Stats: Waar staat Verstappen na honderd races in de F1-historie?

Op 3 oktober 2014 kijkt een Nederlandse jongen nog wat verwonderd om zich heen op het circuit van Suzuka. Oké, hij kent nagenoeg alle circuits al van dichtbij door de carrière van zijn vader, maar dit is andere koek. Nog maar net zeventien jaartjes jong en dus nog niet in het bezit van een geldig rijbewijs, mag hij de Toro Rosso STR9 al aan de tand voelen tijdens een officiële vrije training. En dan ook nog op een circuit dat er bepaald niet om liegt: Suzuka. Denk bijvoorbeeld maar eens aan de Esses of de 130R, allemaal bochten voor grote mannen.

Maar Verstappen junior slaat als broekie bepaald geen modderfiguur. Hij doet geen gekke dingen en zet de twaalfde tijd op de klokken. "Ik heb geen risico's genomen en reed binnen mijn eigen limieten. Het ging er vooral om zo veel mogelijk ervaring op te doen", laat hij na afloop ook tamelijk koeltjes optekenen. Jaren later zou Verstappen erkennen dat die ervaring wel iets overweldigender was dan dat zijn woorden deden vermoeden. "In het begin dacht ik echt: hoe ga ik deze auto op de baan houden. En toen zei Franz Tost ook nog dat de 130R makkelijk volgas was."

Vijf jaar na dato lacht Verstappen om dergelijke risico's en staat hij in de F1-paddock zelf te boek als één van de grootste waaghalzen, niet altijd tot genoegen van zijn collega's overigens. Na Canada 2018 heeft de Limburger weliswaar een betere balans in zijn dadendrang gevonden, maar een zekere mate van controverse is nog steeds nooit ver weg bij de Limburger. Dat geldt ook voor zijn vaak eerlijke aanpak naast de baan. Lang van stof is Verstappen in interviews zelden, maar je kunt hem niet verwijten dat hij geen man en paard durft te benoemen. Kijk maar naar de afgelopen twee weekenden. Noem het een ontwapenende eerlijkheid of juist onhandig, feit is wel dat het met Verstappen zelden tot nooit saai is. In dat opzicht een absolute aanwinst voor de sport en alle volgers.

Vergelijking met de groten der aarde

Los van al deze ontwikkelingen horen er natuurlijk talloze statistieken bij Verstappens eerste honderd optredens. Waar staat hij na honderd races bijvoorbeeld in vergelijking met de grootste iconen van deze sport? Als we allereerst naar het aantal overwinningen kijken, dan staat de teller bij Verstappen op zeven. Dat getal staat getuige de onderstaande grafiek in schril contrast met iconen als Sir Jackie Stewart. Daarbij moet wel worden aangetekend dat de hele carrière van Stewart slechts honderd wedstrijden besloeg, simpelweg omdat de kalenders destijds nog veel minder uitvoerig waren. De cijfers beslaan met andere woorden niet alleen Stewarts periode als F1-nieuweling, maar ook de tijd als gevestigd kampioen en zelfs als ancien.

Aan de statistieken van Michael Schumacher en vooral Sebastian Vettel is ook direct te zien hoe cruciaal het materiaal in de beginfase van een carrière is voor dergelijke statistieken. Na een slimmigheidje om onder een Jordan-contract uit te komen, kon Schumi als onbetwist Benetton-kopman (vraag dat maar aan Jos Verstappen) meteen beginnen aan zijn zilverwerk-verzameling. Vooral in zijn laatste jaren bij Benetton, waarin ook de wereldtitels werden veroverd, liep het lekker aan. Bij Vettel zeggen de dominante jaren van Red Bull al voldoende. De luxe van zo'n superieure auto heeft Verstappen in zijn eerste honderd races niet mogen meemaken. Toch is de hoop op een titel daarmee nog zeker niet vervlogen, kijk maar eens naar het cijfer van ene Mika Hakkinen.

Vergelijkende grafiek aantal overwinningen na 100 races:

Waar de teller voor Verstappen qua overwinningen nog 'slechts' op zeven staat, kan hij qua podiumplekken al wel een aardig woordje meespreken. Met 29 podia loopt hij bijna één op drie wat bezoekjes aan het ereschavot betreft. Een knappe score, zeker als je bedenkt dat hij zijn eerste 23 wedstrijden nog bij een middenmoter, te weten Toro Rosso, afwerkte. Dit betekent automatisch dat hij in dienst van Red Bull Racing beter scoort dan één op drie qua podiumplekken.

