowieso wel goed, want nog voordat hij zijn Formule 1-debuut had gemaakt, had Hill al de 12 uur van Sebring en de 24 uur van Le Mans gewonnen.

[img,108230,right,Hill in Monaco, 1960]Hill was dus geen kleine jongen toen hij in 1958 zijn debuut maakte in de hoogste klasse van de autosport. In eerste instantie reed hij in Frankrijk nog voor het team van Jo Bonnier, maar vanaf de Grand Prix van Duitsland zat hij in een Ferrari. De laatste twee races van het seizoen leverde twee keer een derde plaats op voor de man uit Californië en dat stemde de grote Enzo Ferrari dik tevreden.

[img,108232,left,Hill voor teamgenoot Von Trips]De eerste overwinning voor Hill kwam in 1960, op de beste plek denkbaar voor een Ferrari-coureur: Monza. De overwinning was een bijzondere, want het was de laatste zege voor een auto met de motor voorin, een Ferrari Dino 246. Een jaar later kende Hill zowel zijn grootste triomf, als zijn grootste verlies. Dankzij twee zeges en een flinke lading podiumplaatsen werd Hill kampioen, maar de race die een feestje had moeten zijn, veranderde al snel in een nachtmerrie zonder proporties.

[img,108229,right,Hill in Monza, 1961]De Grand Prix van Italië in 1961 behoort nu nog steeds tot een van de zwartste autosportevenementen die ooit is gehouden. In de tweede ronde haakten Jim Clark en Hill's teamgenoot Wolfgang von Trips in elkaar, waardoor de Ferrari onbestuurbaar het publiek in vloog. Von Trips, de enige rivaal van Hill in de strijd om de titel, kwam om het leven en de dol geworden Ferrari sleurde veertien mensen mee de dood in. Bizar genoeg werd de race niet gestopt en toen Hill als winnaar onder de finishvlag doorging was hij kampioen, maar reden tot feesten was er niet. Zeventien jaar later zou zijn landgenoot Mario Andretti op hetzelfde circuit en onder dezelfde omstandigheden wereldkampioen worden. Dit keer was het in een Lotus en stierf Andretti's teamgenoot Ronnie Peterson.

Die trieste Italiaanse Grand Prix zou zijn laatste overwinning zijn en de befaamde Ferrari Sharknose kon in 1962 niet meer dezelfde potten breken als een jaar eerder. De podiumplaatsen in Zandvoort, Monaco en Spa-Francorchamps waren de enige keren dat hij dat jaar punten kon scoren. Nadat Enzo Ferrari hem openlijk had geschoffeerd vertrok Hill in 1963 naar het team van ATS, opgericht door oude Ferrari-werknemers die eerder dat jaar waren vertrokken om dezelfde reden als Hill later zou doen. Het werd geen succes en Hill kon zich niet mengen in de strijd om punten, laat staan de zege.

[img,108231,left,Hill in 2005]Een jaar later vertrok Hill naar het team van Cooper, dat in 1959 en 1960 twee keer kampioen werd, maar inmiddels alweer een tijdje droog stond. Ook hier kon de Amerikaan niets inbrengen en een puntje in de Grand Prix van Engeland was zijn enige succesje. Hierna hield Hill de Formule 1 voor gezien. Hij bleef nog wel betrokken bij de autosport als schrijver en als gastheer tijdens races, waar hij toeristen een rondleiding gaf. Hill was een bekend gezicht op de paddock, waar hij nog regelmatig kwam.