Oud-teambaas Sauber: “Hadden in zee moeten gaan met Honda”

Honda keerde in 2015 terug in de Formule 1, als leverancier van motoren aan McLaren. De eerste jaren waren niet bepaald succesvol. De Japanse fabrikant bakte er weinig van en het ongeduld van McLaren werd steeds groter. Uiteindelijk kwam het in 2017 tot een vechtscheiding en werd Red Bull de aangewezen nieuwe partner van Honda. Om de weg te plaveien ging zusterteam Toro Rosso (nu AlphaTauri) al in 2018 in zee met de Japanners. Een jaar later volgde een samenwerking met de hoofdmacht. Maar ook oud-Sauber-teambaas Kaltenborn stak zo rond de scheiding van McLaren en Honda veel tijd en energie in gesprekken met de Japanse motorleverancier. Zij zag een samenwerking voor zich zoals eerder met BMW, een partnerschap dat tot grote successen leidde voor de Zwitserse formatie.

“Het is nu een beetje moeilijk daar iets over te zeggen, mijn kennis van het team hield op toen ik vertrok”, zei Kaltenborn. “Maar ik denk nog steeds dat het een goede keuze zou zijn geweest. Natuurlijk weet ik niet hoe de vlag er nu bijhangt, het is niet netjes om daar verder op in te gaan. Maar vanuit mijn perspectief van dat moment zou ik nog steeds zeggen dat we het hadden moeten doen.” Met terugwerkende kracht was een samenwerking met Honda mogelijk een gouden zet geweest voor Sauber, maar het team bleef Ferrari trouw. Die samenwerking mondde zelfs uit in een rebranding tot Alfa Romeo en de facto een einde van de onafhankelijke status van het team uit Hinwil. “Je kunt Sauber ook niet vergelijken met Red Bull”, zette Kaltenborn haar kanttekening bij het huidige succes van Honda. “Red Bull heeft hele andere mogelijkheden, maar ik denk dat wij het ook heel goed hadden kunnen doen met Honda.”

Kaltenborn maakte van 2012 tot 2017 deel uit van het Sauber-management en had zelfs een derde van de aandelen in het team in handen. Gevraagd naar haar drijfveer voor de samenwerking met Honda, zei ze: “Ik wilde alleen maar dat we een nauwe samenwerking zouden krijgen met een autofabrikant. De gesprekken met Honda liepen al een hele tijd. De aanpak van Honda in dit soort gesprekken was heel bijzonder, je moet er heel veel tijd in steken om daadwerkelijk met ze in gesprek te komen. Later hoorde ik pas dat ze het wel gewaardeerd hadden dat ik zo vasthoudend was, ik bleef aandringen tot ze met me om tafel wilden. Er was wel chemie, ik zag echt iets moois voor me. Ik zag een kans, net als de samenwerking met BMW. Ik had de ervaring dat je zo veel meer kansen kunt benutten. Niet alleen financieel, maar ook op het gebied van technologie. En dat kan je iets meer brengen. Mijn idee daarbij was dat het niet alleen een leveranciersrelatie zou worden. We wilden mensen van Honda in Hinwil, we wilden samenwerken en samen beslissingen nemen om op de beste manier te werken. Een beetje zoals een fabrieksteam zonder dat je echt een fabrieksteam bent. Natuurlijk zou het ook een financieel gevolg hebben, maar we zouden gewoon voor de motor willen betalen met daarbij een intensieve samenwerking. Dat was de drijfveer.”