Natuurlijk ligt dit aantal nog altijd fors onder de score van Schumacher of de nog actieve Hamilton en Vettel, maar dat is door de bovenstaande constatering - dat Verstappen geen enkel moment over een dominante auto beschikte - niet zo verwonderlijk. De score had trouwens alsnog hoger kunnen uitvallen: de teller van momenten dat Verstappen fysiek achter het podium te vinden was, staat namelijk op 31. In Mexico 2016 (Vettel: 'here is a message for Charlie') en Amerika 2017 (inhaalactie op Kimi Raikkonen) werd Verstappen bestraft en mocht hij de gang naar het podium dus niet maken.

Vergelijkende grafiek aantal podiumplaatsen na 100 races:

De grootste achterstand op de 'groten der aarde' heeft Verstappen qua pole-positions. Niet zo verwonderlijk als je bedenkt dat hij de meeste leeftijdsrecords in handen heeft - jongste puntenfinisher, jongste podiumklant en jongste winnaar - behalve die van jongste polesitter. De grootste kans daarop miste Verstappen op het Autodromo Hermanos Rodriguez, tijdens de Mexicaanse GP van 2018. Verstappen miste pole met 0,026 van een seconde, ramde op start-finish het bordje met P2 omver en nam een dag later sportieve revanche met een dominante zege.

Voor zijn eerste pole moest Verstappen daarna wachten tot Hongarije dit jaar. In Mexico voegde hij daar ogenschijnlijk een tweede aan toe, maar die is uiteindelijk niet in de annalen beland. Door zijn gridstraf van drie plaatsen is hij de pole van Mexico ook officieel kwijt, een pole wordt immers alleen toegekend aan de eerste coureur van de definitieve startopstelling. En dat was in Mexico niet Verstappen, maar Charles Leclerc. Naast de score van Verstappen valt in de onderstaande grafiek vooral de overmacht van het kwalificatiebeest Ayrton Senna op. De Braziliaan stond in bijna de helft van zijn eerste honderd F1-deelnames op pole, eens te meer een teken van zijn ongekende klasse.

Vergelijkende grafiek aantal pole-positions na 100 races:

Alhoewel Verstappen de olympische gedachte - meedoen is belangrijker dan winnen - totaal vreemd is, is hij qua starts op het hoogste niveau (het meedoen dus) wel goed op weg. Op zijn leeftijd is hij vanzelfsprekend recordhouder, niemand heeft op 22-jarige leeftijd al zo veel F1-races gereden als hij. Dit record zal Verstappen ook niet snel meer verliezen, simpelweg omdat hij al voor zijn achttiende debuteerde en dat tegenwoordig niet meer mag. De Red Bull-oogappel heeft met andere woorden een unieke voorsprong opgebouwd.

Maar waar staat Verstappen dan in de overkoepelende ranglijst met F1-starts? Tot recordhouder Rubens Barrichello heeft de Nederlander nog wel even te gaan, al is het aantal van 322 races gezien zijn jonge leeftijd en het voornemen om de F1-kalender steeds verder uit te breiden best haalbaar. Kanttekening is wel dat het record tegen die tijd waarschijnlijk scherper en op naam van Kimi Raikkonen zal staan. De Fin heeft nog maar dertien races nodig om 'Rubinho' voorbij te streven en gaat dat gezien zijn plannen voor 2020 wel redden. Verstappen zal in 2020 trouwens ook alvast een extra record pakken: uitgerekend in Zandvoort zal hij zijn vader evenaren als Nederlander met de meeste GP-starts, alvorens hij Jos in Barcelona (juist, de plek van zijn eerste zege) definitief zal overvleugelen.

Vergelijkende grafiek van totaal aantal starts in Formule 1:

Na alle vergelijkingen met anderen uit de zo rijke F1-geschiedenis, is het tot slot tijd om Verstappens eigen resultaten op een rijtje te zetten. Bij die cijfers valt allereerst op dat Verstappen in bijna één op de vijf races vroegtijdig zijn Waterloo vond, een DNF dus. Dit is voor een deel te verklaren door technisch malheur bij Renault, maar voor een even zo groot deel door zijn eigen dadendrang: immer spectaculair, maar zeker in 2017 en begin 2018 niet altijd even doordacht.

Ten tweede valt het relatief grote aantal vierde plekken op, alleen dit jaar staat de teller al op zes. Ook dit is, bijvoorbeeld voor 2019, grotendeels te verklaren door het materiaal. Mercedes was in de eerste seizoenshelft ongenaakbaar, waardoor Verstappen al maximaliseerde als hij één Ferrari - om wat voor reden dan ook - achter zich wist te houden. Het aantal finishes buiten de punten blijft tot slot beperkt tot zeven. Dit zegt, naast het immense verschil met de 'Formule 1B', veel over de 'alles of niets-mentaliteit' van Verstappen. En daarmee op naar de volgende honderd.