Hoe Kehm de vertrouwenspersoon van Schumacher werd

Kehm en Schumacher ontmoetten elkaar voor de eerste keer bij de Duitse Grand Prix van 1994. Daar was ze als journalist. “De Grand Prix van Duitsland was iets groots, want het was het eerste jaar waarin er eindelijk een Duitser wereldkampioen zou kunnen worden. Dat was toen nog onvoorstelbaar in Duitsland”, vertelt Kehm in de Formule 1-podcast Beyond The Grid. “Ik weet nog dat mijn hoofdredacteur zei: ‘we moeten naar de Grand Prix’. Ik antwoordde: ‘laat mij gaan’. Ik had altijd al het gevoel dat de Formule 1 een interessante wereld voor een journalist is, want er zijn zoveel verschillende persoonlijkheden. Michael was een bijzondere persoonlijkheid, dat kon je toen al zien. Ik had het gevoel dat hij een sterke persoonlijkheid was, maar niet gemakkelijk te ‘openen’. Dat was toen zo en later ook nog.”

In 2000 werd Kehm gevraagd of ze tot het PR-team van Schumacher wilde toetreden. Aanvankelijk was ze niet heel enthousiast, ook omdat haar in eerste instantie werd verteld dat het om Ralf Schumacher ging. Hij is de jongere broer van Michael Schumacher en reed destijds voor Williams in de Formule 1. “Ik hield van de journalistiek en vond het een heel interessante omgeving. Ik volgde bijvoorbeeld ook de Olympische Spelen en genoot daarvan”, aldus Kehm.

Daarnaast voelde Kehm weinig voor een samenwerking met Ralf Schumacher. “Ik vond het een grote eer dat ik werd gevraagd, maar ik had geen interesse”, zegt ze. “Toen zei hun manager Willi Weber: ‘je kan niet zomaar ‘nee’ zeggen, je moet erover nadenken’. Ik was echter blij met mijn toenmalige baan en toen Willi het gevoel begon te krijgen dat ik echt ‘nee’ zou zeggen, begon hij meer uit te leggen.”

“Op een gegeven moment had ik zoiets van: ‘wat je zegt past niet echt bij een Engelse omgeving, maar meer bij een Italiaanse omgeving. Dus hebben we het over Ralf of over Michael?’. Als het Michael zou zijn, dan zou ik niet meteen ‘nee’ zeggen. Daar wilde ik best over nadenken”, aldus Kehm. Het ging inderdaad om Michael Schumacher, destijds actief bij Ferrari, en daarom zei Kehm uiteindelijk wel ‘ja’. “Als journalist wil je altijd achter de schermen kijken, dus ik was wat dat betreft heel nieuwsgierig. Ik heb er lang over nagedacht en had nooit gedacht de andere kant op te gaan, maar uiteindelijk heeft mijn nieuwsgierigheid het gewonnen.”

Kehn leerde daarna ook de andere kant van Schumacher kennen. Naast zijn bekende kant als coureur zag ze ook hoe de Duitser in diens privéleven was. “Daarover was hij nooit open. Dat had hij ook nodig om de batterij op te laden”, refereert Kehm aan het feit dat Schumacher van 1994 tot en met 2006 altijd nauwlettend is gevolgd. “Dat zijn heel wat jaren, wat dus veel energie kost. Daarom moet je zorgen dat je die energie ook terugkrijgt. Michael begreep dat, hij wist al snel dat hij die twee levens moest verdelen. Dat deed hij heel consequent. Privé was hij heel anders dan als coureur: heel gemakkelijk en relaxed.”