Nostalgie

Prost Grand Prix: kroniek van een kort Frans avontuur

Het is vandaag precies 19 jaar geleden dat er een eind kwam aan de droom van Alain Prost. De renstal van de viervoudig wereldkampioen ging op 22 november 2001 definitief kopje onder.

Nick Heidfeld, Prost AP03 Peugeot

Nick Heidfeld, Prost AP03 Peugeot

Motorsport Images

Zoals zoveel coureurs zocht Prost aan het einde van zijn indrukwekkende Formule 1-carrière naar een vervolg in de sport die hem zoveel had gebracht. Eind 1991 was hij ontslagen door Ferrari en omdat hij voor het seizoen '92 geen stoeltje had, nam de Fransman een kijkje bij Ligier met het idee om er coureur-eigenaar te worden. Hij testte zelfs incognito de JS37, maar er kon geen akkoord worden bereikt en in 1993 stapte Prost voor nog één laatste seizoen (en zijn vierde wereldtitel) in bij Williams.

1997: Een nieuw avontuur

Prost Grand Prix met Olivier Panis en Shinji Nakano

Prost Grand Prix met Olivier Panis en Shinji Nakano

Photo by: Ercole Colombo

De contacten met Ligier bleven echter warm en na het definitieve afscheid als coureur in 1993, kreeg hij in februari 1997 de kans om het team – inmiddels in handen van Flavio Briatore – te kopen. In allerijl werden de Ligier-stickers van de auto gehaald en vervangen door het logo van Prost Grand Prix. Coureurs dat seizoen waren Shinji Nakano en Oliver Panis. Die laatste had een jaar eerder in dezelfde auto de GP van Monaco gewonnen, maar moest halverwege het seizoen bij Prost na een crash tijdelijk worden vervangen door Jarno Trulli. Dat het het team ernst was bleek wel uit het feit dat er een voorcontract was getekend met Peugeot dat vanaf 1998 de motoren zou leveren.

1998: Peugeot stapt aan boord

Olivier Panis, Prost Peugeot AP01 opgave

Olivier Panis, Prost Peugeot AP01 opgave

Photo by: Sutton Images

De hooggespannen verwachtingen konden echter niet worden waargemaakt. Waar het team in ’97 met de beproefde Mugen Honda-motor nog 21 punten en twee podiums behaalde, daar was de betrouwbaarheid  van de Peugeot dusdanig slecht dat er aan het einde van het seizoen slechts één punt op het scorebord prijkte. Het had overigens niet veel gescheeld of Prost had niet eens het volledige seizoen kunnen rijden: de AP01 kwam aan het begin van het seizoen niet door de crashtest en kon pas op het laatste moment in Australië aansluiten voor de seizoensopener.

1999: Onverwacht succes

Alain Prost, links en Jarno Trulli vieren hun tweede plaats

Alain Prost, links en Jarno Trulli vieren hun tweede plaats

Photo by: Sutton Images

Voor 1999 werd de ervaren ontwerper John Barnard aangetrokken als adviseur en onder zijn leiding leek het er even op dat de weg omhoog was ingeslagen. Trulli en Panis waren – net als een jaar voorheen – de vaste coureurs en konden hier en daar puntjes sprokkelen. De grootste opsteker kwam op de Nürburgring waar Trulli als tweede finishte, achter Johnny Herbert in een auto van die andere oud-kampioen, Jackie Stewart. Het puntentotaal kwam daarmee op negen.

2000: Oud en nieuw

Nick Heidfeld, Prost AP03 Peugeot

Nick Heidfeld, Prost AP03 Peugeot

Photo by: Rainer W. Schlegelmilch

In 2000 werden Panis en Trulli vervangen door Jean Alesi en Nick Heidfeld, die zijn debuut maakte in de Formule 1. Het werd opnieuw een dramaseizoen waarin Alesi slechts vijf van de 17 races wist uit te rijden en Heidfeld niet verder kwam dan zes classificaties. Niet alleen de coureurs botsten letterlijk – in Australië reden ze elkaar van de baan – ook de relatie tussen Prost en ontwerper Alan Jenkins en het partnerschap met Peugeot lagen onder vuur.

2001: de finish in zicht

Heinz-Harald Frentzen, Prost Acer AP04

Heinz-Harald Frentzen, Prost Acer AP04

Photo by: Sutton Images

Aan het einde van het seizoen vertrok Heidfeld naar Sauber en voor 2001 werd een handjevol coureurs naast vaste rijder Alesi geplaatst. Heinz-Harald Frentzen, Gaston Mazzacane, Luciano Burti en Thomas Enge mochten allemaal meerdere Grands Prix voor hun rekening nemen. De Peugeot-stickers op de krachtbronnen waren inmiddels vervangen door Acer-gelabelde exemplaren van Ferrari, maar veel hielp dat niet. Aan het einde van het jaar had het team vier punten en een negende plaats in het constructeurskampioenschap bijeen gereden.

Het vertrek van tabaksmerk Gauloises aan het einde van 2000 had een flink gat geslagen in de begroting en de schulden begonnen zich op te stapelen. Op 22 november 2001 plaatste de rechtbank van Versailles de stal in surséance van betaling wat de facto het einde betekende. Prost vocht nog tot februari 2002 aan een doorstart, maar vlak voor het nieuwe seizoen viel definitief het doek.

Lees ook:

Sluit je aan bij de Motorsport community

Praat mee
Vorig artikel Analyse: F1 wil coronaschade wegpoetsen, maar kalender te ambitieus?
Volgend artikel Vettel denkt dat F1 voortrekkersrol kan spelen bij verduurzaming

Beste reacties

Er zijn nog geen reacties. Wil je er één schrijven?

Meld je gratis aan

  • Snel toegang tot je favoriete artikelen

  • Stel alerts in voor breaking news en je favoriete coureurs

  • Laat je horen met de reactiemodule

Motorsport prime

Ontdek premium content
Abonneer

Editie

Nederland