Onthuld: Het geheim achter een grote Ferrari-flop

In 1992 kende Ferrari met de F92A een van de moeilijkste seizoenen in de recente geschiedenis. De Scuderia scoorde 21 punten met slechts twee podiums in een seizoen vol problemen. Destijds werd de schuld voor de zwakke prestaties vooral gezocht bij de aerodynamica, en met name het concept van de dubbele vloer. Een interview met rijder Jean Alesi bracht echter een ander perspectief aan het licht. Met behulp van het inzicht van een van de designers van de Ferrari, Jean-Claude Migeot, achterhalen we het echte verhaal van wat er in 1992 gebeurde. 

Een van de suggesties is dat de oorzaak van de problemen lag bij de V12-krachtbron van de Italianen. "De motor kapte met een lek, waarbij er olie van de zuigerveren in de verbrandingskamer terechtkwam", vertelde Alesi aan Motorsport.com. "Dat zorgde voor een verlies van 40 of 50 pk. Maar volgens de traditie van Ferrari mocht het niet gezegd worden dat het de fout van de motor was. De fout werd bij de auto gelegd, wat jammer was want het concept was interessant.”

Ferrari F92A (644) 1992 exploded detail view

Illustratie: Giorgio Piola

Ferrari F92A double floor

Photo by: Giorgio Piola

De schuld voor het falen van de nieuwe wagen werd dus makkelijk bij een innovatief aerodynamisch pakket gelegd. De wagen kende opvallende sidepods die leken op de luchtinlaten van een straaljager. De wagen zag er totaal anders uit dat de andere auto's op de grid.

Sommigen beweerden dat de dubbele vloer van de wagen doorboog en zo de aerodynamica onstabiel maakte, waardoor de auto moeilijk te besturen was. Volgens Migeot was dat niet het geval. "De wagen was heel innovatief met een nieuwe V12 en het nieuwe chassis. Maar de problemen waren mechanisch: een gebrek aan vermogen door het lek in de zuigers. We hadden een extra olietank nodig om voldoende smeermiddelen te hebben om de finish te halen. Dat maakte het alleen maar moeilijker om de nieuwe mono-shock ophanging af te stellen."

Ferrari F92A mono shock

Photo by: Giorgio Piola

Frappant was dat de Dallara BMS, die de Ferrari V12-motor van het jaar ervoor gebruikte, hogere topsnelheden haalde. Het echte eureka-moment kwam er pas tijdens een test halfweg het seizoen. "We voerden met Alesi een hogesnelheidstest uit", getuigt Migeot. "We probeerden uit te zoeken waarom we geen goede topsnelheid konden halen. Ze monteerden de motor van het jaar voordien in de wagen en Jean stelde meteen dat het als een heel andere wagen aanvoelde met meer paardenkracht."

Ferrari F92A -F93A section comparison

Illustratie: Giorgio Piola

Door de 92A en 93A te vergelijken kunnen we vaststellen hoe de uitlaten verhoogd moesten worden om plaats te maken voor de innovatieve dubbele vloer. De radiatoren werden breder gemaakt om hun gebrek aan hoogte goed te maken. "We hebben gedemonstreerd wat de wagen kon in de regen op Magny-Cours. Iedereen stond op slicks en Jean was de laatste om naar de pits te gaan voor regenbanden. De F92A had veel grip, zelfs in de regen."

Ferrari F92B bottom

Illustratie: Giorgio Piola

Migeot legt uit dat Ferrari wist dat de wagen veel downforce leverde, maar dat pogingen om de wagen beter te begrijpen en te ontwikkelen de zaken er alleen maar erger op maakten. Zo kwam het met een versie van de dubbele vloer om te verifiëren dat de instabiliteit van wagen niet de oorzaak was van het de moeilijke wegligging. Daarna kwam het team met een transversale versnellingsbak. "Die was compacter, maar ook breder", duidt Migeot. "Daardoor verstoorde die de luchtstroom door twee kanalen. Daardoor werden we trager en trager.

Ferrari F92A gearboxes comparison

Photo by: Giorgio Piola

Ferrari F92A - F92AT comparison

Photo by: Giorgio Piola

“Het was een grote ontgoocheling, want ik werd de zondebok van een situatie waar ik geen vat op had. Het was heel jammer, want de F92A had een lange, vlakke bodem die veel downforce opwekte. Het was een concept dat verder ontwikkeld moest worden. Het jaar erna werd het echter verbannen door nieuwe reglementen."

“Ferrari heeft altijd de mythe van haar motoren in stand gehouden, dus werd geen kritiek geuit op de V12-motoren. Dat was als vloeken in de kerk. Hoewel het voor iedereen duidelijk was dat de motor het grote probleem was van de F92A, werd de schuld bij de aerodynamica gelegd."