Van der Garde over vastgoed, racen in Amerika en Viaplay

Aan de wand boven de sofa hangt een iconisch portret van Ayrton Senna op denim, gemaakt door de Britse kunstenaar Ian Berry. “Nummer veertien uit een gelimiteerde oplage”, vertelt Giedo van der Garde trots als we naar het bijzondere doek vragen. “De nummers één tot en met tien waren al weg, dus ik ben voor veertien gegaan.” Het getal veertien heeft een speciale betekenis voor hem, maar dat heeft natuurlijk met voetbal te maken. Van der Garde mag graag terugdenken aan een ontmoeting die hij met Johan Cruijff had bij een EK-wedstrijd.

We bevinden ons in de ontvangstruimte van Cravt Real Estate, de vastgoedonderneming waar de voormalig Formule 1-coureur sinds 2017 mede-eigenaar van is. Het kantoor staat in hartje Amsterdam. Als we door de jaloezieën naar buiten gluren, zien we het Concertgebouw en nog net een stukje van het Museumplein. Het is inmiddels zo'n vijf jaar geleden dat Van der Garde samen met zijn zwager Sep Talei Cravt Real Estate lanceerde.

“Nadat ik in 2015 uit de Formule 1 was gezet, had ik geen idee wat ik moest gaan doen”, geeft Van der Garde eerlijk toe. Het verhaal is bekend. Na in 2013 een seizoen voor Caterham in de koningsklasse van de autosport te hebben gereden, ging hij in 2014 als test- en reservecoureur bij Sauber aan de slag. In 2015 zou hij voor de Zwitserse renstal racen, maar het team trok zich niets aan van de overeenkomst die met de Nederlander was gesloten en kondigde doodleuk twee andere coureurs aan: Felipe Nasr en Marcus Ericsson. Van der Garde vocht de beslissing van Sauber aan bij een Zwitsers tribunaal en kreeg gelijk, waarna in de week voor de seizoensopener in Australië ook een rechter in Melbourne oordeelde dat het team hem moest laten racen. Op vrijdagochtend poseerde Van der Garde in een Sauber-overall van Ericsson in de paddock van Albert Park, maar hij zou die dag en ook later in het weekend niet in actie komen. Op zaterdag kwam naar buiten dat de zaak alsnog zou worden geschikt.

“Ik heb daarna drie maanden lang gefeest om het allemaal te verwerken”, blikt Van der Garde terug op misschien wel de moeilijkste periode uit zijn leven. “Je weet dat je één ding heel goed kan en dat is racen. Vanaf mijn negende tot aan mijn dertigste lag daar alle focus op. Als dat plotseling wegvalt, is het moeilijk om te bedenken wat je verder nog wil doen met je leven. Het ging een tijdje niet zo goed met me. Ik was een beetje aan het flierefluiten.”

Onder de vleugels van Boekhoorn

Het was Marcel Boekhoorn die zijn schoonzoon tot de orde riep en hem aanspoorde om het bedrijfsleven in te gaan. “Hij zei tegen me: ‘Je moet weer iets hebben in je leven waar je vrolijk van wordt en houvast aan hebt, zoals je dat met sport ook altijd hebt gehad.’ Ik was als coureur natuurlijk elke dag aan het trainen, op mijn voeding aan het letten en aan het kijken hoe ik mezelf verder kon verbeteren. Vanaf de karting tot en met de Formule 1 was ik constant met de sport bezig. Marcel, die naast mijn schoonvader ook gewoon één van mijn beste vrienden is, maakte me duidelijk dat ik diezelfde toewijding en energie in een carrière in het bedrijfsleven kon steken. Hij stelde voor dat ik driekwart jaar met hem mee zou lopen, als een soort van rechterhand. Ik zou bij elke meeting aanwezig zijn. Ik zag dat in eerste instantie niet zitten. ‘Ben jij niet hartstikke druk? Ik vind het eigenlijk wel lekker om even niets te doen’, was mijn antwoord. Maar hij nam daar geen genoegen mee. ‘Het is goed voor je’, zei hij. Uiteindelijk stemde ik in.”

