OTD: Ferrari veroorzaakt heisa met teamorders in Oostenrijk

Barrichello was vanaf pole gestart en reed zowat de hele race aan de leiding, tot de orders doorkwamen via zijn radio. Barrichello weigerde eerst om plaats te maken, maar gaf uiteindelijk toch gehoor aan de oproep van de Scuderia. Alleen deed hij dat op zo’n manier dat er geen twijfel over mogelijk was over wat er precies aan de hand was. Bij het uitkomen van de laatste bocht ging hij ostentatief van het gas af en pakte Schumacher de overwinning met nog geen twee tiende voorsprong.

Die actie viel volledig verkeerd bij de fans en waarnemers. Boegeroep weerklonk vanaf alle banken, en in de pers en de paddock was er ook weinig begrip voor de beslissing van Ferrari. De Oostenrijkse Grand Prix was namelijk pas de zesde race van het seizoen en Schumacher had vier van de eerste vijf races al op zak gestoken. De consensus in de paddock was dus dat het beïnvloeden van het resultaat totaal onnodig was en de sport enkel in een kwaad daglicht stelde.

Dat vond ook de FIA, maar het vond in de reglementen geen stok om Ferrari mee te slaan. Teamorders waren op dat moment niet illegaal. Het kon enkel maar een boete uitdelen aan de Scuderia omwille van het podiumtafereel. In een poging om het publiek te sussen duwde Schumacher de kolkende Barrichello uit schaamte maar de hoogste trede op en gaf hem de trofee van de winnaar. Daarmee brak Ferrari het protocol en kreeg het team een forse geldboete van een miljoen dollar.

De FIA stond onder druk om een tweede Ferrari-gate te vermijden en besloot teamorders dan maar te verbieden. Die regel bleek echter moeilijk om op te volgen. Teams begonnen gecodeerde boodschappen te gebruiken, waarbij het moeilijk was om te bewijzen wat een teamorder was en wat niet.

 

In 2010 was het weer Ferrari dat in de schijnwerpers kwam te staan. Tijdens de Grand Prix van Duitsland werd de leidende Felipe Massa het volgende meegedeeld door zijn engineer Rob Smedley: "Felipe, Fernando is sneller dan jou.” De hele wereld had meteen door wat dat betekende, en Massa ging niet veel later aan de kant van de Spanjaard. Ferrari kwam andermaal ter discussie te staan en kreeg dit keer een boete van 100.000 dollar, al mocht Alonso zijn overwinning wel behouden.

De FIA had echter ook door dat gecodeerde teamorders de sport mogelijk nog meer in een slecht daglicht plaatsen en bovendien moeilijk zwart op wit te bewijzen waren. De juridische nasleep om aan te tonen wat wel en wat geen teamorder was, was meer een afleiding dan een oplossing. Eind 2010 besloot de FIA dan maar om het verbod op teamorders weer op te heffen. Sindsdien zijn die orders weer schering en inslag, vaak om kibbelende teamgenoten uit elkaar te houden en punten thuis te brengen. 

Ironisch genoeg ontstond de grootste controverse van de laatste tien jaar niet door een team dat orders uitvaardigde, maar net door rijders die weigerden gehoor te geven aan die orders. De Multi-21 saga van Red Bull, in de Grand Prix van Maleisië, ligt nog steeds vers in het geheugen. Mark Webber lag op Sepang gaan de leiding voor Sebastian Vettel. In een slopende race op een veeleisend circuit wilde Red Bull voorkomen dat de rijders nog een extra risicofactor zouden toevoegen en droeg het Webber en Vettel op om hun positie te behouden. Daar had Vettel geen boodschap aan en hij viel een niets vermoedende Webber gewoon aan.

Wat in elke rel rond teamorders vaak wordt vergeten is dat de Grand Prix-racerij nooit anders is geweest. Van oudsher was de sport een kampioenschap voor en door constructeurs, waarbij aanvankelijk de auto de grote ster was. Merken als Ferrari, Mercedes-Benz, Alfa Romeo, Maserati, Bugatti en Talbot maakten de dienst uit. Welke rijder precies won was van ondergeschikt belang. In de jaren '50 won Juan Manuel Fangio zelfs twee keer een race nadat hij mechanische pech had en een teamgenoot tijdens de race werd opgedragen om zijn auto af te staan.

Sindsdien zijn het de coureurs die zijn uitgegroeid tot de grote, dikbetaalde sterren en worden teamorders steeds minder aanvaard door het grote publiek. Het blijven echter de commerciële belangen van de teams en constructeurs, die jaarlijks bijzonder veel geld op tafel leggen, die de doorslag geven. Gelukkig zijn flagrante ingrepen zoals Oostenrijk 2002 zeldzaam gebleven.

Mark Webber en Sebastian Vettel, Red Bull Racing

Photo by: Charles Coates / Motorsport Images