OTD: De geboortedag van een Franse houwdegen

Guy Ligier – die in 2015 overleed – was een laatbloeier in de autosport: hij begon pas met autoracen toen hij al ver in de dertig was, na een succesvolle loopbaan als rugbyspeler en niet voordat hij een fortuin had verdiend met het aanleggen van autowegen.

Hij deed meerdere malen mee aan de 24 uur van Le Mans, en finishte in de top zes van een aantal Formule 2-races. In 1966 maakte hij de overstap naar de Formule 1, waarin hij een Cooper T81 reed. Hij brak zijn knieschijf, maar kwam in 1967 terug. Op de Nürburgring scoorde hij met een Brabham zijn enige punt in de koningsklasse van de autosport.

Guy Ligier, Cooper T81 Maserati

Foto: Motorsport Images

Ligier keerde terug naar de Formule 2, maar na de dood van zijn goede vriend Jo Schlesser trok hij zich helemaal terug. Het bloed kroop echter waar het niet gaan kon en in 1970 begon hij sportauto's te bouwen. Het leidde in 1976 tot de oprichting van het Formule 1-team Equipe Ligier. Uit respect voor zijn overleden vriend Schlesser, kregen al zijn F1-wagens de initialen JS mee.

Het team reed in de eerste twee jaren met slechte één auto en één coureur, Jacques Laffite die in 1977 met de JS7 het eerste grote succes van het team wist te behalen door de Grand Prix van Zweden te winnen.

Het succes leverde meer sponsorgeld op en vanaf 1979 was er geld genoeg om twee auto’s in te zetten en deed het team ook echt mee in de titelstrijd. Ligier won dat seizoen met Laffite en Patrick Depailler drie Grands Prix en het team werd derde in het constructeurskampioenschap. Een jaar later waren er nog twee overwinningen en zelfs een tweede plaats in het kampioenschap, achter Williams.

Na nog eens twee zeges in 1981, ging het langzaam bergaf met Ligier. Guy verkocht het grootste deel van zijn aandelen in het team in 1992-1993 en de rest in de daaropvolgende jaren. In 1996 was er een laatste opleving toen Olivier Panis in de straten van Monaco zijn JS43 naar de overwinning reed. Het team werd aan het einde van dat seizoen aan Alain Prost verkocht en ging verder door het leven onder de naam Prost Grand Prix.