Het was een beslissing waar Van der Garde geen seconde spijt van zou krijgen. Zo’n negen maanden lang volgde hij zijn schoonvader overal naartoe en zat hij eerste rang bij elke deal die de uiterst succesvolle ondernemer en investeerder sloot. “Die driekwart jaar was bijzonder om mee te maken”, reflecteert Van der Garde. “Alles was nieuw voor me. Het was een onwijs leerzame periode. Marcel is natuurlijk een van de besten in Nederland als het gaat om zaken doen. Ik leerde hoe een deal tot stand komt, hoe een due diligence in elkaar steekt, hoe bedrijfsprocessen eruit zien en hoe je financiële cijfers moet lezen.” Aan het einde van het driekwart jaar bood Boekhoorn Van der Garde een baan aan bij zijn investeringsmaatschappij Ramphastos. Hoe dankbaar hij ook was voor alle geleerde lessen, bij schoonvader op de loonlijst staan zag Van der Garde niet zitten. “Ik had bij mezelf zoiets van: alles leuk en aardig, maar ik begin liever voor mezelf!”

De geboorte van Cravt Real Estate

Van der Garde rolde vervolgens de wereld van de vastgoed in. “Dat begon eigenlijk met dat ik zelf een huis had gekocht dat we gingen verbouwen en mijn vrouw Denise ging inrichten. Toen we dat huis op een gegeven moment verkochten, hadden we allebei zoiets van: dit is wel handel!”, lacht Van der Garde. Het werd serieuzer toen een vriend een pand kocht in Amsterdam en vroeg of hij mee wilde doen. “Dat deed ik en twee maanden later kocht ik zelf een pand.”

Het waren de eerste projecten van Cravt Real Estate, dat Van der Garde met zwager Sep begon. “Hij was net afgestudeerd en had niet echt een idee wat hij moest gaan doen. Tijdens een vakantie vroeg ik hem of hij niet samen met mij een bv wilde beginnen, en zo geschiedde”, aldus Van der Garde, die heel blij is met zijn compagnon. “Hij is heel slim, contactueel sterk en goed met cijfers. En dingen die ik niet leuk vind om te doen, vindt hij wel leuk, en omgekeerd. Ik ben meer commercieel ingesteld dus ik sluit de deals. Vervolgens moet alles gecheckt worden en daar is hij heel goed in. Zo vormen we de perfecte combinatie. Daarnaast zijn we ook nog eens familie, waardoor we elkaar blindelings kunnen vertrouwen.” Het eerste project aan de Jan Willem Brouwerstraat in Amsterdam-Zuid was meteen een schot in de roos. “We hebben er vier appartementen in gemaakt en die hebben we heel goed kunnen verkopen.”

Cravt Real Estate blijkt een echte familieaangelegenheid, want ook echtgenote Denise wordt bij de projecten betrokken, met haar interieurontwerpbureau Just Design. “Nadat wij iets hebben gekocht, zegt zij hoe de indeling moet worden, dus waar bijvoorbeeld de badkamer moet komen”, zegt Van der Garde. “Dat gaat perfect, want zij heeft een heel goed gevoel voor hoe een huis het beste kan worden ingedeeld, welke kleur er op de muur moet komen, wat voor tegels we in de badkamer moeten gebruiken en hoe de keuken eruit moet komen te zien, wat ontzettend belangrijke dingen voor ons zijn.” Want als het om de afwerking gaat, streeft Cravt Real Estate het allerhoogste niveau na. Van der Garde en co opereren namelijk in het topsegment van de woningmarkt.

