"Problemen met Renault-motor waren te verwachten", stelt Sainz

Toro Rosso rijdt dit jaar weer met de motoren van Renault, na een seizoen met een jaar oude Ferrari-krachtbronnen te hebben geracet. Veel kilometers maken om waardevolle data te vergaren luidde het devies voor de eerste wintertest. Helaas is het daar niet echt van gekomen. Op de eerste twee dagen kwam het team tot een totaal van 117 ronden, op dag drie verloor Sainz veel tijd vanwege een probleem met de motor. 

Renault heeft in de wintermaanden het ontwerp van de krachtbron volledig aangepast, waardoor de problemen niet onverwacht kwamen. Sainz baalt van de situatie maar zal niet klagen wanneer blijkt dat de 2017-spec in Melbourne een grote stap voorwaarts blijkt te zijn: “We wisten dat de eerste testweek lastig zou worden”, erkende de Spanjaard. “Zeker omdat de motor volledig nieuw is. We beginnen hier bijna vanaf nul, dus we wisten dat het niet eenvoudig zou worden. Uiteraard hadden we graag wat meer ronden gereden maar we moeten hen de tijd geven. Het hele team zal bevestigen dat we graag meer kilometers hadden gemaakt. Renault heeft echter een nieuwe krachtbron ontwikkeld, die volgens hun voorspellingen een goede stap voorwaarts is. Zolang die stap in de eerste race gemaakt wordt, zal ik zeker niet klagen.”

Betrouwbaarheid moet beter om limieten op te kunnen zoeken

Sainz erkent dat de druk voor de tweede testweek hoog is. Zowel Toro Rosso als Renault hebben behoefte aan veel kilometers: “Het belangrijkste is om de betrouwbaarheid te verbeteren. Renault weet als geen ander dat daar de grootste winst te behalen valt. Ik wil de druk niet opvoeren want zij zijn zich daarvan bewust en zij weten dat we behoefte hebben aan veel ronden.”

De talentvolle rijder is tevreden met de STR12 maar heeft vooralsnog geen flauw idee waar het team staat ten opzichte van de concurrentie: “Op het moment dat we de snelheid wat wilden gaan opvoeren, moesten we stoppen met een motorprobleem. Dat is zonde. Nu is de tijd aangebroken om kilometers te maken maar dat is niet gelukt. Pas wanneer ik langere stints kan rijden, met minimaal tien tot vijftien ronden om te zien hoe de banden slijten, kan ik de limieten gaan opzoeken.”