De mooiste dag uit mijn carrière: pitreporter Jack Plooij

Datum: 11 juni 1999

Plaats van handeling: Circuit Gilles Villeneuve, Montreal, Canada

Wat vooraf ging: Allard Kalff, sinds 1995 de vaste pitreporter bij RTL, kon niet aanwezig zijn bij de Grand Prix van Canada omdat hij dat weekend zelf een race reed. Olav Mol vroeg Jack Plooij of hij het zag zitten om als vervanger van Kalff mee te gaan naar Montreal.

Wat er die dag gebeurde: Plooij: “Toen Olav mij vroeg of ik het wilde doen, zei ik: ‘Dat is goed. Ik ga het doen. Maar op één voorwaarde: ik wil van tevoren wel even kunnen oefenen met een camera en een microfoon.’ Ik wilde weten waar ik precies moest staan en wat ik allemaal precies moest doen. ‘Deal, gaan we doen’, was het antwoord.”

Zes weken later zat Plooij op het vliegtuig naar Montreal. “Ik had een prachtige hotelkamer helemaal voor mezelf. De volgende ochtend zat ik met mijn RTL-shirt aan bij het ontbijt. Olav schoof aan en vroeg: ‘Wat heb jij nou aan? Ben je gek, joh! We gaan vandaag naar het circuit om wat dingen op te bouwen en daarna een beetje winkelen. Vandaag is een relaxdag. Morgen, dan gaan we oefenen.’ Dus ik terug naar mijn kamer om een ander shirt aan te trekken. De volgende morgen hetzelfde ritueel. Olav kwam aan tafel en riep: ‘Heb je nou alweer dat stomme shirt aan?’ Ik: ‘Ja, we gaan toch oefenen vandaag?’ Olav: ‘Nee, niets daarvan!’ En je voelt hem al aankomen: er werd uiteindelijk helemaal niet geoefend!”

“Op vrijdagochtend was de eerste vrije training, van elf tot twaalf. We hadden in die tijd een eigen montagecabine bij ons. Er gebeurde toen namelijk nog heel veel op locatie voor de uitzendingen. Om vijf over twaalf riep Olav over de portofoon: 'Jack, kom eens binnen.' Dus ik naar binnen. 'Jack, het is vijf over twaalf. De rijders zijn klaar. Ze lopen straks over de paddock. Jij wilde toch oefenenen? Veel succes!' Ik had nog nooit met een cameraman samengewerkt. Ik wist niet waar ik moest staan, hoe ik een microfoon moest vasthouden en hoe hard ik daarin moest praten. Kortom: ik werd gewoon in het diepe gegooid.”

“Ik weet nog dat Ricardo Zonta de eerste was die ik tegenkwam. Ik stelde hem een simpele vraag: ‘Hoe ging het?’ Ik was er al vrij snel achter dat het helemaal niet belangrijk is wat je vraagt. Het gaat om wat de mensen tegen je antwoorden", aldus Plooij. "Toen ik later terug kwam in de montagecabine, schaamde ik me kapot voor wat ik had gemaakt. Een aantal rijders had ik helemaal niet gesproken.” Ook was er een akkefietje met een zekere meervoudig wereldkampioen. “Ik had Michael Schumacher aangesproken toen hij de paddock overstak, van zijn pitbox naar de hospitality. Ik kreeg daarvoor enorm op mijn flikker! Dat bleek helemaal niet te mogen. Maar wist ik veel! Waar stond dat? Waar waren die spelregels dan? Ik heb in mijn eerste uur zoveel overtredingen gemaakt dat ik gedurende de rest van het weekend overal langs moest komen. Maar het positieve daaraan was: iedereen wist meteen wie ik was.”