'Snel handelen en een beetje mazzel hebben'

Inmiddels zijn zo’n tien Amsterdamse panden door Cravt Real Estate onder handen genomen. De zaken gaan goed, ondanks de coronacrisis en oorlog in Oekraïne. Het team is vorig jaar zelfs nog uitgebreid met junior projectontwikkelaar Coen de Jong. Van der Garde: “Het was wel even spannend met corona, omdat we niet wisten hoe alles verder zou gaan lopen. Maar achteraf heeft het ons niet echt pijn gedaan. De huizenprijzen zijn alleen maar verder gestegen. Vooral in Amsterdam is er echt sprake van schaarste. Dus telkens als er weer een paar gave en goed afgebouwde huizen op de markt komen, duikt men daar meteen bovenop.” Van der Garde is zich terdege bewust van het feit dat niet iedereen gelukkig is met de huidige situatie. “Ik snap dat er veel kritiek is op hoe het er dezer dagen in de huizenmarkt aan toegaat en daar proberen we ook naar te kijken. Het is alleen niet zo dat wij als bedrijf dé oplossing voorhanden hebben.”

Een succesvol project begint bij het vinden van het juiste pand. Van der Garde beschikt inmiddels over een aardig groot netwerk, waardoor hij geregeld tips krijgt. “Je moet soms ook net de mazzel hebben dat een bepaald project op je pad komt, zoals een pand dat we momenteel aan de Jan Luijkenstraat aan het renoveren zijn. Je moet dan snel kunnen handelen. Je moet je berekeningen maken en als de som onderaan de streep klopt en je hebt er een goed gevoel bij, is het zaak om meteen toe te slaan. Dan komt het vaak wel goed.“ Van het project aan de Jan Luijkenstraat zijn twee van de vier appartementen ‘onder de markt’ al verkocht. “Mensen bellen me op en zeggen: ‘Luister, ik weet dat je op dat adres aan het ontwikkelen bent, ik weet dat je mooie dingen maakt, kunnen we niet een keer komen kijken?’ Dat is altijd mogelijk en dan laat ik ze de plannen zien en vertel ik ze het bedrag wat ik ervoor wil hebben, met de kanttekening dat als het appartement de markt opgaat, ik er mogelijk nog meer voor kan krijgen, omdat er dan misschien wel overboden wordt. ‘Oh shit, nou ja, het ziet er mooi uit. Doe maar dan.’ Zo gaat het op dit moment. Het is een luxepositie, maar wel één waar we zelf keihard voor hebben gevochten door een goede naam als projectontwikkelaar in Amsterdam op te bouwen.”

Oude panden opknappen is niet zonder risico. Wanneer een renovatie eenmaal onderweg is, kan er soms meer werk in zitten dan vooraf geraamd. Zie het tv-programma Bouwval gezocht. Echt de plank misgeslagen met een pand, heeft Van der Garde nog niet. “Nee, al moet ik dat nu wel snel afkloppen! We hebben wel een appartement gehad dat na verbouwing minder opbracht dan we van tevoren hadden verwacht. We hebben daar nog steeds wel aan verdiend hoor, alleen niet zoveel als we hadden gehoopt. Maar dat moet je dan gewoon als leermoment zien. Voor de rest verloopt alles vooralsnog heel goed en ben ik ontzettend trots op hoe we het als team doen.”

Welke ambities er nog zijn met Cravt Real Estate? Van der Garde: “We beginnen steeds grotere dingen te doen. We hebben bij het Vondelpark al een bedrijfspand van meer dan duizend vierkante meter omgebouwd tot appartementen. We zijn nu in Nijmegen bezig met een project dat serieus de lucht ingaat en waar het dus om een flink aantal vierkante meters gaat, en we hebben een project in Amsterdam dat ook een behoorlijke oppervlakte beslaat. Het plan voor de komende tweeënhalf tot vijf jaar is dus om groter te gaan, en dan heb ik het over panden waar we tien of twintig appartementen in kunnen realiseren.” Veel verder dan dat wil Van der Garde eigenlijk niet kijken. “Ik zal niet mijn hele leven vastgoed blijven ontwikkelen“, weet hij al wel. “We zijn nu nog jong en we zitten er nu nog bovenop. Maar misschien dat ik op een gegeven moment de panden die ik koop wel aanhoud, als een soort belegging.” Over beleggen gesproken, Van der Garde is ook actief als investeerder in fondsen en private equity. “Ik kan er nog niet heel veel over zeggen, maar we hebben net een heel mooi bedrijf gekocht in de track-and-trace voor auto’s, scooters en fietsen”, doet hij uit de doeken. “Dat kwam toevallig op mijn pad. We zullen daar snel meer over naar buiten brengen.”

Tekst loopt door onder de foto

Villa Vondel, een project van Cravt Real Estate bij het Vondelpark in Amsterdam.

Kritiek op Viaplay

In de weekenden heeft Van der Garde er dit jaar een klus bij als Formule 1-analist bij Viaplay. Samen met Christijan Albers en Tom Coronel is hij een van de vaste gezichten naast presentatrice Amber Brantsen. “Ik moet zeggen dat het wel goed gaat”, zegt Van der Garde over de start van de nieuwe Nederlandse Formule 1-zender. “Je moet natuurlijk niet vergeten dat we op 1 maart pas echt begonnen zijn als team. We hebben hier en daar ook nog wel wat mensen nodig, dus het zit allemaal nog in de opbouwende fase.”

De afgelopen jaren schoof Van der Garde geregeld bij Ziggo Sport aan als gast. Een rol als vaste analist was iets waar hij stiekem wel van droomde. Dat Viaplay als nieuwe houder van de Formule 1-rechten bij hem aanklopte, kwam voor hem echter niet als een heel grote verrassing. “Ik heb een goede band met de familie Verstappen; ik heb met Jos samengewerkt in de karting in het jaar dat ik wereldkampioen werd en ken Max al sinds hij heel jong was. Daarnaast heb ik nog heel veel contacten in de Formule 1-paddock”, aldus Van der Garde, die voor de komst van Max Verstappen de laatste Nederlander was die in de koningsklasse actief was. “Bovendien vind ik het erg leuk om dingen begrijpelijk te maken voor de mensen thuis. Ik denk dat Viaplay om die redenen heel snel bij mij uitkwam, toen ze op zoek waren naar vaste analisten.” De zaak was snel beklonken. “We zijn twee keer koffie wezen drinken en toen waren we er met elkaar uit. Ik ben heel blij met de rol die ik nu heb.”

Van der Garde is bekend met de kritiek die met name op social media op Viaplay wordt geleverd. “Volgens mij kom ik zelf nog redelijk goed weg, maar dat komt waarschijnlijk doordat de mensen mij al kennen van de afgelopen jaren. Dat scheelt misschien”, merkt Van der Garde op. Geschrokken van het commentaar is hij verder niet. “Aan alles wat nieuw is, moeten mensen eerst nog even wennen. Ik snap het wel hoor. Als ik elke week met veel plezier naar een programma zou kijken en gewend ben dat daar steeds dezelfde mensen zitten, dan zou ik ook even achter mijn oren krabben als daar ineens een heel andere club zou zitten. Maar dit soort dingen gebeuren, de rechten gaan nou eenmaal soms over naar een andere partij.”

Van der Garde heeft de volste vertrouwen in Viaplay en de achterliggende NENT Group. “Ze hebben daar echt wel verstand van hoe ze zo’n programma moeten neerzetten. Ze hebben daar ruime ervaring mee in Scandinavië. Ik denk dat het heel veel potentie heeft”, aldus Van der Garde. “Ze hebben een waanzinnig mooie studio en de jongens en dame op het circuit doen het naar mijn mening ook goed. Je ziet ze elke keer groeien en beter worden. Dat is heel mooi om te zien. Kritiek houd je altijd, maar ik denk dat het vooral een stuk gewenning is. Natuurlijk kan het hier en daar wat beter, maar dat is volkomen normaal in dit stadium. We zijn pas anderhalve maand met elkaar bezig. Geef ons de tijd. Ik weet zeker dat we een hele vette show kunnen neerzetten.”