Plooij had al snel door dat een goede band met de persdames- en heren van de teams van cruciaal belang is voor zijn werk als pitreporter. “Ik kwam op hetzelfde moment in de Formule 1 als Bradley Lord, die tegenwoordig hoofd communicatie is bij Mercedes. Hij begon als ‘junior press officer’ bij Renault. Ik had een van de coureurs van Renault verkeerd aangesproken en Bradley kwam naar me toe: ‘Dit kan zo niet. Maar kom morgen maar een bakkie doen. Dan hebben we het er even over.’ Dus toen ben ik op zaterdagochtend naar Renault gegaan om koffie te drinken met Bradley. Hij bleek net van school af en het was ook nog maar zijn eerste of tweede race in de Formule 1. ‘Ik ben hier hartstikke nieuw, man’, zei ik. ‘Weet ik veel wat de spelregels zijn.’ Vervolgens haalde hij een collega erbij en die heeft me verteld hoe alles in zijn werk gaat in de paddock. Bradley wist dat zelf ook nog niet precies. En zo is er een soort van vriendschappelijke werkrelatie ontstaan tussen Bradley en mij. Vanaf dat moment lulden we elkaar elke race bij over wat we hadden opgevangen.”

Die goede band blijkt nu nog steeds van grote waarde. Plooij: “Toen ik vier jaar geleden op het vliegveld in Australië bij de bagageband op mijn koffer stond te wachten, hoorde ik opeens rechts naast me: ‘Oh fuck, please no!’ Ik draaide me om en het was Bradley. Ik had hem helemaal niet herkend in zijn Mercedes-outfit. Ik was net bij Ziggo Sport begonnen en dus al een tijdje niet meer in de paddock geweest. ‘Hé lul, wat heb jij nou aan?’, vroeg ik. ‘Ik ben tegenwoordig Head of Communications bij Mercedes’, vertelde hij trots. Waarop ik reageerde: ‘Dat meen je niet! Konden ze dan echt niets beters vinden?’ Daarna lagen we dubbel van het lachen. Dus nu snap je waarom wij Lewis Hamilton wel één op één krijgen en anderen niet! Het gaat in de Formule 1 om goede relaties en vertrouwen. Zo werkt dat wereldje gewoon. De woordvoerders van de teams weten als ze mij zien: 'Hij gaat ons niet fucken.'”

Niet iedereen op de RTL-burelen was overigens blij met de beslissing om Plooij als vervanger van Kalff naar Montreal te sturen. Plooij: “Er stonden op dat moment heel veel jonge hertjes klaar in Hilversum die allemaal redactiewerk deden en dachten: ‘Allard kan niet, dus nu krijg ik een kans en mag ik een keer mee.’ Maar toen was er ineens die rare tandarts." Met een lach: "Ik heb met mijn invalbeurt dus niet veel vrienden gemaakt op de redactie!”

In de montagecabine in Canada werd positief gereageerd op de interviews waarmee Plooij terug kwam uit de paddock. “Anders had ik hier nu niet gezeten. Ze waren zeer tevreden over de antwoorden die de coureurs op mijn vragen hadden gegeven”, aldus Plooij met een brede glimlach. “Ik heb mijn eerste dag in de paddock als mooiste uit mijn carrière genomen, omdat alles wat ik nu doe, daaruit voort is gekomen. Ik voelde me al snel als een vis in het water in de paddock. Ik vond het gewoon geweldig om een beetje slap te ouwehoeren met al die gasten. Dat ik dat nu nog steeds mag doen, heb ik te danken aan die dag.”

Hoe ging het daarna verder: Plooij viel nog een paar keer in voor Kalff, alvorens in 2001 de vaste pitreporter te worden bij RTL. In 2004 verkasten Plooij en Mol met de uitzendrechten van de Formule 1 mee naar SBS6. Begin 2007 keerde de Formule 1 terug bij RTL, maar Plooij bleef bij SBS6 werken als verslaggever van onder andere de Champ Car World Series en Domino Day. In 2016 maakte Plooij zijn rentree als pitreporter in de Formule 1 bij Ziggo Sport.

Pitreporter Jack Plooij samen met cameraman Jan Rein Hettinga bij de GP van Canada.

Foto: Patrick Hendriks