Vooral een kwestie van wennen dus. “Ik ben zelf ook met Olav Mol opgegroeid. Als je zijn stem ineens niet meer hoort, dan mis je die in het begin misschien even. Maar je moet af en toe ook jonge jongens de kans geven. En ik denk dat de jongens die ze nu op die plek gezet hebben, Nelson Valkenburg en Melroy Heemskerk, heel veel potentie hebben. Er moeten nog stapjes gemaakt worden, maar over een half jaar is iedereen aan ze gewend”, zo is de overtuiging van Van der Garde, die ook Albers en Brantsen nog wel verder ziet groeien in hun nieuwe rollen.

“Voor Christijan is het allemaal nog een beetje nieuw. Hij was de laatste jaren vooral druk als ondernemer. Maar hij geeft goede analyses, heeft veel technisch inzicht en weet alles goed te onderbouwen. Als ik kijk naar de eerste keer dat ik op tv was en dat vergelijk met nu, dan zit daar ook een verschil tussen. Dat kost gewoon wat tijd. Hetzelfde geldt voor Amber. Zij was nieuwslezer en presenteert nu ineens een F1-programma. Maar je ziet haar constant stappen maken.” Ook de onderlinge chemie zal volgens Van der Garde nog verbeteren. “Vergeet niet dat ze bij Ziggo Sport al een aantal jaren bezig waren en iedereen elkaar daar heel goed kent. Robert Doornbos en Rob Kamphues hebben inmiddels aan één blik genoeg, dan weten ze precies wat ze tegen elkaar moeten zeggen. En doordat ze zo goed op elkaar in gespeeld zijn, gaat het ook wat gemoedelijker.”

Doornbos liet zich onlangs kritisch uit op de analistenkeuze van Viaplay. Met name het feit dat men niet voor hem ging maar wel voor Tom Coronel, die geen race-ervaring heeft in de Formule 1, stuitte de Rotterdammer tegen de borst. Van der Garde reageert: “Natuurlijk heeft Robert wel iets neergezet in de afgelopen jaren. Hij heeft het echt heel goed gedaan. Ze zijn met de populariteit van de Formule 1 in Nederland meegegroeid en Robert heeft daar een mooie rol in gespeeld. Ik heb erg veel respect voor wat hij gedaan heeft. Maar het is verder niet aan mij wie er meegaat naar Viaplay en wie niet. Ik vind het ergens wel jammer hoor, want ik heb fijn samengewerkt met Robert. Maar met Tom is het ook fijn samenwerken. Dat is een prima kerel waar je erg mee kan lachen en analytisch is hij naar mijn mening ook erg goed. Ik denk zelf dat Viaplay wel een goede keuze gemaakt heeft.”

Racen in de States

Van der Garde is sinds 2017 actief als coureur voor Racing Team Nederland. Samen met onder andere Jumbo-eigenaar Frits van Eerd kwam hij drie seizoenen uit in het World Endurance Championship en doet hij nu mee aan het Amerikaanse IMSA. “Dat is ontzettend leuk. Die klasse is echt gaaf”, zegt Van der Garde over het racen in de VS. Zowel in de 24 uur van Daytona als de 12 uur van Sebring behaalde het team de tweede plaats. Van der Garde: “In Daytona hadden we moeten winnen. Dat was echt jammer. We hadden problemen met de motor. We verloren drie minuten doordat we de kop van de motor moesten vervangen. Uiteindelijk zijn we tweede geworden, op zeven seconden van de leider. Dat was heel zuur.” Ook in Sebring zat het tegen. “Mijn pace daar sloeg helemaal nergens op. Ik was gemiddeld negen tienden sneller dan de rest van het veld. We hadden alleen wat pech met neutralisaties. Frits zat achter het stuur toen we twee ronden op de leider verloren tijdens twee full course yellows. Om daarna nog terug te komen, is zo lastig. Maar we zijn uiteindelijk nog in dezelfde ronde als de winnaar gefinisht, op een minuut.”

“De competitie is echt wel zwaar en we rijden er op circuits waar we nog nooit zijn geweest, maar het is wel een gave uitdaging. IMSA-racen is echt heel cool”, zegt Van der Garde met pretlichtjes in de ogen. “Je hebt geen bandenwarmers en het gaat hard tegen hard; je mag elkaar aanraken en een tikkie geven. Het is vooral belangrijk dat je snel door verkeer kan gaan. Als je dat goed in de vingers hebt, ga je meteen hard. Ik vind het wel cool.” Later dit jaar wordt er nog gereden op Watkins Glen en Road Atlanta. “De circuits daar liggen mij wel”, zegt Van der Garde over de old school banen op de IMSA-kalender. “Ik ben een echte vechter in de auto en iemand die nooit opgeeft, ook al ben ik helemaal kapot. Heel veel mensen zeiden eerder al tegen me: ‘Als jij IMSA gaat doen, dan sta je te dansen in de paddock.’ En ze kregen gelijk.”

Het programma van de Endurance Cup van het IMSA is aanzienlijk minder intensief dan van het World Endurance Championship. Of dat bevalt? “Ja en nee. Het is op zich wel lekker als je elke maand een race hebt. Nu hebben we in juni pas weer een wedstrijd en doen we in totaal maar vier races, wat relatief weinig is. Maar het is prima voor nu. Ik had ook een aanbieding om weer in de European Le Mans Series te gaan rijden, maar die heb ik naast me neergelegd. Het was een goede deal, maar ik ben daar al een keer kampioen geworden, dus dat voelt dan toch als een stap terug. Bovendien heb ik het onwijs naar mijn zin met Frits. Als we in het vliegtuig zitten of ’s avonds aan het eten zijn, dan hebben we het over racen, waar ik hem veel over kan leren, maar zakelijk gezien kan ik natuurlijk weer veel van hem leren. Wat hij met Jumbo heeft neergezet, is ontzettend knap. Daarnaast hebben we heel veel lol met zijn allen. We lachen de ballen uit onze broek.”

Een uitgebreidere loopbaan in Amerika zit er voorlopig niet in. “Ik vind het leuk om ernaartoe te gaan en heb het er altijd naar mijn zin, maar ik zou niet in Amerika willen wonen. Het zou me echter niet verbazen als een paar topteams mij volgend jaar zouden bellen. Zo ben ik al gevraagd om met een hypercar te rijden. Maar ik heb daar niet echt trek in. Ik heb dat aanbod ook afgeslagen. Ik heb het ontzettend naar mijn zin met Frits en ben ondertussen iets aan het opbouwen in Nederland”, refereert Van der Garde naar Cravt Real Estate en zijn rol als analist bij Viaplay. “Moet ik dat allemaal opzij zetten om een paar races extra te kunnen doen? Nee, dat zie ik niet zitten.”

Van der Garde, die vorig jaar voor de tweede keer vader is geworden, is een gelukkig man. “Ik ben echt blij”, beaamt hij. ”Vroeger was het alleen maar racen, racen, racen, maar nu ben ik met veel verschillende dingen bezig, waar ik veel goede energie van krijg. En ik heb een onwijs leuk gezin. Mijn vrouw is lekker hard aan het werk en doet mooie dingen. En we maken veel tijd vrij om leuke dingen met ons vieren te doen, wat heel belangrijk is. Ik geniet echt van mijn leven. Het is elke dag feest.”